Tempo rozwoju produkcji
Oczywiście klasyfikacja materiałów budowlanych w zależności od przeznaczenia nie zastąpi ich podziału ze względu na właściwości surowca. W technice zawsze przyjmowano klasyfikację materiałów na metale i niemetale, w chemii i przemyśle włókienniczym - na naturalne, sztuczne i syntetyczne. Każdy podział ma swoje prawa i swoje wskazane zakresy stosowania. W tym rozdziale materiały są rozpatrywane według uogólnionej klasyfikacji w zależności od zakresu ich stosowania (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rozwój nowoczesnego przemysłu budowlanego wyróżnia się wysokim postępem naukowo-technicznym, istotnymi jakościowymi zmianami w charakterze produkcji budowlanej i w ocenie jej efektywności. W pierwszej kolejności dotyczy to udoskonalenia i rozwoju produkcji oraz stosowania nowych materiałów i wyrobów instrukcyjnych, zapewniających rzeczywiste zwiększenie wydajności pracy w budownictwie wyniku maksymalnego zwiększenia możliwość: montażu wszystkich elementów kompleksowej mechanizacji, obniżenia kosztu w robocizny w fabryce i na budowie oraz zmniejszenia masy budynków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Dzisiejszy przemysł materiałów budowlanych Związku Radzieckim - to ponad 20 tys. zakładów, produkujących szeroki wykaz i asortyment materiałów i wyrobów budowlanych (mniej więcej 800 podstawowych rodzajów produkcji). Pod względem tempa rozwoju produkcji zajmuje on ciągle jedno z czołowych miejsc, wyprzedzając takie gałęzie jak przemysł petrochemiczny, energetyka, metalurgia żelaza i stali (uprawnienia budowlane). Ogólna wielkość produkcji radzieckiego przemysłu materiałów budowlanych wzrosła w ubiegłej pięciolatce mniej więcej 1,4 raza, a w ciągu ostatnich 40 lat - prawie 60 razy (program egzamin ustny).
Architektoniczny wykaz budynków
W dziesiątej pięciolatce przewidziano zwiększenie produkcji materiałów budowlanych ok. 1,3 raza. Postanowiono w tym czasie: rozszerzyć produkcję nowych efektywnych materiałów i prefabrykowanych elementów budowlanych, lekkich i ekonomicznych wielkowymiarowych konstrukcji i wyrobów o udoskonalonej jakości i o wyższym stopniu wykończenia fabrycznego; powszechniej stosować konstrukcje żelbetowe z betonów lekkich o wysokiej wytrzymałości, konstrukcje azbestocementowe, wyroby ze stopów aluminiowych, klejone konstrukcje drewniane; przewidzieć dalszy rozwój kombinatów prefabrykacji i budowy domów oraz zakładów produkujących lżejsze budowlane konstrukcje i wyroby (opinie o programie). Zrealizowanie tych zamierzeń zapewni dalsze podniesienie poziomu uprzemysłowienia, zmniejszy zużycie materiałów i koszty budowy, zapewni również niezawodność, komfort i architektoniczny wykaz budynków i budowli.
Wśród surowcowych materiałów budowlanych znaczne miejsce zajmują spoiwa, a w ich liczbie materiałem podstawowym jest cement. Pod koniec dziewiątej pięciolatki Związek Radziecki osiągnął rekordowy poziom produkcji cementu - 122 min t (w 1970 r. wyprodukowano 95,2 min t). Przewyższa to półtora raza poziom produkcji cementu w USA i wynosi mniej więcej piątą część corocznej produkcji światowej. Średnia zdolność produkcyjna cementu przekracza 1 min t rocznie, tj. ok. 2,5 razy więcej niż analogiczny wskaźnik w USA (segregator aktów prawnych). W przyspieszonym tempie rozwija się w bieżącej pięciolatce w Związku Radzieckim produkcja wysokogatunkowych cementów według najnowszej technologii tzw. metodą suchą; powszechnie wdraża się automatyzowane systemy sterowania produkcją cementu i kontroli jakości gotowej produkcji.
W ciągu pięciu lat średnia wytrzymałość cementu wzrosła w przemyśle radzieckim o 18 punktów i prawie osiągnęła klasę 40. W 1975 r. cementu wysokogatunkowego klasy 50 wyprodukowano ponad 20 min t, a klasy 60 - 38 tys. t. Jeśli rozszerzenie produkcji cementów wysokich klas ma szczególnie ważne znaczenie dla obniżenia masy betonowych i żelbetowych wyrobów i konstrukcji, to rozszerzenie wielkości produkcji i asortymentu białego i kolorowych cementów pozwoli znacznie polepszyć ich właściwości dekoracyjne (promocja 3 w 1).
