Technika rozładunkowo-przeładunkowa i wyładunkowa

Analiza poszczególnych składników kosztów przewiezienia materiałów, np. jednego samochodu ciężarowego kruszywa z rozładowywanego wagonu na plac budowy za pomocą tradycyjnych metod pracy wskazuje, że robocizna stanowi tutaj przeważaną część kosztów, samo zaś przewiezienie masy kruszywowej ma znaczenie drugorzędne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wskazuje to na celowość mechanizacji tych prac; opłaca się na budowie stosowanie łopat mechanicznych, przenośników taśmowych itp. urządzeń ładunkowych, a w stałych bazach zaopatrzenia i w zakładach prefabrykacji warto instalować stacjonarny, cięższy sprzęt załadowczy (żurawie, wagony samowyładowcze, rozładowarki wieloczerpakowe do wagonów z płaskim dnem ewentualnie wywrotnice wagonowe) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Aby ograniczyć do minimum transport wewnętrzny na budowie, należy - już w ramach organizacji placu budowy - place składowe kruszywa oraz magazyny cementu usytuować możliwie najbliżej betoniarki. Ma to duże znaczenie dla obniżenia kosztów transportu wewnętrznego, zwłaszcza gdy na budowie załadunek, przewóz i rozładunek odbywa się ręcznie (łopata, taczki itp.) bez wykorzystania urządzeń mechanicznych. Drogi transportu powinny być wcześniej szczególnie starannie przemyślane. Również gromadzenie zapasów ponadnormatywnych może być przyczyną ogólnej podwyżki kosztów (uprawnienia budowlane).

Zachodzi wówczas konieczność przeznaczenia na ten cel dużych powierzchni, a tym samym - oddalanie się surowców od miejsca wbudowania czy zużycia materiałów i w konsekwencji wydłużanie tras transportu wewnętrznego, a co za tym idzie - zwiększenie kosztów. Kilku- bądź w specyficznych warunkach kilkunastodnio- wy zapas cementu i kruszywa, wraz z sukcesywnymi ich dostawami na budowę, powinien być zasadą dobrej organizacji dostaw (program egzamin ustny).
Właściwy proces produkcji betonu rozpoczyna się z chwilą wyładowania jego składników i od tego momentu popełniane błędy w gospodarce materiałowej (niewłaściwe składowanie, zbyt duże zapasy, straty materiałowe, długi transport na placu budowy itp.) rzutują na techniczną i ekonomiczną wartość (gorsza jakość, wyższy koszt) końcowego produktu.

Cement dostarczany jest obecnie na teren budowy bądź w papierowych workach trójwarstwowych po 50 kg, bądź też luzem w szczelnie zamykanych pojemnikach, chroniących go przed zawilgoceniem.’
Jako środków transportowych używa się w tym ostatnim przypadku specjalnych cementowozów samochodowych o ładowności do 25 t lub specjalnych wagonów kolejowych. W obu przypadkach przy załadunku cementu na stacji załadowczej w cementowni oraz przy jego wyładunku do silosów na budowie stosuje się ekonomiczny transport pneumatyczny (sprężone powietrze do 3 atn.), pozwalający uniknąć strat materiałowych (opinie o programie).

Stan opakowania

Okazuje się, że na niedużych budowach bardziej ekonomiczna jest dostawa cementu w workach bądź w przenośnych pojemnikach, gdyż pozwala to na wygodniejsze gromadzenie niewielkich ilości różnych cementów oraz łatwiejsze uregulowanie dozowania cementu. Również ważną rolę odgrywa tu odległość transportu. Zdaniem M. R. Laureta [20] nawet w wysoko uprzemysłowionych krajach takich jak USA, Wielka Brytania, NRF, Szwecja jedynie 50-60% produkcji cementowej może być brane pod uwagę przy transporcie luzem i dlatego należy prowadzić badania w kierunku usprawnienia napełniania worków oraz zastosowania papieru wyższej jakości (mniej warstw w worku) bądź nowych materiałów na worki.

Każda dostawa cementu na budowę powinna być komisyjnie odebrana w zakresie ilościowym i jakościowym.
Przy cemencie workowanym sprawdza się liczbę worków, stan opakowania, oznakowanie worków (rodzaj cementu, marka, data workowania, wytwórnia) i pobiera się próbki kontrolne cementu do sprawdzenia jego cech fizycznych ewentualnie wytrzymałościowych. W tym celu z 20 worków pobiera się po 1 kg cementu, sporządzając 2 próbki 10-kilogramowe pakowane następnie do szczelnych naczyń blaszanych, worków z folii lub worków po cemencie tej samej marki i dostawy (segregator aktów prawnych).

Zawiązaną i opieczętowaną próbkę przesyła się do laboratorium, a drugą pozostawia na budowie. Jako minimalną dostawę cementu, podlegającą badaniu, uważa się przesyłkę w ilości 30 ton cementu tej samej marki, wytwórni, z jednakową datą workowania. Szczególną ostrożność przy odbiorze należy zachować przy dostawie cementu luzem (promocja 3 w 1).