Usuwanie osadu

W przypadku projektowania równolegle działających koryt przepływowych należy zapewnić równomierny rozdział ścieków na poszczególne koryta. Odprowadzenie ścieków należy zaprojektować analogicznie jak ich doprowadzenie, tj. za pomocą przelewu z umieszczoną przed nim deską częściowo zanurzoną w ściekach (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przypadku stosowania osadnika Imhoffa z dwoma lub większą liczbą komór fermentacyjnych ustawionych szeregowo należy przewidzieć konieczność okresowej zmiany kierunku przepływu ścieków przez koryta przepływowe tak, ażeby komory fermentacyjne mogły być równomiernie zapełnione osadem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Usuwanie osadu z komory osadowej osadnika Imhoffa należy projektować jako usuwanie grawitacyjne przewodem czerpiącym osad z dolnej części komory, z którego odprowadzenie wyposażone w zasuwę powinno znajdować się na poziomie zapewniającym co najmniej 1,5 m H₂0 ciśnienia hydrostatycznego wynikającego z wypełnienia osadnika Imhoffa osadem i ściekami. Przewód ten powinien być ponadto wyprowadzony ponad zwierciadło ścieków w osadniku (uprawnienia budowlane).

Przewód osadowy powinien być zakończony złączem przystosowanym do możliwości odpompowywania ścieków i osadów przez wozy asenizacyjne, bez potrzeby wpuszczania dodatkowego przewodu ssawnego do wnętrza osadnika. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie pompy do usuwania osadu (program egzamin ustny).

Średnica przewodu osadowego nie może być mniejsza niż 0,2 m.

• Należy przewidzieć możliwość zgarniania i usuwania części pływających zatrzymujących się przed deską umieszczoną przed odprowadzeniem ścieków z koryta przepływowego.
• W celu umożliwienia rozbijania i zatapiania kożucha należy zaprojektować odpowiednie pomosty robocze zapewniające dostęp obsłudze do górnej części osadnika Imhoffa nie zajętej przez koryta przepływowe (opinie o programie).

Rowy biologiczne są to urządzenia do oczyszczania ścieków, w których wykorzystuje się uproszczone sposoby biologicznego oczyszczania przy wykorzystaniu osadu czynnego. Urządzenia te służą do oczyszczania niewielkich ilości ścieków. Przepustowość jednego rowu nie powinna przekraczać 100 m³/d. Efekt oczyszczania ścieków w okresie letnim wynosi ok. 90% zmniejszenia BZT₃, zaś w warunkach bardzo ostrej zimy i unieruchomienia szczotek efekt ten spada do 30% zmniejszenia BZT₅.

Wstępne oczyszczanie ścieków

Z uwagi na obciążenie rowu ładunkiem zanieczyszczeń wyrażonych przez BZT₅ można je podzielić na:

• rowy biologiczne o niskim obciążeniu, zwane rowami utleniającymi,
• rowy biologiczne o wysokim obciążeniu, zwane wysoko obciążonymi rowami osadu czynnego (segregator aktów prawnych).

Ze względu na rozwiązania techniczne i sposób pracy rowy biologiczne dzieli się na 3 typy:

• rowy o działaniu ciągłym - pojedyncze lub podwójne z osadnikiem wtórnym,
• rowy o działaniu okresowym - rowy podwójne,
• rowy o działaniu okresowym - ze spiętrzonym zwierciadłem ścieków.

Podstawową formą rowu biologicznego jest rów składający się z dwóch równoległych odcinków prostych połączonych ze sobą na końcach dwoma półkolami. Schemat rowu biologicznego o działaniu ciągłym. Na rysunku tym przedstawiono jednocześnie możliwość rozbudowy tego typu rowu z układu pojedynczego do układu podwójnego.

Zgodnie z WTP zaleca się, przed dopływem ścieków do rowu, stosowanie krat o prześwicie < 20 mm oraz urządzeń do zatrzymywania piasku o średnicach ziaren - 0,25 mm. Przy większej ilości ścieków zawierających zawiesinę mineralną należy projektować piaskownik (promocja 3 w 1).

Wstępne oczyszczanie ścieków należy stosować w następujących przypadkach:

1. gdy ścieki zawierają duże ilości olejów i tłuszczów,
2. przy dużej ilości łatwo opadającej zawiesiny typu nieorganicznego,
3. gdy konieczna jest koagulacja ścieków przed ich wprowadzeniem do rowu.