Uplastycznienia zapraw

Dodatki drobno zmielone miękkie (wapno, glina, popiół) dodawane są zazwyczaj na budowie w ilości 10-50% Wagowych spoiwa w celu uplastycznienia zapraw i betonów. D o- datki drobno zmielone twarde w postaci zmielonego proszku skał granitowych, wapieni dodawane są prawie wyłącznie w celu obniżenia marki cementu (program uprawnienia budowlane na komputer). Tak np. z cementu marki 500 można przez dodanie powyższych mączek mineralnych w odpowiedniej ilości uzyskać cement marki niższej.

Dodatki powierzchniowo-czynne przeważnie w postaci mydeł kwasów tłuszczowych lub żywicznych, zmydlo- nego paku drzewnego itp. dodawane są do cementów w celu nadania im cpecjalnych własności, np. hydrofobowych, uplastyczniających, zmniejszających dodatek wody itp. Dodawane są one albo bezpośrednio w wytwórni do cementu, albo też do zapraw i betonów na miejscu budowy. Ostatnio znalazły zastosowanie w technice polskiej dodatki ługów posulfitowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Skład chemiczny spoiw mineralnych jest różny.

Spoiwa powietrzne. Wapno powietrzne jest produktem wypału wapienia w temperaturze 900-1100°C. Wapno niegaszone składa się z CaO i domieszek. Jedną z domieszek jest MgO. Wapno o zawartości ( 5% MgO nosi nazwę niskomagnezjowego, o zawartości 5-20% MgO - magnezjowego, a przy zawartości MgO - 20 do 41% - wapna dolomitycznego.
Spoiwa gipsowe zawierają jako składnik podstawowy CaS04. Do tej grupy należą: gips budowlany półwodny (CaS04. 0,5H2O) i modelarski gips wysokowytrzymałościowy, cementy anhydrytowe zawierające bezwodny anhydryt (CaSO,), gips jastrychowy (estrich gips), cementy gipsowe specjalne (cement Keene’a, cement ,,Parian“ i inne).

Spoiwa magnezjowe zawierają jako składnik podstawowy proszek MgO (kaustyczny magnezyt) zarabiany roztworem soli MgCl2, MgS04 i innych lub też mieszaninę MgO i CaO względnie MgO i CaCO;, (kaustyczny dolomit) zarabianą roztworem tych samych soli (uprawnienia budowlane).

Szkło wodne

Własności cementu glinowego:
a. czas wiązania jak w cemencie portlandzkim, twardnienie natomiast następuje bardzo szybko, po 24 godzinach bowiem beton uzyskuje 70-90% swej maksymalnej wytrzymałości,
b. przy wiązaniu i twardnieniu następuje znaczne wydzielanie się ciepła (dwukrotnie wyższe niż przy cemencie portlandzkim marki 600),
c. betony na cemencie glinowym wykazują większą odporność na korozję i działanie czynników agresywnych (program egzamin ustny).

Materiały wiążące organiczne - lepiszcza bitumiczne.
Lepiszcza bitumiczne dzielą się na dwie grupy: lepiszcza asfaltowe i lepiszcza smołowe.
Lepiszcza asfaltowe pochodzą z przeróbki ropy naftowej i produktów pokrewnych występujących w przyrodzie w postaci złóż lub pokładów. Lepiszcza smołowe są produktami suchej destylacji węgla kamiennego, brunatnego, torfu, łupków i innych produktów pochodzenia przeważnie roślinnego (opinie o programie).

Podział lepiszcz asfaltowych i ich przydatność w technice budowlanej. Asfalt naturalny otrzymuje się ze skał bitumicznych (wapienie i piaskowce bitumiczne) przez ekstrakcję za pomocą rozpuszczalników. Asfalt naturalny odznacza się dobrymi własnościami i stosowany jest jako wysokowartościowy materiał w warunkach wymagających materiałów wysokiej jakości (segregator aktów prawnych).
Asfalt ponaftowy uzyskiwany jest jako produkt destylacji ropy naftowej. Jest on produktem końcowym pozostającym po oddestylowaniu frakcji lekkich paliw płynnych (benzyny, nafty) oraz olejów. Asfalty ponaftowe stanowią właściwe produkty bitumiczne i odgrywają ważniejszą rolę niż asfalty naturalne.

Dla techniki budowlanej większe znaczenie mają asfalty, tzw. dmuchane, odznaczające się zwiększoną plastycznością w niskich temperaturach.
Proszek asfaltowy z wapieni lub dolomitów bitumicznych, rzadziej z piaskowców przesyconych asfaltem. Proszek asfaltowy zawiera 5 do 15% asfaltu i znajduje zastosowanie w wielu przypadkach. Posiada on zdolność zagęszczania się pod wpływem ciśnienia lub ubijania (asfalt prasowany) (promocja 3 w 1).