Umocnienia czynne

Umocnienia czynne mają za zadanie zatrzymanie na pewnym odcinku piasku w celu utrzymania lub stworzenia wału brzegowego.
Gdy przeważa ruch piasku równoległy do linii brzegowej i równocześnie istnieje niedobór jego pochodzący stąd, że morze odprowadza więcej piasku niż przynosi, stosuje się zwykle ostrogi, będące budowlami wysuniętymi w morze prostopadle lub lekko ukośnie do linii brzegu (program uprawnienia budowlane na komputer). Skuteczność ostróg zależna jest w głównej mierze od trafnej oceny bilansu materiałowo-energetycznego na danym wybrzeżu. Budowa ich nie jest celowa, jeżeli nie można się spodziewać napływu rumowiska, które ma być przez ostrogi zatrzymywane.

Ostrogi buduje się zwykle zespołami, po kilka lub kilkadziesiąt, w odstępach równych 1- do 2-krotnej, najczęściej 1,5-krotnej długości ostróg, obejmując nimi wielokilometrowe nieraz odcinki. W celu zmniejszenia ujemnych skutków budowy ostróg po zawietrznej stronie zespołu stosowano do niedawna na kilku ostatnich ostrogach łagodne przejście do linii brzegu, polegające na stopniowym skracaniu ostróg i zmniejszaniu ich wzajemnego odstępu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obecnie przeważa jednak pogląd, że ponieważ intensywność transportu rumowiska rośnie w miarę oddalania się od brzegu nie liniowo, lecz (do pewnej odległości) parabolicznie, krótkie ostrogi mają małą skuteczność i właściwie są zbędne, można zatem zrezygnować ze stopniowego skracania ostróg na zawietrznej, bez wpływu na efekt. Instytut Morski zaproponował zamiast skracania ostróg na odcinku zawietrznym - stosowanie na nim ostróg ażurowych o tej samej długości co ostrogi na odcinku umocnionym, lecz ze stopniowo zwiększającym się odstępem pali w ostrodze Budowę zespołu ostróg należy zaczynać od pierwszej ostrogi od strony zawietrznej, po czym postępować z budową ku stronie nawietrznej (uprawnienia budowlane).

Ostrogi wykonuje się jako wały kamienne, układane czasem na materacach faszynowych, albo najczęściej jako palisady drewniane z jednego (a, b) lub dwu rzędów (c, d, e, f, i), wbijanych ściśle obok siebie (ostrogi „palisadowe”), albo w pewnych odstępach, do równych w świetle średnicy pala (ostrogi ażurowe) i często obsypywanych kamieniem. Głębokość wbicia w dno zależy od długości wolnej pali i średnio wynosi 3 m.
Przestrzeń między rzędami pali w palisadach podwójnych wypełnia się głazami na materacach faszynowych (program egzamin ustny). Zamiast głazów stosowane także bywają bloki betonowe albo takież płyty.

Kleszcze

Stosowane jako ostrogi szczelne ścianki stalowe ulegają szybkiemu niszczeniu z powodu erozyjnego działania piasku niesionego przez wodę w strefie przyboju. Do umocnień nadają się specjalne profile ścianek o wzmocnionych środnikach (opinie o programie).
Pale mogą być na poziomie wody ujęte w podłużne kleszcze, łączone z nimi śrubami. Kleszcze takie wzmacniają ostrogę, zapewniając współpracę wszystkich pali, ale z drugiej strony palisady takie łatwiej podważane są przez lód i dlatego w naszej praktyce zaniechano ich stosowania.

Spotyka się również ostrogi prefabrykowane ażurowe z podłużnych żelbetowych bloków pustakowych o ściankach perforowanych, układanych na dnie (lub na palach) w jednej linii jedna za drugą. Otwory tylko w ściankach o średnicy 12″ zajmują 25% powierzchni zwartej. Duża część niesionego rumowiska przechodzi przez te otwory na przestrzał przez ostrogę, co ma skutek podobny do ostróg ażurowych, tj. zmniejsza erozję po zawietrznej stronie grupy ostróg (segregator aktów prawnych).
Inne (eksperymentalne) rozwiązania ostróg z prefabrykatów wykonane w Rosji. Ostróg tych nie obrzucano kamieniem.

Pierwszy rysunek przedstawia ostrogę z prostopadłościennych betonowych bloków pustakowych długości 5 i 0 m, wysokości 2,00-4,5 m, a szerokości 2,5 m. W pionowe otwory w blokach o średnicy 1,7 m wpuszcza się za pomocą wibrowania cienkościenne kolumny z betonu sprężonego, o średnicy zewnętrznej 1,6 m, o zmiennych wysokościach od 6 do 10 m (promocja 3 w 1).
Inną ostrogę z płyt żelbetowych o grubości 60 cm, wpuszczanych pionowo między studnie nadbudowane oddzielnymi ośmiobocznymi blokami betonowymi o wymiarach 3,50×3,50 m.