Urabianie

Dlatego też jako najlepsze środki uważa się przede wszystkim dobre utrzymanie torów kolejek elektrycznych oraz dobrą izolację i staranne ułożenie przewodów zapalczych. W miejscach specjalnie niebezpiecznych pod względem prądów błądzących zaleca się poza tym używanie odpowiednich zapalników (mostkowych wysokooporowych, szparowych albo bocznikowych), a na robotach w bezpośredniej bliskości przewodu elektrycznego wyłączenie prądu podczas przygotowywania do strzałów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Urabianie (wysadzanie) skał przy pomocy materiałów wybuchowych Do rozdrabniania skał, ogromnie nieraz trudnych do odspojenia i podziału zwykłymi metodami technicznymi, wyzyskuje właściwości materiałów wybuchowych, polegające na przechodzeniu bezpośrednio ze stanu stałego w gazowy i wytwarza przy tym olbrzymiej ilości gazu o wielkiej prężności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Działanie gazowych produktów wybuchu materiałów wybuchowych zasadniczo różni się od działania gazów sprężonych. Różnica ta polega głównie na tym, że działanie gazów sprężonych przejawia się w postaci ciśnienia, działanie zaś gazów produktów wybuchu - w postaci uderzenia, które jest tym większe, im bardziej jest kruszący materiał wybuchowy (uprawnienia budowlane).

Jeżeli wewnątrz skały umieścimy ładunek, to podczas jego wybuchu uderzenie gazów zmiażdży skałę w najbliższym sąsiedztwie z ładunkiem. W miarę oddalania się od materiału wybuchowego ciśnienie wywołane przez gazy stopniowo maleje, skała zaś jest tu więcej lub mniej rozsadzona; w dalszych warstwach obserwujemy już tylko spękanie skały. Posuwając się jeszcze dalej od ładunku bądziemy obserwowali już tylko ruch drgający skały bez naruszenia łączności między jej cząsteczkami.

Tak więc w czasie wybuchu materiału wybuchowego umieszczonego w skale wyróżniamy w tej ostatniej 4 strefy: zmiażdżenia, rozsadzenia, spękania i drgania. Jeżeli ładunek zostanie założony w skale na głębokości w, mniejszej od promienia R, strefy rozsadzenia, wówczas na skutek działania wybuchu powstanie (program egzamin ustny).

Kamuflet

Przy ładunku skupionym lej będzie posiadał kształt stożka kołowego, w wypadku zaś ładunku wydłużonego - kształt paraboloidu. Promień leja (r) zależeć będzie od rodzaju skały, wielkości ładunku oraz od odległości jego (w) od wolnej powierzchni. Odległość tę (w) nazywamy zabiorem lub linią najmniejszego oporu. Materiał znajdujący się w obrębie tego stożka nie zostaje wprawdzie całkowicie wyrzucony, to jednak przy późniejszej rozbiórce skały zostaje on praktycznie wykorzystany przy robotach- strzałowych (opinie o programie).

Zależnie od wielkości ładunku i głębokości jego umieszczenia (wielkość zabioru W) możemy wyróżnić następujące rodzaje działania materiałów wybuchowych:

• kamuflet, przy którym rozluźnienie odbywa się jedynie tylko w głębi skały i nie przejawia się na powierzchni (nie tworzy się lej);
• odspajanie (wyładowywanie) większych brył skały z calizny (np. przy wydobywaniu kamieni budowlanych);
• rozluźnianie mas skalnych przez wytworzenie w nich pęknięć w celu ułatwienia ich urabiania za pomocą kilof
• rozsadzanie skały na większe lub mniejsze kawałki;
• burzenie przedmiotu w celu kompletnego jego zniszczenia (segregator aktów prawnych).

Kamuflet jest najsłabszym rodzajem działania, burzenie - najsilniejszym. Skutek wybuchu materiałów wybuchowych zależy od wielkości ładunku, głębokości jego założenia, własności skały, liczby  powierzchni skały i ich położenia względem oraz od własności samego materiału wybuchowego i sposobu onania ładunku. Liczba obnażonych płaszczyzn wywiera bardzo duży wpływ wielkość ładunku. Tak np. musimy dać znacznie silniejszy tek, jeżeli mamy oderwać skałę z przodka (ściany) bez u (jedna obnażona płaszczyzna), aniżeli w tym wypadku, uprzednio wykonamy wrąb (mamy obnażone płaszczyzny) (promocja 3 w 1). Jeszcze mniejszy ładunek będzie potrzebny, jeżeli będzie obnażony nie tylko od dołu (wrąb); lecz i z boku, mamy wówczas 3 obnażone płaszczyzny; najmniejszy zaś będzie potrzebny przy rozsadzaniu odosobnionych brył nenia za pomocą ładunku, umieszczonego w ich środku lub 6 obnażonych płaszczyzn).