Toksyczność gazów palnych

Gaszenie palącego się gazu można wykonać za pomocą następujących środków w zależności od wielkości płomienia:

1. mokrej gliny o konsystencji ciasta,
2. mokrej płachty brezentowej lub koca azbestowego,
3. strumienia wody,
4. gaśnicy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy pracach naprawczych prowadzonych w pomieszczeniach, gdzie ulatnia się gaz, niedopuszczalne jest wprowadzenie jakiego- kowiek źródła ognia lub iskier, które mogłyby spowodować zapłon lub wybuch gazu.

Zapłon gazu może między innymi wystąpić na skutek:

• wejścia z otwartym ogniem, np. lampą naftową, świecą, papierosem,
• oddziaływania nagrzanych powierzchni urządzeń lub przy- borów gazowych,
• zaiskrzenia włącznika lub innego urządzenia elektrycznego,
• iskrzenia narzędzi pracy, np. przy uderzaniu kluczem z nakrętką,
• uderzeń podkutymi butami o betonową podłogę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla uniknięcia zapłonu gazu zespół wykonujący naprawę powinien posiadać odpowiedni sprzęt ochronny oraz narzędzia nie iskrzące. Do oświetlania można stosować tylko lampy górnicze w wykonaniu przeciwwybuchowym. Wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, należy przed rozpoczęciem prac odciąć dopływ gazu i dobrze przewietrzyć pomieszczenie (uprawnienia budowlane).

Tlenek węgla

Tlenek węgla, który stanowi jeden z podstawowych składników sztucznych gazów palnych, a także występuje w gazach spalinowych powstałych przy spalaniu paliw stałych, ciekłych i gazowych, ma bardzo silne własności trujące. Tlenek węgla jest gazem, który według statystyk powoduje największą liczbę zatruć na świecie (program egzamin ustny).

Zatrucie następuje poprzez drogi oddechowe i polega na tym, że tlenek węgla jest 250-^300 razy szybciej wiązany przez hemoglobinę zawartą we krwi, niż tlen pobierany z powietrza. Hemoglobina związana na karboksyhemoglobinę COHb nie ma możliwości łączenia się z tlenem na oksyhemoglobinę OHb, co doprowadza do niedoboru tlenu w organizmie. Szybkość zatrucia zależna jest od stężenia tlenku węgla w powietrzu, czasu oddziaływania, szybkości oddychania, ilości krwi i powierzchni płuc (opinie o programie).

Stopień zatrucia w zależności od procentowego stężenia tlenku węgla w powietrzu i czasu działania jest następujący:

• 0,01% w ciągu kilku godzin bez widocznego wpływu na organizm,
• 0,01-0,05% - po 2-h3 godz. oznaki lekkiego zatrucia,
• 0,2 - 0,3% - po 30 minutach oznaki poważnego zatrucia,
• 0,5 - 0,8% - niebezpieczeństwo utraty życia podczas oddychania przez krótki okres.

Tlenek węgla działa przede wszystkim na ośrodkowy układ nerwowy: występuje ból głowy zwykle szum w okolicy czoła, uczucie ściskania głowy, rozsadzania czaszki, szumu w uszach, nudności i wymioty, duszność i wrażenie ucisku w klatce piersiowej. Śmierć w zatruciu ostrym następuje wskutek porażenia oddychania lub krążenia.

Dopuszczalna zawartość tlenku węgla w powietrzu otaczającym stanowisko robocze nie może przekraczać 0,03 mg/1, co odpowiada w temp. 20° i pod ciśnieniem 760 mm Hg 0,0024% objętościowych (segregator aktów prawnych).

Gaz ziemny suchy i odsiarczony składający się głównie z metanu nie jest toksyczny, lecz zawartość jego w powietrzu powyżej 10% może oddziaływać dusząco na skutek niedoboru tlenu w powietrzu. Gaz płynny, będący mieszaniną propanu i butanu, w dużych stężeniach ma własności narkotyczne. Może wywołać lekkie zatrucie objawiające się bólem głowy, wymiotami i ogólnym budownictwa jest obecnie w fazie opracowań wstępnych projektów i koncepcji.

Ponadto należy liczyć się z tym, że typizacja otwarta dla budownictwa mieszkaniowego będzie wymagać maksymalnej typizacji mieszkaniowych instalacji sanitarnych (promocja 3 w 1). Pozwoli to na przeniesienie pracochłonnych robót na zaplecze przedsiębiorstw, gdzie mogą być one realizowane w formie przemysłowej. Wpłynie także na podniesienie jakości wyrobów instalacyjnych, uniezależniając je od indywidualnych kwalifikacji montera.