Blog
Typowy skład mieszaniny surowców
W artykule znajdziesz:
Typowy skład mieszaniny surowców
Zakres zastosowania jest taki sam jak cementów portlandzkich; specjalnie nadaje się do budownictwa morskiego i budowy dużych obiektów betonowych (zapory, fortyfikacje).
Spoiwo żużlowo-pyłowo-wapiennie na bazie odpadów paleniskowych opracowane przez Katedrę Chemii i Technologii Materiałów Budowlanych Politechniki Warszawskiej odpowiada swymi własnościami cementowi wapienno-żużlowemu (program uprawnienia budowlane na komputer). Uzyskuje się je przez wspólne zmielenie żużla paleniskowego lub popiołów z wapnem palonym i dodatkiem gipsu surowego.
Typowy skład mieszaniny surowców jest następujący:
48°/o żużla lub pyłu, 48% wapna palonego (CaO) i 4% gipsu jako aktywatora.
Uzyskane spoiwo wiąże powoli, posiada niskie cechy wytrzymałościowe w warunkach wiązania i twardnienia w temperaturze pokojowej (marka ok. 100). Stosując naparzanie uzyskuje się markę 150, a przez autoklawizację do 250, a nawet więcej.
Spoiwo to może mieć poważne znaczenie dla zużytkowania odpadów paleniskowych (żużel i popioły) do produkcji elementów budowlanych, zwłaszcza przy zastosowaniu naparzania i autoklawizacji. Ponadto spoiwo może być stosowane do zapraw i wypraw oraz do budowy ścian domów w tzw. odeskowaniu przesuwnym, przy użyciu żużla paleniskowego jako kruszywa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Cement belitowy wprowadzany obecnie w Polsce jest specjalnym gatunkiem, którego głównym składnikiem jest belit. Jest to cement marki ok. 150, nadający się do celów budowlanych. Wykazuje on szczególnie dodatnie cechy przy produkcji betonów lekkich porowatych (komórkowych), utwardzanych parą w autoklawach pod wysokim ciśnieniem (8 lub 12 atmosfer), jak również naparzanych niskoprężnie. Cement ten może być produkowany w szerokim zakresie, a jego proces technologiczny jest znacznie uproszczony w porównaniu z procesem technologicznym cementu portlandzkiego ze względu na możliwość wyzyskania specyficznych własności odmian polimorficznych 2CaO • SiC>2 i obniżki kosztu mielenia.
Ponadto występować tu mogą tlenki magnezu, tytanu i siarki w postaci zanieczyszczeń (uprawnienia budowlane).
Cechy cementu glinowego
Podstawowe cechy cementu glinowego są następujące:
a) czas wiązania jak w przypadku cementów portlandzkich, twardnienie szybsze (wytrzymałość cementu ustala się już po 3 dniach); po 24 godzinach po stwardnieniu zaprawa uzyskuje 70-90% swej końcowej wytrzymałości (marki);
b) produkowane są cementy glinowe marek 300, 400 i 500;
c) przy twardnieniu cementu glinowego wydzielają się znaczne ilości ciepła (dwukrotnie wyższe niż przy cementach portlandzkich marki 600) (program egzamin ustny);
d) cement glinowy odznacza się dużą odpornością na działanie wód agresywnych.
Ostatnio cement ten stracił swoje dawne znaczenie, wynikające ze zdolności szybkiego twardnienia, wobec najnowszych osiągnięć w zakresie technologii cementu portlandzkiego, a szczególnie cementów portlandzkich szybko sprawnych (opinie o programie). Pewną odmianą cementu glinowego są cementy ekspansywne, otrzymywane z cementów glinowych i gipsów.
Cementy glinowe produkowane są przy użyciu surowca boksytowego zmielonego z wapnem.
Surowiec podlega bądź stopieniu w piecu elektrycznym, bądź spieczeniu w piecu szybowym lub też tunelowym. Uzyskany produkt, zwany klinkierem glinowym, poddaje się mieleniu. Przemiał cementu glinowego powinien być nawet drobniejszy niż cementu portlandzkiego (segregator aktów prawnych).
Głównym składnikiem cementu glinowego jest, jak wspomniano, glinian jednowapniowy, któremu zwykle towarzyszą krzemian dwuwapniowy. Glinian jednowapniowy pod działaniem wody szybko ulega hydrolizie i uwodnieniu z wydzieleniem znacznych ilości ciepła.
Wydzielający się koloidalny żel z czasem ulega krystalizacji.
Cement glinowy nie zawiera krzemianu trójwapniowego i przy wiązaniu oraz twardnieniu nie wydziela się Ca(OH)-2, którego obecność stanowi słabą stronę cementu portlandzkiego. Tym też tłumaczy się znacznie większa odporność cementu glinowego na działanie wód agresywnych. Nie jest on odporny na działanie wód zawierających siarczan magnezowy (wody morskie) oraz na działanie kwasów (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32