Trwałość i lotność impregnatu

Badania prowadzi się na pożywce agarowej o takim samym składzie, jak pożywka stosowana w metodzie klockowej. Przed przystąpieniem do badań ustala się stężenie środka grzybobójczego, które ma stanowić podstawę do określenia siły grzybobójczej.

Wartości stosowanych stężeń zamykają się w granicach 0,001-10%; najczęściej stosowany jest szereg: 0,01, 0,02, 0,04, 0,06, 0,08, 0,1, 0,2, 0,3, 0,4, 0,5% (program uprawnienia budowlane na komputer). Przeznaczony do badania roztwór sporządza się w stężeniu najwyższym spośród ustalonych w przyjętym szeregu stężeń badawczych. Przyjęte w szeregu niższe stężenia otrzymuje się mieszając w odpowiednich proporcjach roztwór wyjściowy z pożywką.

Suma składników jest dla każdego stężenia wielkością stałą; powinna ona wynosić 10 cm3. Dla ułatwienia przeliczeń sporządza się potrzebne tabele pomocnicze. Ustaloną ilość pożywki wprowadza się przy pomocy pipety do probówek oznaczonych nazwą i stężeniem badanego środka, następnie korkuje się probówki i przeprowadza się sterylizację. Do wysterylizowanej pożywki wprowadza się dokładnie odmierzoną ilość roztworu wyjściowego, po czym miesza się zawartość probówki, aby uzyskać jednolity roztwór przy środkach rozpuszczalnych albo jednolitą zawiesinę przy środkach nierozpuszczalnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Po zatruciu pożywki zakorkowane probówki poddaje się działaniu strumienia zimnej wody lub chłodzi się je w lodówce celem spowodowania szybkiego zastygnięcia mieszaniny.

Na tak przygotowane podłoże zaszczepia się kulturę grzyba, po czym przechowuje się probówki przez 2-3 tygodnie w optymalnych dla grzyba warunkach rozwoju. Na podstawie przeprowadzonego badania ustala się stężenie hamujące i stężenie grzybobójcze (uprawnienia budowlane). Dla każdego grzyba i dla każdego stężenia przeprowadza się badania w 3 probówkach; w każdej serii badawczej zaszczepia się grzybem 3 probówki kontrolne zawierające nie zatrutą pożywkę. Wyniki badań uważa się za miarodajne wówczas, gdy:

1) badania nad danym środkiem grzybobójczym zostały powtórzone 2-3 razy,

2) minimalne stężenie grzybobójcze określono na podstawie co najmniej 2 próbek (program egzamin ustny).

Biologiczne badania środków grzybobójczych

Biologiczne badania środków grzybobójczych oparte na metodzie klockowej i pożywkowej określa toksyczność, która stanowi jedną z najważniejszych cech impregnatu. Nie wystarcza to jednak do wydania oceny, gdyż o wartości impregnatu decyduje w dużym stopniu jego trwałość. Zdarza się, że impregnaty o wysokiej toksyczności początkowej tracą ją po pewnym czasie całkowicie lub częściowo, wskutek czego nie nadają się do utrwalania drewna (opinie o programie). O trwałości środków grzybobójczych decyduje ich lotność i wymywalność; wymywalność staje się szczególnie ważna w odniesieniu do drewna narażonego na działanie wody, jak np. słupy teletechniczne i podkłady kolejowe. Wymywalność i lotność preparatów określa się metodą klockową. Po długotrwałym wymywaniu lub intensywnym sztucznym wietrzeniu poddaje się próbki działaniu grzybni i stwierdza się ubytek ciężaru.

Miarą wymywalności i lotności jest różnica w ubytku ciężaru między próbkami, których nie poddawano wymywaniu lub wietrzeniu, a próbkami, które zostały poddane tym zabiegom.
Nie należy stosować środków grzybobójczych o odczynie zbyt kwaśnym lub zbyt alkalicznym (pH zbyt niskie lub zbyt wysokie), gdyż środki takie mogą szkodliwie oddziaływać na techniczne własności drewna (segregator aktów prawnych).

Nowe środki grzybobójcze powinny podlegać wszechstronnym badaniom laboratoryjnym przed dopuszczeniem ich do praktycznego stosowania.
Zakres takich badań obejmuje obok biologicznej oceny toksyczności, wymywalności i lotności także badania fizyko-chemiczne, w ramach których określa się:
- ciężar właściwy - areometrem lub piknometrem,
- kwasowość - za pomocą pehametru lub papieru wskaźnikowego uniwersalnego,
- punkt zapłonu - metodą Marcussona,
- głębokość nasycania - na badanych próbkach,
- udział wody w impregnacie - przez destylację,
- udział zanieczyszczeń - wagowo,
- oznaczenie rodzaju i ilościowego udziału składników toksycznych i rozpuszczalników - przez analizę chemiczną (promocja 3 w 1).