System trójkowy

Jako zasadę przyjmuje się, że mury proste oraz ciągle powinny być wykonywane zespołowymi metodami murowania, a tylko mury o bardziej skomplikowanym układzie lub występujące fragmentarycznie wykonuje się sposobem indywidualnym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zespołowe metody murowania polegają na podziale tradycyjnych czynności murarza pomiędzy członków zespołu składającego się z jednego wykwalifikowanego murarza i kilku przyuczonych robotników.

Murarz wykonuje tylko czynności wymagające fachowego przygotowania i praktyki, natomiast czynności podrzędne spełniają pomocnicy. Zespołowe sposoby murowania mogą być prowadzone systemem dwójkowym, trójkowym lub systemami o liczniejszym składzie zespołu oraz metodą łańcuszkową. W naszych warunkach przyjęte są systemy dwójkowy i trójkowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
System dwójkowy. W systemie tym obowiązki murarza polegają wyłącznie na układaniu cegły w murze i przestrzeganiu zasad wiązania. Odbieranie materiałów od pomocy transportowej, mieszanie zaprawy i nakładanie jej na mur. przenoszenie cegły na mur, polewanie wodą warstw muru i zalewanie spoin pionowych wykonuje pomocnik.

Kolejność pracy murarza jest następująca: odsądzanie narożnika, założenie wespół z pomocnikiem sznura i ułożenie cegły w zewnętrznym licu muru aż do następnego narożnika. Po dojściu do narożnika następuje powtórzenie cyklu pracy w odwrotnym kierunku, z tym że w drodze powrotnej murarz układa cegły w licu wewnętrznym muru. System dwójkowy stosuje się przy murach o grubości l’/2 cegły i cieńszych oraz przy murach grubszych z większą ilością otworów. W tym ostatnim przypadku zachodzi dodatkowa czynność wypełnienia foli (uprawnienia budowlane).

którą wykonuje murarz wspólnie z pomocnikiem. Filary wykonuje się również zespołem dwójkowym. Murarz po ułożeniu zewnętrznej warstwy jednego filara przechodzi na przygotowany mu przez pomocnika drugi filar, po czym - po wykonaniu warstwy zewnętrznej na drugim filarze - wraca na pierwszy. Folę wypełnia pomocnik.

W systemie tym zespół składa się z murarza i dwóch pomocników. W zakres obowiązków murarza wchodzi kierownictwo zespołu, wiązanie muru oraz czynności związane z wyznaczeniem pionu i poziomu, a w razie potrzeby przycinanie cegły (program egzamin ustny).

Praca murarza

Pierwszy pomocnik miesza zaprawę w skrzyniach, przenosi zaprawę ze skrzyni na mur i rozściela ją pod następną warstwę cegieł oraz zalewa spoiny pionowe. Drugi pomocnik odbiera cegłę od grupy transportowej, przenosi cegłę na mur pod rękę murarzowi, pomaga murarzowi przekładać sznur, wypełnia folę muru cegłą oraz przycina cegłę wg poleceń murarza (opinie o programie).

Praca murarza odbywa się w takiej kolejności jak w systemie dwójkowym. Ustawienie zespołu na stanowisku pracy jest następujące: najpierw idzie drugi pomocnik, za mur posuwa się pierwszy pomocnik, a na końcu murarz. System trójkowy stosuje się przy wykonywaniu murów z niewielką ilością otworów Mury powinny mieć grubość co najmniej 2 cegieł, tj. taką. przy której następuje czynność wypełniania foli wykonywana przez drugiegp pomocnika (segregator aktów prawnych).

Przygotowanie frontu robót i stanowiska roboczego powinno być takie, aby zapewniało pracę ciągłą murarza, zwłaszcza przy zespołowych metodach murowania. Przy robotach murowych występują trzy zasadnicze rodzaje czynności: ustawienie rusztowań. przygotowanie materiałów oraz układanie muru.

Warunki umożliwiające pracę ciągłą będą spełnione, jeżeli grupy robocze wykonujące wymienione czynności nie będą wzajemnie sobie przeszkadzały. W tym celu kondygnację lub część budynku dzieli się na działki robocze, równe pod względem ilości robót lub pracochłonności.

W przeciętnym budynku murowanym stosuje się podział na 3 lub 2 działki. W pierwszym przypadku na jednej działce pracują murarze, na drugiej ustawia się rusztowania, a na trzeciej przygotowuje się cegłę i ustawia skrzynie do zapraw. Im więcej działek, tym czas wykonania kondygnacji będzie krótszy, wymaga to jednak większego stanu załogi (promocja 3 w 1).

Jeżeli z jakichkolwiek powodów (trudny do podziału układ, nietypowy układ kondygnacji. mieszana konstrukcja budynku) nie ma możliwości dokonania podziału murów na działki, roboty prowadzi się na całej kondygnacji budynku, traktując ją jako jedną działkę.

W tym przypadku każda z trzech omówionych czynności odbywa się w innym czasie, aby w określonej zmianie na stanowisku roboczym znajdowała się tylko grupa wykonująca wyłącznie jedną z tych czynności.