Układanie desek podłogowych

Podłogi układa się wprost na belkach stropowych lub na podkładach, zwanych legarami. Są to krawędziaki spoczywające na słupach ceglanych lub betonowych, jeżeli układa się podłogi na parterze budynku nie podpiwniczonego, albo też na polepie lub na podsypce w stropach między-piętrowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeżeli podłogi układa się na podkładzie betonowym lub wyrównanej płycie stropowej, jako legary stosuje się bale 50 mm lub deski 40 mm kładzione na płask. Układanie desek podłogowych w celu zapewnienia ścisłego przylegania wykonuje się przez „dociąganie”. Odbywa się to w ten sposób, że po ułożeniu 2 lub 3 desek przybija się do legarów, od strony nie ułożonej podłogi, klamry, przykłada do nich prowadnicę i między prowadnicę a ułożone deski wbija się kliny, które dociskają do siebie ułożone deski.

Po mocnym dociągnięciu każdą deskę przybija się dwoma gwoździami do legara. Stosuje się przy tym gwoździe o długości równej trzykrotnej grubości deski (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Gwoździe należy wbijać z małym ukosem. Niekiedy stosuje się gwoździe ze spłaszczonymi pionowo łebkami, aby po wbiciu nie wystawały ponad powierzchnię podłogi. Wykonywanie ciesielskich więźb dachowych Podobnie jak ściany i stropy, wykonywanie więźb dachowych rozpoczyna się od wytrasowania i pocięcia elementów oraz przygotowania złączy. Na podstawie rysunku wiązara podanego w projekcie więźby dachowej rozrysowuje się (trasuje) na odpowiednio równym podłożu, np. na pomoście z desek, wiązar w naturalnej wielkości (uprawnienia budowlane). Rysunek ten służy do wyznaczania poszczególnych elementów składowych.

Wyznaczone elementy poddaje się obróbce całymi seriami. Po wykonaniu wszystkich elementów składa się poszczególne wiązary, czyli przeprowadza montaż próbny. Następnie ustawia się i dopasowuje ramki stolcowe oraz krawężnice, krokwie koszowe i kulawki, jeżeli oczywiście te elementy w danej więźbie dachowej występują (program egzamin ustny).

Elementy więźby na strop strychowy

Po dopasowaniu i zestawieniu poszczególnych elementów należy je odpowiednio oznaczyć. Następnie składa się elementy lub całe zespoły obok budynku w pobliżu urządzeń do transportu pionowego. Elementy można składać w stosach wg ich rodzajów, a więc np. oddzielnie krokwie, kleszcze itp., lub też wg kolejno po sobie następujących wiązarów. Ten drugi sposób wymaga więcej miejsca i utrudnia transport, jednak bardzo ułatwia prace montażowe. Elementy więźby na strop strychowy podaje się podnośnikami mechanicznymi. Do transportu pionowego elementy wiąże się w pakiety, aby wykorzystać nośność urządzenia (opinie o programie). Montaż więźby rozpoczyna się od ułożenia namurnic i podwalin. Następnie mocuje się ścianki stolcowe, po nich krokwie wiązarów głównych i na koniec pozostałe krokwie oraz wykonuje łacenie lub deskowanie.

Wykonywanie drewnianych dźwigarów inżynierskich rozpoczyna się też od wyznaczenia i obróbki elementów składowych. Montaż dźwigarów deskowych wykonuje się na podkładzie zbitym z bali grubości 50-60 mm, ułożonych na legarach i mocno do nich przybitych gwoździami. Styki bali dobrze jest wykonać na wpust i wypust, aby otrzymać zupełnie równą, nie wichrującą się powierzchnię podłogi. Na podłodze rysuje się wg projektu zarys dźwigara, powiększając rysunek do skali 1 : 1. Następnie nanosi się osie żeber usztywniających i przybija do podłogi zwornice i podkładki (segregator aktów prawnych). Zwornice rozstawia się na osiach żeber, układając między nimi podkładki w odstępach około 50 cm.

Długość zwornicy powinna przekraczać wysokość dźwigara o ok. 100 mm, aby można było wbić kliny pomiędzy pasy dźwigara a klocki zwornic. Na zwornicach układa się oba pasy i mocuje je tymczasowo paroma gwoździami do podkładek. Następnie pomiędzy pasami układa się żebra usztywniające i zaklinowuje w zwornicach, tak aby te elementy nie mogły zmieniać swego położenia w czasie przybijania desek środnika.

Po zaklinowaniu gwoździe tymczasowo wbite w podkładki wyjmuje się, po czym układa się na pasach jedną warstwę desek środnika, zaś po ich przybiciu układa się drugą warstwę i znów żebra i pasy. Po zbiciu gwoździami wybija się kliny z klocków zwornic, dźwigar wyjmuje i obraca o 180°, aby wbić gwoździe z drugiej strony. Podobnie wykonuje się dźwigary kratowe (promocja 3 w 1). Ustawienie dźwigarów w miejsca ich wbudowania wykonuje się obecnie najczęściej za pomocą żurawi, tak jak dźwigarów żelbetowych i stalowych, o których będzie mowa w rozdziale 8.