Teoria ogólna

Ponieważ mogą spotykać się ze sobą różne rodzaje wyboczenia, przy wymiarowaniu rur anizotropowych można, teoretycznie biorąc, stosować nieco mniejszy współczynnik pewności. Rozpatrzmy jedynie rury poddane ściskaniu, dla których odkształcenia można wyrazić wzorem, przy czym przyjęto, że przekrój żeber jest umieszczony symetrycznie względem powłoki, oraz pominięto zwężenie poprzeczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla sił błonowych uzyskamy więc wyrażenia różniące się od jedynie współczynnikiem sztywności D, mającym w różnych wzorach różne indeksy. Każde żebro pierścieniowe wykonane jest z kątownika 80 x 40 x 6, działającego łącznic z szerokością współpracującą płyty o grubości 8 mm. Ta szerokość współpracująca składa się z 4 cm pasma stykającego się z kątownikiem oraz dwóch sąsiadujących pasm o szerokości b_e = 9 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Moment bezwładności kątownika i pasma płyty wynosi 98 cm¹, zaś jego całkowita szerokość wynosi 22 cm. Ponieważ żebra są w odstępach co 50 cm, moment bezwładności na jednostkę wynosi więc J_v = 1.96 cm³ oraz K =1,96 E. Ze wzoru wyznaczymy k = 0,613 • 10^-4 oraz £ = 0,0885. Ponieważ L - 550 cm, trzeba zastosować pierwszy. Wartość c,_P można znaleźć, lecz w tym przypadku rozpatrywany wyraz jest bez znaczenia (uprawnienia budowlane). Ze wspomnianego wzoru otrzymamy co jest wartością ok. 20 % większą od teoretycznych naprężeń krytycznych stosowanych przy wyboczeniu drugiego rodzaju.

Trzeba dodać, że, wprowadzając do wartość m = 4 oraz dokładne współczynniki sztywności, otrzymamy a kr ⁼ kG/cm², co wskazuje, że przybliżone wzory są wystarczająco dokładne do praktycznego stosowania. Wyboczenie drugiego rodzaju konstrukcji anizotropowych ma miejsce wówczas, gdy odkształceniu ulega tylko powłoka, a nie żebra usztywniające (program egzamin ustny).

Odstępy pierścieni

Jeśli konstrukcja zaopatrzona jest tylko w żebra obwodowe, sekcja powłoki między dwoma żebrami stanowi zwykłą rurę izotropową, którą można rozpatrywać. Wzory te można również stosować w przypadku żeber obwodowych i osiowych (podłużnych) z zastrzeżeniem jednak, że odstępy pierścieni będą małe w porównaniu z odstępami podłużnie. Jeśli odstęp podłużnie jest niewielką występuje pewna liczba specjalnych problemów stateczności, analogicznych do problemów odnoszących się do płyt prostokątnych (opinie o programie). Problemy te w przypadku płyt z podziałem zbliżonym do kwadratów stają się wyjątkowo skomplikowane.

Dlatego też w następujących rozważaniach rozpatrujemy jedynie pasma walcowe o nieskończonej długości, tzn. płytę powłokową między dwoma podłużnicami, nieskończenie długą w kierunku osiowym. Pomijamy przeto usztywniające działanie pierścieni, co daje bardziej bezpieczne wyniki. W pewnych przypadkach obciążenia błąd stąd wypływający nie ma znaczenia, jeśli tylko odstęp pierścieni przekracza dwukrotną odległość podłużnie (segregator aktów prawnych).

W większości przypadków płyty powłokowe są tak małe, że naprężenia przed wyboczeniem można uważać za równomiernie rozłożone w płycie. Wyboczenie wywołuje naprężenia ściskające (w kierunku osiowym lub obwodowym) oraz ścinania. Dokładne wyznaczenie naprężeń krytycznych za pomocą doświadczeń napotyka trudności, ponieważ wy- boczenie następuje stopniowo od początkowych nieregularności kształtu, zaś wyboczenie płyt powłokowych może nastąpić przed wykorzystaniem pełnej nośności konstrukcji, usztywnionej żebrami.

W przypadku długiego pasma walcowego naprężenie krytyczne zależy przede wszystkim od grubości d powłoki, promienia krzywizny R oraz szerokości b pasma. Jednak również istotne znaczenie mają warunki brzegowe wzdłuż podłużnicy. Warunki brzegowe (promocja 3 w 1). Wszystkie cztery warunki brzegowe są w zasadzie tego samego rodzaju co przy sprężystym podparciu. W praktyce zmuszeni jesteśmy jednak ograniczyć rozważania do sztywnych (niesprężystych) warunków brzegowych, a to w celu umożliwienia ogólnego rozwiązania problemu stateczności.