Umieszczenie szyny w osi

W połączeniach sztywnych doczołowych, skręcanych śrubami, płyta czołowa musi być połączona spoinami o nośności równej lub większej od nośności kształtownika (program uprawnienia budowlane na komputer).
Od dłuższego czasu obserwuje się szybki rozwój konstrukcji skrzynkowych, a ostatnio również powłokowych. Powodem tego zainteresowania są ich liczne zalety, jak:
- małe gabaryty konstrukcji,
- wysokie wskaźniki zginania w płaszczyźnie pionowej i poziomej, duża sztywność skrętna i korzystne warunki stateczności ogólnej,
- korzystne cechy pod względem wytrzymałości zmęczeniowej wobec wyeliminowania geometrycznych karbów i nieciągłości przekroju,
- możliwość uniknięcia grubych blach, a przez to zmniejszenia niebezpieczeństwa kruchego pękania,
- łatwość zabezpieczenia antykorozyjnego (program uprawnienia budowlane na ANDROID),
-prostota konstrukcji i lepsze przystosowanie do zmechanizowanego wykonawstwa niż ma to miejsce w konstrukcjach kratowych,
- estetyka konstrukcji.

Konstrukcje te mają oczywiście swój określony zakres ekonomicznego zastosowania, poza którym wypadają cięższe i mniej ekonomiczne od konstrukcji kratowych. Podstawowe formy tego typu konstrukcji w szeregu rozwojowym (uprawnienia budowlane).
Jednym z pierwszych zastosowań belek skrzynkowych prostokątnych były dźwigary suwnic złożone z dwóch pasów i dwóch ścianek, z szyną ułożoną symetrycznie na pasie górnym. Umieszczenie szyny w osi belki skrzynkowej wymaga zastosowania gęsto rozstawionych przepon lub dodatkowej belki podłużnej wewnątrz przekroju skrzynkowego. W celu zmniejszenia wysokości belkę dodatkową opiera się na przeponach poprzecznych, które na krawędzi dociskowej wzmacnia się i obrabia mechanicznie. Przekrój skrzynkowy jest wąski, więc wewnętrzne przepony nie mogą być przyspawane do pasa dolnego (program egzamin ustny).

Usytuowanie belki pośredniej

Usytuowanie belki pośredniej wewnątrz przekroju skrzynkowego utrudnia wykonanie pełnej przepony ze względu na trudny dostęp do spawania. Ponieważ nie uwzględnia się na ogół współpracy dodatkowego przekroju dwuteowego ze skrzynkowym przekrojem belki, można umieścić dodatkową belkę na zewnątrz na górnym pasie. W takim przypadku zostaje zwiększona ogólna wysokość konstrukcyjna belki (opinie o programie).
W belkach skrzynkowych stanowiących konstrukcję mostów dźwignic szyna może być usytuowana w osi jednej ze ścianek pionowych. Ze względu na bezpośredni nacisk koła dźwignicy można zastosować pod szyną połówkę dwuteownika, która ułatwi przeniesienie nacisków i zamocowanie szyny.

Następną formą jest belka o przekroju trapezowym, stosowana w konstrukcjach urządzeń dźwigowych, jako podciąg w niektórych typach dachów pilastych, jak również w niektórych typach mostów. W skrajnym przypadku przekrój ten przechodzi w przekrój trójkątny, znajdujący zastosowanie w belkach podsuwnicowych. Belki skrzynkowe, a zwłaszcza trapezowe i trójkątne, wykonuje się niekiedy jako sprężone cięgnem o wysokiej wytrzymałości (segregator aktów prawnych).
W przypadku większych ograniczeń wysokości projektowane są przekroje skrzynkowe z uskokami.

Powinien być jednak przy tym uwzględniony minimalny niezbędny dostęp do wnętrza belki. Usytuowanie szyny na zewnętrznych ciągłych wspornikach wymaga zapewnienia dostępu do zamocowania jej za pomocą podkładek i śrub.
Dalszy etap rozwoju konstrukcji przestrzennych z blach stanowią dźwigary powłokowe różnych typów. Najprostszy z nich dźwigar o przekroju kołowym usztywnionym wręgami poprzecznymi i ewentualnie żebrami podłużnymi - znalazł zastosowanie jako dźwigar samonośny do przeprowadzania rurociągów, dźwigar łukowy mostów komunikacyjnych, a nawet jako dźwigar mostu suwnicy o niesymetrycznym położeniu haka (promocja 3 w 1). Dźwigary powłokowe o przekroju składającym się z łuków i prostych znalazły szerokie zastosowanie do galerii przenośników taśmowych, a ostatnio również jako dźwigary mostów przeładunkowych i suwnic bramowych].