Szczebliny szkieletu

Złącza między płytami a szczeblinami szkieletu powinny zapewniać:

a) szczelność na infiltrację powietrza i opadów atmosferycznych;

b) przenoszenie ciężaru własnego płyt i obciążenia od wiatru;

c) odkształcalność zarówno płyt, jak i szczeblin;

d) łatwość zamocowania i wymiany płyt.

Do umocowania płyt lub tafli szklanych na szczeblinach należy stworzyć wpusty (uprawnienia budowlane).

W tym celu stosuje się listwy uszczelniające i przytrzymujące, najczęściej z profilów ceowych lub kątowych, które przymocowuje się do szczeblin na wkręty. Przy zastosowaniu kształtek aluminiowych o odpowiednim wyprofilowaniu wkrętki są zbędne (program na telefon).

Zarówno płyty, jak i tafle szklane powinny być ułożone na podkładkach dystansowych lub co najmniej — w przypadku tafli szklanych — na uszczelkach sprężystych.

Zarówno wkłady, jak i tafle szklane mogą być zakładane od zewnątrz i od wewnątrz. Jeżeli są od strony wewnętrznej, to listwy oporowe stosuje się od strony zewnętrznej, a listwy dociskowe od strony wewnętrznej — i na odwrót (program na komputer).

Trwałe środki uszczelniające w spoinach, dla zachowania na dłuższy okres czasu swych własności plastycznych, powinny być dodatkowo przykryte wysokowartościową masą plastyczną o dużej przyczepności. Uszczelki sprężyste w spoinach, dla zabezpiecze nia przed wyschnięciem i wysunięciem ze spoiny, przykleja się do listew oporowych i dociskowych lub też przez odpowiednie wycięcia osadza się je na tych listwach.

Wkładki z gumy syntetycznej (neopren) stosuje się bez kitów w spoinach (program egzamin ustny). Złącza ścian osłonowych ciężkich podobne są w wielu przypadkach do omówionych poprzednio złącz dla prefabrykatów wielkowymiarowych.

Montaż ścian osłonowych

Montaż ścian osłonowych może być prowadzony zarówno od wewnątrz, jak i zewnątrz budynku (opinie o programie). W wysokich budynkach montaż lekkich ścian osłonowych od wewnątrz jest jak najbardziej uzasadniony.

W tym przypadku .ciężar elementów nie powinien przekraczać 180 kG. Znacznie lepiej jest, jeżeli będzie niższy, bo wtedy przy montażu każdego elementu można zatrudniać tylko dwóch robotników.

Przy ścianach ciężkich osłonowych montaż prowadzi się od zewnątrz za pomocą żurawi wieżowych. W projekcie należy przewidywać minimalny odstęp między ścianą osłonową a konstrukcją budynku, który powinien być nie mniejszy niż 5 cm dla zapewnienia niezbędnego dostępu dla manipulacji montażowych.

Rozróżniamy montaż ścian osłonowych o konstrukcji szkieletowej oraz ścian płytowych (segregator aktów prawnych). Pierwszy rodzaj jest mało uprzemysłowiony, gdyż należy najpierw przymocować szczebliny do konstrukcji budynku, a następnie zakładać między nimi płyty.

Czynności montażowe w tym przypadku wykonuje się na rusztowaniach od zewnątrz. Montaż ścian płytowych odbywa się albo systemem warsztatowym albo przez zakładanie płyt osłonowych w całości.

Przy systemie warsztatowym montaż rozpoczyna się od wewnętrznych warstw, tj. od okładziny wewnętrznej, i kończy się na okładzinie zewnętrznej. Montaż taki odznacza się pracochłonnością i stosuje się go przy płytach łączonych mechanicznie, z rusztowań zewnętrznych. Bardziej uprzemysłowiony jest montaż płyt prefabrykowanych, całkowicie wykończonych (promocja 3 w 1).