Terminy usunięcia krążyn

Terminy usunięcia krążyn zależą od pogody, rodzaju sklepień i zaprawy oraz rozpiętości. Jeśli w czasie wykonywania sklepienia panowała pogoda chłodna, poniżej + 5° C, należy zbadać, czy zaprawa dostatecznie stężała i w razie potrzeby przesunąć termin zdjęcia krążyn (program uprawnienia budowlane na komputer).

Terminy usunięcia krążyn powinny być każdorazowo rozważone i zdecydowane przez kierownictwo budowy.
Usuwanie krążyn sklepień i luków o niewielkich rozpiętościach, np. do 6 m, odbywa się przez wybijanie klinów.
Usuwanie krążyn sklepień i łuków o większych rozpiętościach powinno się odbywać stopniowo, aby luk podjął swe obciążenie w sposób’możliwie powolny, a nie nagły.

Przy usuwaniu krążyn spod luku trójprzegubowego obydwie połówki łuku wykonują obrót dookoła przegubów w wezgłowiach. Najwięcej się obniży przegub w kluczu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obniżenia punktów pośrednich będą w przybliżeniu w liniowej zależności od ugięcia środkowego. Stąd wynika, że należy opuszczać krążyny rozpoczynając od strefy środkowej sklepienia.

Najpierw opuszcza się środkową podporę I o pewną małą wysokość, np. 2,5 mm, odpowiadającą pewnej części obrotu dźwignika (np. ćwierci obrotu) lub pewnej ilości wysypanego piasku z piaskownika (np. 0,1 l). Potem opuszcza się tak samo najbliższe podpory II, II (uprawnienia budowlane). Następnie powraca się do podpory I, opuszcza się ją znów tak samo, potem podpory II i III. W dalszym ciągu powraca się do podpory 7, obniża się ją jak poprzednio, a potem to samo powtarza się z podporami II, III i IV.

Wreszcie jeszcze raz powraca się do podpory 7 i powtarza to samo z nią i z pozostałymi
oraz luzuje się podparcie na wezgłowiu. W ten sposób zostaje zakończony 7 cykl obniżenia podpór. Prawdopodobnie nie powstanie jeszcze szczelina między lukiem i wierzchem deskowania krążyn z powodu ugięcia własnego łuku oraz wydłużenia się słupów drewnianych, w których zmalało sprężyste skrócenie na skutek obciążenia (program egzamin ustny).

Obniżanie i usuwanie krążyn

W dalszym ciągu po przeczekaniu pewnego czasu (kilku, kilkunastu godzin) następuje cykl obniżenia podpór, który się przeprowadza analogicznie do pierwszego, a potem - trzeci cykl i w razie potrzeby dalsze. Kiedy już uzyskamy wyraźnie widoczną szczelinę na całej długości podniebienia łuku, czekamy ok. 24 godzin. Jeśli szczelina pozostanie niezmieniona, będzie można krążyny usunąć, jeżeli jednak szczelina się zamknie, trzeba będzie przeprowadzić dalsze obniżanie podpór, aż do czasu, kiedy łuk przestanie osiadać.

Obniżanie i usuwanie krążyn spod łuków dwu-przegubowych i bezprzegubowych można wykonać w taki sam sposób jak dla łuku trój-przegubowego, jakkolwiek krzywa ugięcia własnego łuku nie będzie dokładnie zgodna z linią obniżenia podpór.
Przy łukach o dużych rozpiętościach można jednocześnie obniżać po kilka podpór, ale z przestrzeganiem symetrii względem osi łuku (opinie o programie).

Sklepienia płaskie (niezbrojone) spotykane są najczęściej jako łuki (łęki) przykrywające niewielkie otwory w ścianach.
Łuki te składają się z odpowiednio ociosanych klińców.

Zazwyczaj przedłużenia kierunków wezgłowi przecinają się w punkcie leżącym o jedno lub pół-torakrotną rozpiętość łuku niżej podniebienia (a = 53-37°). Przez ten punkt jako środek przechodzą płaszczyzny wsporne, które dzielą łuk na poszczególne kamienie (segregator aktów prawnych). Tego rodzaju podział na klińce można najprościej umotywować wyobrażając sobie, że w masywie muru w granicach łuku płaskiego znajduje się inny łuk - o powierzchniach krzywych, którego klińce są ukształtowane i ułożone odpowiednio do działania sił.

Wyjaśnia to powyższy rysunek, na którym linią przerywaną oznaczony jest ów łuk wyobrażalny. Skrajne klińce łuku (wspory) opierają się na kamieniach specjalnie przyciosanych, o znaczniejszych wymiarach. Spoina wsporna tego kamienia powinna leżeć poniżej podniebienia łuku.
Łuki te tworzy się w podobny sposób, jak łuki kamienne (promocja 3 w 1).

Łuk nadokienny przeważnie ma grubość 1,5 cegły. Aby nie ociosywać podstaw cegieł, promień wyobrażalnego łuku powinien być nie mniejszy od 4,67 • 38 = 177 cm. Podniebienie łuku powinno leżeć nie na przedłużeniu spoiny wspornej muru, lecz mniej więcej na połowie grubości warstwy ceglanej.