Uszczelnienia pokrycia

Do uszczelnienia pokrycia używa się przeważnie zaprawę wapienną lub cementowo-wapienną 1 : 3 :10, mianowicie: przy układaniu jeden brzeg każdej dachówki smaruje się zaprawą i przyciska się do drugiej dachówki, oprócz tego — po ułożeniu pokrycia — zasmarowuje się zaprawą od strony poddasza szwy poziome przy górnych krawędziach dachówek (przy pokryciu w koronkę tylko w wierzchniej dachówce wiszącej na łacie)  (program na komputer).

Jednakże z biegiem czasu przy ruchach dachu następują pęknięcia w zaprawie, czasem nawet bardzo małe, ale wystarczające do przewodzenia wody wskutek zjawiska włoskowatości. To przewodzenie może być nawet większe niż przy dachówkach ułożonych bez uszczelnienia zaprawą. Aby uelastycznić zaprawę i tym samym zmniejszyć możliwość pęknięć, dodaje się do niej sierść bydlęcą (program na telefon).

W budynkach narożnych narażonych na silniejsze działanie wiatru (wybrzeża morskie, góry, miejsca odsłonięte nad rzekami itp.) co 5-6 dachówkę przywiązuje się do łaty miękkim wyżarzonym drutem o średnicy l,5-f-2 mm. Kalenice i naroża przykrywa się gąsiorami ułożonymi na zaprawie wapiennej (1 cz. ciasta wapiennego, 1 cz. piasku) i umocowanymi drutem do gwoździ wbitych w łaty. Drut powinien być przewleczony przez otwory w gąsiorach i zakończony węzłem. Od strony zewnętrznej gąsiory powinny być w stykach starannie wyspoinowane (program egzamin ustny).

Kosze pokrywa się pasem blachy cynkowej o szerokości co najmniej 60 cm, a lepiej 75 cm. Boczne brzegi blachy koszowej zakańcza się rąbkami leżącymi, wchodzącymi pod dachówkę. Inny sposób pokrycia koszy polega na użyciu karpiówek koszowych. Przy okapie dolne końce dachówek wspierają się na specjalnej desce okapowej, nachylonej odpowiednio do spadku dachówek. Deskę tę pokrywa się podłużnymi pasami blachy cynkowej o szerokości w rozwinięciu co najmniej 20 cm. Jeżeli okap nie jest zaopatrzony w rynnę, to blacha okapowa wystaje ok. 8 cm przed deskowaniem, u dołu jest zakończona półzwojem, a u góry przybita gwoździami ocynkowanymi do deskowania w odstępach 15 cm. Szersze blachy okapowe powinny być usztywnione podłużnymi pasami z blachy stalowej ocynkowanej (opinie o programie).

Naprawa odbywa się przez usunięcie uszkodzonych dachówek i wstawienie nowych na miejsce zniszczonych bez uszczelnienia lub z uszczelnieniem. W przypadku większej ilości uszkodzonych dachówek reperacja odbywa się przez rozebranie pokrycia w powierzchniach naprawionych, wysortowanie i oczyszczenie starych dachówek, ewentualnie wymianę łat i ułożenie nowego pokrycia częściowo ze starych, częściowo z nowych dachówek.Pokrycie to składa się z dachówek zaopatrzonych od strony podłużnej w żłobki i występy. Występy jednej dachówki wchodzą w żłobki sąsiedniej. Żłobki te służą do odprowadzania wody.

Szczegóły pokrycia przy okapie

Dachówki mogą być z pojedynczymi lub podwójnymi żłobkami; te ostatnie są bardziej wodoszczelne, ale uzyskanie ich w produkcji jest trudniejsze (segregator aktów prawnych). W Polsce wyrabia się obecnie dachówki z pojedynczymi żłobkami. Należy bezwzględnie zwracać uwagę, ażeby dostarczone na budowę dachówki były starannie wykonane, w przeciwnym bowiem razie nie będą do siebie pasowały; pokrycie z tego powodu może być nieszczelne lub w ogóle nie nadające się do wykonania. Łaty podkładu przybija się do krokwi oo 30-f-32 cm. Ważne jest, aby łaty stanowiły dokładną płaszczyznę. Każdy następny rząd dachówek jest nałożony na poprzedni na 8H-9 cm. Styki prostopadłe do okapu usytuowane są mijankowo.

Gdy zależy na wodoszczelności pokrycia, zwłaszcza przy mniejszych spadkach, smaruje się zaprawą od strony poddaszy miejsca, gdzie górna krawędź każdej dachówki przylega do następnej, nadto zakłada się sznur konopny przesycony smołą w styki prostopadłe do okapu (promocja 3 w 1). W dachówkach ze żłobkami podwójnymi sznur taki jest zbędny, a nawet może być szkodliwy po zwietrzeniu smoły. Szczegóły pokrycia przy okapie, kalenicy, w narożach i koszach — jak w pokryciach z karpiówki. Warunki odbioru — analogiczne jak dla pokrycia z karpiówki podwójnej.