Ujemne skutki

Ujemne skutki, gdyż w czasie mrozów w wielu miejscach na ścianach pojawia się wilgoć, a nawet szron (program uprawnienia budowlane na komputer). Zawilgocenie ścian występuje niekiedy z tak dużym nasileniem, że znaczne powierzchnie stają się zupełnie mokre i pokrywają się pleśnią; pomieszczenia takie są niezdatne do zamieszkania; trzeba w nich wykonywać dodatkowe ocieplenie, którego realizacja jest na ogół trudna i związana ze znacznymi kosztami. Przykłady mostków termicznych w budynkach o poprzecznym układzie konstrukcyjnym, ze ścianami zewnętrznymi z bloczków gazobetonowych.

W podanych przykładach obojętne jest czy ściana betonowa jest monolityczna, czy też z prefabrykatów w postaci bloków kanałowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Odpływ ciepła na zewnątrz i uzależniony od niego spadek temperatury na wewnętrznej powierzchni, odbywa się jednakowo w obydwóch przypadkach. Przykłady poprawnych rozwiązań w miejscach narażonych na tworzenie się mostków termicznych zastosowano ocieplenie z betonu komórkowego. Zamiast betonu komórkowego może być zastosowany inny materiał, np. płyty w deskowaniu przed zabetonowaniem ściany lub stropu (uprawnienia budowlane). W przypadku ścian prefabrykowanych ocieplenie takie można wykonać w czasie produkcji elementów. Mostki termiczne mogą występować nie tylko w miejscach łączenia ścian budynku, lecz również w płaszczyźnie ściany. Przykładem takim są spoiny między bloczkami gazobetonu. Obserwuje się często, że na ścianach wymurowanych z bloczków gazobetonowych na zaprawdę cementowej, występują plamy w miejscach spoin. W miejscach tych skrapla się para wodna, co świadczy o tym, że istnieją tu mostki termiczne (program egzamin ustny).

Zjawisko to występuje przeważnie na ścianach wykonanych z dużymi spoinami. Aby tego uniknąć, powinno się wykonywać spoiny możliwie małe, lub stosować zaprawy ciepłochronne. Stosowanie betonów lekkich do wykonywania stropodachów stwarza inne problemy niż w’ przypadku przegród pionowych, dlatego wymaga odrębnego omówienia.

Betony lekkie

Betony lekkie mogą być użyte w stropodachach w postaci płyt nośnych, stanowiących jednocześnie ocieplenie, lub mogą być układane na płytach żelbetowych, jako warstwa ocieplająca. W jednym i drugim przypadku warunki pracy elementów z betonu lekkiego są różne. Podstawowe rodzaje stropodachów. Schemat a)
przedstawia stropodach, w którym płyta z betonu lekkiego spełnia jednocześnie rola przykrycia i ocieplenia (opinie o programie).

Jest to stropodach wykonany z betonu lekkiego 2, z warstwą wyrównawczą z gładzi cementowej 3 przykrytą papą 4. Na schemacie b) jest widoczny stropodach niewentylowany, wykonany z trzech warstw - na żelbetowej płycie nośnej 1 jest ułożona warstwa ocieplająca z betonu lekkiego 2, na niej warstwa wyrównawcza z gładzi cementowej 3 i dopiero wtedy pokrycie papowe 4. Schematy c) i d) przedstawiają konstrukcje stropodachów wykonane z takich samych warstw jak dwa poprzednie, lecz z pozostawieniem szczeliny powietrznej 5 między warstwą ocieplającą a warstwą wyrównawczą pod pokryciem papowym. Szczelina powietrzna jest w tym przypadku wentylowana.
Układ warstw w stropodachu jest zawsze niekorzystny z punktu widzenia wymagań cieplno-wilgotnościowych (segregator aktów prawnych).

Na wierzchu, czyli od strony zimnej, stropodachy mają szczelne pokrycie, które najczęściej jest wykonane z dwóch lub więcej warstw papy przyklejonych lepikiem. Pokrycie to zabezpiecza stropodach przed wodą deszczową, ale jednocześnie stanowi warstwę trudno przepuszczalną dla pary wodnej. Dlatego para wodna, dyfundując przez stropodach (z pomieszczenia - na zewnątrz), napotkawszy na swej drodze przeszkodę w postaci papy może ulegać skropleniu. Proces dyfuzji i kondensacji pary wodnej powoduje często duże zawilgocenie materiałów użytych do konstrukcji stropodachu, co obniża w znacznym stopniu ich wartość termoizolacyjną oraz trwałość (promocja 3 w 1).