Systemy zamknięte

Systemy zamknięte w przeciwieństwie do systemów otwartych baz ją nie na typizacji prefabrykatów, lecz sekcji budynku, wskutek czego liczba wariantów rozwiązań architektonicznych jest tu odpowiednio mniejsza. Zamiast typoszeregów prefabrykatów występuje tu określona liczba typorozmiarów prefabrykatów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jakkolwiek rozróżnienie systemów otwartych i zamkniętych jest bardzo istotne dla metodologii projektowania, to jednak stwierdzić trzeba, że w istocie rzeczy każdy system zamknięty pozwala, za cenę jednego czy dwóch elementów dodatkowych, na wprowadzenie dalszych wariantów, a każdy system otwarty zawiera swoiste ograniczenie, tym bardziej istotne, im większe są wymiary prefabrykatów i wyższy stopień ich gotowości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Tak więc zamiast dzielić systemy na zamknięty i otwarty, lepiej mówić raczej o ich większej lub mniejszej otwartości. Poza ograniczeniami „wewnętrznymi”, wynikającymi z założeń systemu, istnieją też jeszcze ograniczenia „zewnętrzne” w stosunku do systemu, takie jak przepisy określające wielkości mieszkań (tzw. normatywy mieszkalne), ograniczenie ekonomiczne itp., wpływające w bardzo istotny sposób na swobodę kształtowania architektonicznego i decyzje typizacyjne (uprawnienia budowlane).

Otwartość systemów

J. Munch-P’etersen rozróżnia w zakresie otwartości systemów następujące odmiany:

1. system produkcji „na skład”; w systemie tym zakład prefabrykacji oferuje określony rodzaj prefabrykatów, przy użyciu których mogą być wznoszone bardzo różne budynki; produkcja prefabrykatów nie jest związana z rodzajem wznoszonego budynku, a jedynym łącznikiem między wymiarami prefabrykatów a koncepcją projektu jest koordynacja modularna; należy się liczyć, że w takim przypadku katalog elementów, oferowanych przez wytwórnię, nie wystarczy dla potrzeb projektu i trzeba będzie wykonać pewną liczbę prefabrykatów nietypowych (program egzamin ustny);
2. system wieloukładowy; u podstaw systemu leży koncepcja projektowania wielu różnych, jakkolwiek zdefiniowanych układów architektoniczno-konstrukcyjnych; wymagania koordynacji modularnej uzupełnione zostały metodą składania prefabrykatów: katalog prefabrykatów systemu obejmuje pełny zestaw potrzebnych prefabrykatów, konieczne są tu jednak pewne ograniczenia koncepcji bądź doraźnego programu produkcyjnego w celu zmniejszenia kosztów wyposażenia wytwórni i ułatwienia (zmniejszenia kosztów) organizacji produkcji;
3. system jednoukładowy; koncepcja jest tu zawężona do jednego układu konstrukcyjnego, obejmującego kilka komórek, składanych w określony sposób;
4. system komórkowy; występuje tu jeden bądź rzadziej dwa typy prefabrykatów o dużych wymiarach, wielkoprzestrzenne, różniące się jedynie wyposażeniem wewnętrznym i z nich składa się budynek (opinie o programie);
5. system mieszany; w systemie tym występują elementy dwóch lub więcej odmian systemów wyżej omówionych, np. system jedno- lub wieloukładowy w zakresie ścian i stropów i ogólnej koncepcji konstrukcyjnej, stosujący kabiny sanitarne lub biegi schodowa systemu produkcji „na skład”.

Ogólną tendencją rozwoju budownictwa uprzemysłowionego jest zbliżanie się systemów ku sobie i poszukiwanie wspólnych cech, czyli integracja międzysystemowa. Jako przykład systemu o ograniczonej otwartości podać można system szczeciński. System ten operuje dwoma podstawowymi komórkami mieszkaniowymi 4,80 X 4,80 m i 4,80 x 2,40 m pozwalającymi na kształtowanie 7 różnych mieszkań, w budynkach 5-, 11- i 16- kondygnacyjnych. Według nomenklatury Munch-Petersem jest to system dwuukładowy (segregator aktów prawnych).

Wewnętrzne ściany konstrukcyjne są z betonu zwykłego i mają grubość 15 cm, zewnętrzne zaś z keramzytobetonu i mają grubość 36 cm w przypadku ścian samonośnych i 40 cm w przypadku ścian nośnych. Stropy są pełne i grubość ich wynosi 14 cm. Loggie dostawiane są do budynku jako oddzielne konstrukcje. Katalog systemu obejmuje 140 prefabrykatów o masie maksymalnej ok. 5,0 t. Układy kuchenno-łazienkowe i komunikacyjne systemu. Jak podają autorzy systemu, budynki projektowane być mogą jako klatkowe, korytarzowe i punktowe, łączni w ok. 50 wariantach (promocja 3 w 1).