Sztywność przy zginaniu

Przy projektowaniu i wymiarowaniu stropu można wpływać na ugięcie przede wszystkim przez odpowiedni dobór wysokości obliczeniowej, rozpiętości i schematu statycznego płyty żelbetowej. Wszystkie te trzy czynniki obejmuje pojęcie sztywności przy zginaniu, wyrażające stosunek rozpiętości do wysokości elementu z uwzględnieniem warunków podparcia. Ugięcie jest bowiem wprost proporcjonalne do rozpiętości i odwrotnie proporcjonalne do wysokości przekroju. Ugięcie zależy ponadto od ilości zbrojenia, którego powiększenie zwiększa sztywność przy zginaniu. Również zastosowanie zbrojenia ściskanego zmniejsza wpływ pełzania, a więc i spodziewane ugięcie (program uprawnienia budowlane na komputer).

W normach ustalane są wprawdzie graniczne wartości sztywności przy zginaniu (w normie DIN 1045 sztywność elementów dźwigających ściany działowe przyjmuje się li/h^150li), ale nawet przy ich zachowaniu może dojść do niedopuszczalnych ugięć powodujących uszkodzenia. Przypadki takie zachodzą przede wszystkim wówczas, gdy niewłaściwie oceniono czy też nie sprawdzono obliczeniowo wielkości późniejszego ugięcia na skutek skurczu i pełzania. Wartość li określa zależną od schematu statycznego rozpiętość zastępczą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Tylko przy prostych dźwigarach opartych na dwóch podporach odpowiada ona rzeczywistej rozpiętości całkowitej. We wszystkich innych przypadkach rozpiętość jest albo zmniejszana (np. przy belkach ciągłych), albo zwiększana (np. przy belkach wspornikowych) za pomocą odpowiednich współczynników.

Przyjęcie granicznych wartości sztywności przy zginaniu wymaga w przypadku dużych rozpiętości zastosowania nieekonomicznej grubości płyty. Należy wówczas posłużyć się innymi środkami zapobiegającymi zarysowaniu stojących na stropie ścian działowych (np. zastosować ściany samonośne, połączenia sprężyste)(uprawnienia budowlane).

Drobne rysy

Drobne rysy, nie zagrażające stateczności ściany działowej, mogą zwykle zostać trwale u- sunięte po ustaleniu się większej części ugięcia (po ok. 3 latach, ewentualnie przy najbliższym, a i tak koniecznym odnawianiu). Jeśli można się pogodzić z występowaniem rys, to konstrukcja ściany i stropu może być tańsza. W każdym razie inwestor musi być o tym przypadku poinformowany przez architekta lub konstruktora (program egzamin ustny).

Ugięty strop może się oprzeć o stojące pod nim ściany działowe. Skutkiem tego mogą być zgniecenie i odpadanie tynku, a także pogorszenie izolacji dźwiękowej (przenoszenie dźwięków bocznych) na skutek bezpośredniego kontaktu między ścianą i stropem. Ugięcia stropu mogą również obniżać wartość użytkową pomieszczeń (krzywo stojące meble, zakleszczające się drzwi szaf) albo być odbierane jako niemiłe optycznie (zwisające i wykrzywione powierzchnie sufitów) (opinie o programie).

Sztywność stropów żelbetowych powinna szczególnie przy dużych rozpiętościach być możliwie duża, w granicach zakreślonych przez względy ekonomiczne. Warunek ten wynika już z konieczności zachowania płaskiej powierzchni podłogi i sufitu, a więc nawet niezależnie od tego, czy na stropach stoją ściany działowe czy nie. Powinno się stosować wartości sztywności niższe od granicznych, tj. Ii/h = 35 lub li/h ^ 150/lł (według normy DIN 1045) (segregator aktów prawnych).

Jeśli nie można osiągnąć wymaganej przez normy sztywności stropu przez zwiększenie jego wysokości obliczeniowej lub zmniejszanie rozpiętości bez nadmiernego wzrostu kosztów, to należy zapobiegać niebezpieczeństwu zarysowania się ścian działowych stojących na stropie, zmieniając odpowiednio konstrukcję tych ścian, chyba że w porozumieniu z inwestorem dopuści się pojawienie się rys na ścianach.

Przy dużych rozpiętościach stropów i belek żelbetowych należy stosować dodatkowe środki zabezpieczające przed powstawaniem rys na ścianach działowych nawet w przypadku,, gdy sztywność stropu czy belki jest dopuszczalna (promocja 3 w 1). Do środków takich należą np. wykonanie samonośnych ścian działowych, ślizgowe lub sprężyste połączenia ścian z innymi elementami, zastosowanie materiałów odkształcalnych.