Twardnienie komórkowych betonów cementowych

Zależnie od użytego spoiwa rozróżnia się pianobetony, gazolu tony i pianogazobetony cementowe, wapienne, gipsowe i magnozjowe. Nazwę beton (pianobeton, gazobeton, pianogazobeton) losuje się często jedynie do betonów o spoiwie cementowym, natomiast betony o spoiwie wapiennym nazywane są sylikatami (pianosylikat, gazosylikat, pianogazosylikat); do pianobetonów gipsowych stosuje się nazwę pianogips, a pianobetony o spoiwie magnezjowym nazywane są pianomagnezytami.
Zależnie od warunków dojrzewania stosuje się betony komórkowe:
a) dojrzewające na powietrzu,
b) naparzane pod niskim ciśnieniem,
c) naparzane pod wysokim ciśnieniem (w autoklawach) (program uprawnienia budowlane na komputer). Zależnie od przeznaczenia rozróżnia się betony komórkowe izolacyjne i konstrukcyjne.

Twardnienie komórkowych betonów cementowych odbywa się wskutek hydratacji (uwodnienia) cementu, podobnie jak w betonach zwykłych. Betony o spoiwie wapiennym twardnieją podczas autoklawizacji wskutek reakcji chemicznej zachodzącej między wapnem a krzemionką. W wyniku tej reakcji powstają hydrokrzemiany (a częściowo i hydrogliniany) wapnia.
Produkcja wyrobów z betonów komórkowych połączona z naparzaniem niskoprężnym, a częściej z autoklawizacją odbywa się w wytwórniach wyposażonych w aparaturę mniej skomplikowaną dla betonów naparzanych pod niskim ciśnieniem i bardziej złożoną dla betonów autoklawizowanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Nowoczesne wytwórnie betonów komórkowych osiągnęły wysoki stopień uprzemysłowienia. Są to fabryki materiałów budowlanych, wyposażone w laboratoria chemiczne. W tych fabrykach przeprowadza się kontrolę produkcji w skali półtechnicznej (uprawnienia budowlane).

Dla zobrazowania technologii produkcji betonów komórkowych omawia się niżej:
- ogólne zasady projektowania betonów komórkowych,
- autoklawizowany pianobeton zbrojony,
- pianobeton wapienny (pianosylikat) autoklawizowany,
- gazobeton wapienny (gazosylikat) autoklawizowany,
- nieautoklawizowany pianobeton na cemencie żużlowym z mokrego przemiału,
- nieautoklawizowany gazobeton na cemencie żużlowym z mokrego przemiału (program egzamin ustny).

Zasady projektowania betonów komórkowych

Przy projektowaniu betonów komórkowych nie można na ogół podać z góry dokładnego przepisu na mieszankę, zwłaszcza jeżeli zależy na otrzymaniu określonego ciężaru objętościowego. Stwierdzają to w swych publikacjach badacze różnych krajów [8], t61J.
Projektowany skład betonu komórkowego jest dostosowany zwykle do wymaganego ciężaru objętościowego materiału w stanie suchym ys zależnie od przeznaczenia betonu. Przy projektowaniu betonów komórkowych odgrywają znaczną rolę: stopień miałkości cementu, skład granulometryczny piasku, wskaźnik wodno-cementowy, temperatura otoczenia, pora roku, miejsce produkcji (na otwartym powietrzu lub w zamkniętym pomieszczeniu itp.) (opinie o programie).

Przy projektowaniu betonu komórkowego określa się ciężary cementu C, piasku K, oraz wody W, przypadających na 1 m3 masy betonowej, przy założonym z góry ciężarze objętościowym betonu w stanie suchym ys.
Z pianobetonu autoklawizowanego produkuje się w Rosji zbrojone płyty dachowe. Płyty te są stosowane jako nośne do przekryć budynków przemysłowych, bez oddzielnej izolacji cieplnej i bez specjalnego- podłoża pod pokrycie papą (segregator aktów prawnych).
Płyty powinny spełniać wymagania normy radzieckiej GOST 1781-49 „Płyty zbrojone z autoklawizowanego betonu komórkowego do pokryć budynków przemysłowych** i „Warunków technicznych dla płyt zbrojonych o długości 2,5 i 3 m z autoklawizowanego pianobetonu do pokryć budynków przemysłowych*’ (Tu-137-53 Minstroj).

Autoklawizowany pianobeton otrzymuje się przez zmieszanie zaprawy cementowej (przy użyciu mielonego piasku kwarcowego) z pianą i obróbką betonu po wstępnym stwardnieniu w autoklawach pod ciśnieniem pary 8 at n. Zamiast mielonego piasku można stosować również inne rodzaje materiałów krzemianowych (krzemionkę bezpostaciową, opokę, ziemię okrzemkową, less i inne, jak również granulowane żużle metalurgiczne, pyły lotne z elektrowni itp.), pod warunkiem stwierdzenia na podstawie doświadczeń, że wykonywane przy użyciu tych kruszyw zbrojone płyty pianobetonowe odpowiadają wymaganiom normy GOST 1781-49 i TU-1 37-53/Minstroj (promocja 3 w 1).