Usuwanie ewentualnych wad

W decyzji tej stwierdza się ponadto, że „Usuwanie ewentualnych wad w budynkach zrealizowanych po roku 1965 metodami uprzemysłowionymi powinno być dokonywane przez właściwe przedsiębiorstwa budowlano-montażowe z ich środków własnych” (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla scharakteryzowania wielkości tego zagadnienia można podać, że na terenie Warszawy, ze zgłoszonych w latach 1968-1971 budynków, komisje zakwalifikowały do remontu łącznie 178 budynków. Planem likwidacji wad technologicznych na terenie Zjednoczenia Budownictwa „Warszawa” objęte były w roku 1971 64 budynki, z czego 18 to wielkopłytowe budynki os. Młociny typu PBU-62 (przeciekające i przemarzające), 38 budynków typu Kleyff-Kasprzak i 8, w których stwierdzono zmiany strukturalne w żużlobetonie ścian szczytowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przytoczone tu wady budynków wymagały remontów interwencyjnych, które zostały wykonane, jednak nie zlikwidowało to samego zjawiska występowania wad. Konieczność stosowania remontów interwencyjnych występuje również obecnie, jednak zakres potrzeb remontowych tego typu maleje, co świadczy o tym, że budownictwo realizowane metodami uprzemysłowionymi znacznie jest udoskonalone i dopracowane.

Opisy i stanowiska w sprawie technicznych sposobów wykonywania napraw, jak już podano, oparte były na doświadczeniach własnych uzyskanych przy opracowywaniu dokumentacji napraw bądź na doświadczeniach wynikających z obserwacji czynionych w czasie pełnienia nadzorów nad robotami (uprawnienia budowlane).

Przedstawione poniżej problemy organizacyjne remontów wynikających z naturalnego zużycia oparte są, w przeważającej części, na teoretycznych założeniach i przewidywaniach opracowanych u nas w kraju i innych krajach demokracji ludowej. Podajemy je tu dla ogólnego zobrazowania skomplikowanego problemu remontów budynków wzniesionych metodami uprzemysłowionymi.

Ustalono, że remonty dzielą się na bieżące i kapitalne. Problem remontów kapitalnych jest obecnie zagadnieniem czysto teoretycznym, ponieważ budynki wzniesione metodami uprzemysłowionymi nie były jeszcze w ogóle poddawane remontom kapitalnym i w najbliższym czasie nie przewiduje się wykonywania takich remontów (program egzamin ustny).

Okres rękojmi

Z remontów bieżących zostały wydzielone remonty planowo-zapobiegawcze i remonty interwencyjne. Podział ten nie wyczerpuje problemu, gdyż pierwszymi robotami typu remontowego, o dość szerokim asortymencie, są naprawy wykonywane w okresie rękojmi za wady, a więc roboty naprawcze wykonywane w pierwszych latach użytkowania budynków. W zakresie tych robót istnieje już pełny zestaw wiadomości- sprawdzonych w praktyce (opinie o programie).

Wszystkie roboty naprawcze w zależności od zakresu i czasu ich wykonywania dzielą się na:

1. naprawy okresu rękojmi,
2. remonty planowo-zapobiegawcze,
3. remonty interwencyjne,
4. remonty kapitalne,
5. modernizacje.

Ponieważ naprawy okresu rękojmi mają, przynajmniej obecnie, szczególną rangę, podajemy tu kilka szczegółów dotyczących przyczyn występowania wad w okresie rękojmi i zasad regulujących sprawy formalne tych napraw (segregator aktów prawnych).

Głównymi przyczynami powstawania wad i usterek okresu rękojmi są:

• wady projektów,
• wady technologiczne,
• wady prefabrykatów,

• usterki wykonawcze powstające w cyklu inwestycyjnym wznoszenia budynku,
• niewłaściwa konserwacja budynków.

Do poważniejszych błędów projektowych powodujących wady fizyczne okresu rękojmi należą:

1. rozwiązania materiałowe ścian zewnętrznych, które w eksploatacji nie spełniły założeń,
2. rozwiązania ścian zewnętrznych posiadających mostki termiczne,
3. rozwiązania ścian zewnętrznych o wadliwie zaprojektowanych złączach, przez które przecieka woda opadowa,
4. rozwiązania projektowe stolarki okiennej i balkonowej nieszczelnej na przeciekanie wód opadowych i o zbyt dużym współczynniku infiltracji,
5. projekty stropodachów wentylowanych z wadliwie zaprojektowaną wentylacją,
6. projekty dachów z wadliwie zaprojektowanym odprowadzeniem wód opadowych (promocja 3 w 1).