Szkło piankowe – sposób na ocieplenie płyty fundamentowej
Granulowane szkło piankowe to materiał izolacyjny, który najczęściej stosuje się do ocieplania płyt fundamentowych. Może być produkowany w całości lub w części ze stłuczki szklanej, pochodzącej z recyklingu (program na komputer). W związku z tym wykazuje wiele cech szkła, czyli jest mrozoodporne, niewrażliwe na korozję, rozpad, gnicie i wilgoć, a do tego jest zupełnie niepalne. Nie uszkodzą go szczury ani myszy, ponieważ jest bardzo twarde (program na telefon). W procesie spienienia nabiera dodatkowych zalet, ponieważ w jego strukturę wprowadzone jest powietrze, które zostaje uwięzione w zamkniętych komórkach. Dzięki temu szkło piankowe jest znakomitym izolatorem – współczynnik przewodzenia ciepła wynosi dla tego materiału 0,07-0,08W/(m.K) (promocja 3 w 1).
Granulowane szkło piankowe
Wraz z upływem lat granulowane szkło piankowe nie traci swoich właściwości i to nawet, gdy poddawane jest sporym obciążeniom (program na egzamin ustny). Właśnie dlatego znakomicie sprawdza się wszędzie tam, gdzie woda gruntowa okresowo się podnosi – wytwarza wówczas warstwę drenującą. Szkłem można zarówno obsypywać fundamenty budynków, jak i układać je pod płytą fundamentową czy pod podłogą na gruncie (segregator). W celu ułożenia izolacji ze szkła piankowego należy wykonać wykop szerokoprzestrzenny o obrysie większym o 1 m niż obwód płyty fundamentowej. Na dnie wykopu trzeba usypać warstwę piasku, a na niej ułożyć przyłącza instalacyjne. Na piasku rozwija się geowłókninę – musi mieć gramaturę przynajmniej 150 g/mkw. Jej rolą jest oddzielenie izolacji ze szkła piankowego od gruntu (opinie). Geowłókninę trzeba też wywinąć na boki wykopu, pamiętając o pozostawieniu 20-30c, zapasu – pozwoli to na owinięcie szkła od góry i ochroni je przed zanieczyszczeniem.
Najlepszą metodą rozkładania szkła piankowego jest metoda warstwowa, przy czym dwie warstwy są zwykle wystarczające. Jedna warstwa powinna mieć grubość 30-40 cm, a każdą warstwę należy dodatkowo zagęścić walcem lub zagęszczarką płytową. W związku z tym, że ściśliwość szkła wynosi 30%, po zagęszczeniu warstwa jest o niemal 1/3 niższa – jej grubość nie przekracza 20-27 cm. Kolejne warstwy wykonuje się w ten sam sposób.
