Szczegółowe analizy porównawcze

Szczegółowe analizy porównawcze kosztów ścian z betonu jamistego oraz ścian ceglanych przeprowadził Skramtajew w Rosji. Badań kosztów dokonano w takich okręgach, gdzie miejscowym materiałem jest żwir lub tłuczeń mineralny (Soczi, Taszkient, Kujbyszew itp.). Na podstawie danych z sześciu okręgów stwierdzono, że koszt ściany z betonu jamistego na kruszywie mineralnym jest niższy o ok. 37% od kosztu ściany ceglanej (program uprawnienia budowlane na komputer).

W analizie uwzględniono koszt 1 m3 muru, gdyż średnia grubość ściany ceglanej i z betonu jamistego jest jednakowa. Otrzymane wyniki potwierdzają także dane analityczne Dalekowschodniej Filii Akademii Nauk dla budownictwa na Dalekim Wschodzie i innych instytucji. W różnych warunkach miejscowych koszt ścian z betonu jamistego był niższy o 25H-40% od kosztu ścian z innych materiałów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W sporadycznych przypadkach osiągano jeszcze większą obniżkę kosztu ścian z betonu jamistego w porównaniu z innymi materiałami ściennymi. Na przykład w jednym z okręgów na Dalekiej Północy ściany z betonu jamistego (na miejscowym żwirze) są trzy razy tańsze niż ściany z dowożonych bali drewnianych, koszt bowiem betonu jamistego w porównaniu z kosztem muru z pustaków z betonu zwykłego jest mniejszy o ok. 45% (uprawnienia budowlane).

Istotnym wskaźnikiem techniczno-ekonomicznym jest obniżenie robocizny, przy wykonywaniu ścian z betonu jamistego. Według danych trustu Ministerstwa Budownictwa Przemysłu Metalurgicznego i Chemicznego Rosji w obwodzie Taszkient na wykonanie 1 m3 ściany z betonu jamistego (przy dobrej organizacji i mechanizacji robót) potrzeba zaledwie 1,35 roboczogodzin, a na 1 m3 ścian ceglanych 2,94 roboczogodzin.
W odróżnieniu od wykonywania murów ceglanych wznoszenie ścian z betonu jamistego zarówno monolitycznych, jak i z wielkich bloków może być w dużym stopniu zmechanizowane (program egzamin ustny).
Wskaźnikiem techniczno-ekonomicznym jest również zmniejszenie kosztu transportu, jeżeli składnikiem betonu jamistego jest miejscowy żwir lub tłuczeń.

Wskaźnik zużycia paliwa

Wskaźnik zużycia paliwa do produkcji tradycyjnych materiałów ściennych według danych radzieckich wynosi: na 1000 cegieł palonych ok. 250 kg umownego paliwa (tj. 100 kg na 1 m3 muru ceglanego, przyjmując 400 cegieł na 1 m3 muru), na 1000 cegieł wapienno-krzemowych (na wypalenie wapna i naparzanie cegieł) ok. 150 kg umownego paliwa, (tj. 60 kg na 1 m3 muru) (opinie o programie).
Do produkcji cementu portlandzkiego potrzeba ok. 300 kg umownego paliwa na 1 T. Ponieważ zawartość cementu w 1 m8 betonu jamistego wynosi średnio 100 kg, przeto zużycie umownego paliwa wynosi 30 kg, a więc 2 do 3 razy mniej niż dla muru ceglanego.

Przy wznoszeniu ścian z betonu jamistego zużycie drewna jest niewielkie, gdyż wielokrotność użycia deskowania zarówno przy betonowaniu ścian monolitycznych, jak i przy wykonywaniu wielkich bloków wynosi nie mniej niż 20 razy (segregator aktów prawnych).
Zastosowanie betonu jamistego nie wymaga większych nakładów inwestycyjnych, z wyjątkiem wydatków na zorganizowanie żwirowni i poligonowej wytwórni wielkich bloków. Beton jamisty wykonuje się za pomocą zwykłych maszyn budowlanych. Mając te maszyny oraz kruszywo miejscowe (żwir lub tłuczeń) można rozpocząć produkcję betonu jamistego. Na uruchomienie produkcji innych materiałów ściennych (cegieł, elementów żużlobetono- wych itp.) potrzeba znacznie większych nakładów inwestycyjnych.

W licznych przypadkach użycie betonu jamistego do ścian budynków znacznie przyspiesza tempo wykonania robót, co ma wielkie znaczenie dla gospodarki narodowej. Beton ten szybko wyparowuje wilgoć, co przyspiesza oddanie budynków do eksploatacji (promocja 3 w 1).

Wadą betonu jamistego w porówaniu z murem ceglanym jest większe zużycie cementu (ok. 2,5 raza). W porównaniu jednak z elementami żużlobetonowymi (do produkcji których potrzeba do 180 kG/m3 cementu, a niekiedy nawet i 220 kG/m3) beton jamisty odznacza się znacznie mniejszą zawartością cementu.