Szwy bezszczelinowe

Odkształcenia wymagające stosowania przerw dylatacyjnych mogą mieć charakter jednorazowy, nieodwracalny, np. kiedy jeden segment po obciążeniu ciężarem konstrukcji osiądzie w gruncie bardziej od sąsiedniego. Ruch ten może trwać znaczny okres czasu, lecz jest jednokierunkowy.
W innych przypadkach odkształcenia bywają zmienne (odwracalne) np.: szczeliny rozszerzają się, a następnie wracają do stanu pierwotnego (lub zwężają się jeszcze bardziej). Zachodzą wtedy stałe lub okresowe wahania zależne od warunków powodujących te odkształcenia (zmiany temperatury, nawodnienie i wysychanie gruntu, praca maszyn i urządzeń mechanicznych) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Należy przy tym zauważyć, że przy ruchach powolnych łatwiej wykonać zabezpieczenie przed przenikaniem wody, zarówno pod względem zastosowania materiału, jak i rozwiązania konstrukcyjnego.
Szwy bezszczelinowe stosuje się jako zabezpieczenie przed skurczem konstrukcji betonowych i żelbetowych wskutek wiązania, dojrzewania i wysychania betonu, kiedy nie zachodzą przypadki ruchów pionowych, np. z powodu nierównomiernego osiadania poszczególnych segmentów budowli.
Przykład zastosowania takiego szwu w budynku dzielonym na poszczególne segmenty, posadowione w jednym fundamencie skrzyniowym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku, gdy powstająca szczelina nie osiąga szerokości około 3 mm, izolacja nie wymaga specjalnego wzmocnienia. Jako zabezpieczenie przed rozerwaniem warstwy ochronnej układa się pod płytą konstrukcyjną warstwę papy izolacyjnej smołowanej nr 150, a warstwę betonu ochronnego wzdłuż szwu dylatacyjnego zbroi się pasmem z siatki stalowej szerokości ok. 15 cm (uprawnienia budowlane).
W przypadkach z góry zaplanowanych, kiedy spodziewać się należy powstania naturalnego szwu wskutek umyślnego zmniejszenia wytrzymałości konstrukcji w określonym miejscu, wzmocnienie warstwy ochronnej betonu powinno być wykonane przez założenie pasa z siatki stalowej na szerokość spodziewanych pęknięć konstrukcji, np. 1,00 m. Wzmocnienie warstwy izolacji jest konieczne w przypadkach powstawania szczelin o szerokości 3-5 mm (program egzamin ustny).
Szczeliny różnią się od szwów tym, że zajmują od razu pewną przestrzeń i po wykonaniu mogą zarówno rozszerzać się, jak i zwężać.

Ruchy pionowe

Szczeliny te są zazwyczaj projektowane jako zabezpieczenie konstrukcji przed odkształceniami powstającymi wskutek zmian termicznych. Szerokość szczeliny projektuje się w granicach do 3 mm, ażeby zabezpieczenie izolacji ograniczyć do sposobu. W przewidywaniu większych odkształceń należy liczyć się z zaprojektowaniem spoin specjalnych.
Ruchy poziome powstają również wskutek zmian objętości spowodowanych kolejnym nawilżaniem i wysychaniem masy betonowej (opinie o programie).
Tego rodzaju nierównomierne odkształcenia wymagają stosowania wzdłuż szczeliny spoiny o maksymalnej .szerokości spodziewanego odkształcenia.

Jeżeli poszczególne segmenty budowli osiadają nierównomiernie, mogą się zdarzyć wypadki, że w tym samym budynku szczeliny w dolnej partii budynku będą zawężały się, a w górnej rozszerzały lub odwrotnie. Przy nierównomiernym odkształceniu należy stosować szczeliny o maksymalnej szerokości spodziewanego odkształcenia.
Ruchy pionowe w szczelinach są z reguły skutkiem nierównomiernego osiadania budynków z powodu różnicy obciążeń lub różnicy w wytrzymałości gruntu (segregator aktów prawnych).

Szczeliny te w warunkach izolacji wodoszczelnej wymagają stosowania specjalnych spoin. Szczególnie trudne do zabezpieczenia są szczeliny pionowe, w których następuje oprócz ‘ normalnego ściskania lub rozciągania zwichrowanie (skręcanie), pociągające za sobą rozwarstwienie sklejonej warstwy izolacyjnej. Z tego powodu wskazane jest stosowanie konstrukcji, które zapobiegają ścinającemu i skręcającemu działaniu na spoinę dylatacyjną (promocja 3 w 1).

Jako przykłady można podać rozwiązania. W pierwszym przypadku segment budowli B jest cięższy od A i osiada. Tego rodzaju osiadanie powoduje ścinanie warstwy izolacyjnej i podłoża.