Uszkodzenia mechaniczne

W szczególnie niekorzystnych warunkach (słaba wytrzymałość mechaniczna podkładu, źle wibrowany beton, rysy skurczowe itp.) podane wyżej grubości powłok należy zwiększyć o 1 do 2 mm. Podane powyżej grubości powłok wynikają nie tylko z warunku szczelności powłoki, lecz również z jej wydłużalności w przypadku pęknięcia podłoża oraz odporności mechanicznej (podatności na uszkodzenia mechaniczne) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Lateks chloroprenowy daje jakościowo lepsze powłoki izolacyjne niż lateks LBS-3060. Powłoki z lateksem chloroprenowym charakteryzują się przede wszystkim znacznie większą ciągliwością. Lateks chloroprenowy dostępny jest tylko z importu. Zaleca się stosowanie lateksu Baypren MKB firmy Bayer.

Welon szklany typu K ma niższą gramaturę i wytrzymałość mechaniczną niż welon P, co powoduje trudności w jego układaniu i przyklejaniu. Właściwości techniczne powłok asfaltokauczukowych w zależności od rodzaju zastosowanej emulsji asfaltowej kationowej i zawartości lateksu (LBS) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowym urządzeniem do nanoszenia powłok asfaltokauczukowych jest agregat natryskowy. Powłoki te mogą być również wykonywane za pomocą innych agregatów natryskowych, po uprzednim sprawdzeniu ich przydatności.

Poza agregatem natryskowym należy przygotować sprzęt pomocniczy, a mianowicie:

1. dwa sita metalowe o oczkach 4-8 mm,
2. kubły malarskie o pojemności 20-401,
3. miotły brzozowe, szczotki lub pędzle dawkowce (uprawnienia budowlane).

Izolacje z powłok asfaltokauczukowych

Izolacje z powłok asfaltokauczukowych można nanosić na twarde nieodkształcalne podłoże; wymagania wytrzymałościowe są takie same jak przy tradycyjnych izolacjach papowych. Podłoża pod izolacje asfaltokauczukowe muszą być bezwzględnie czyste. Rozsypany piasek, cement, pyły i kurz uniemożliwiają prawidłowe zwilżanie podłoża emulsją, co może być przyczyną odpadnięcia izolacji, zwłaszcza ze ścian pionowych (program egzamin ustny).

Raki w betonie są natomiast mniej groźne niż w przypadku izolacji papowej, gdyż emulsja asfaltowa wypełnia wszystkie nierówności betonu, nie pozostawiając pustych miejsc. Natrysk emulsji zapewnia w przypadku niewielkich raków uzyskanie dobrze przylegającej powłoki izolacyjnej, na ogół jednak raki powodują zwiększenie zużycia emulsji. W przypadku głębokich raków (ponad 20 mm) natrysk nie zapewnia uszczelnienia wgłębienia, dlatego niezbędne jest zatarcie nierówności zaprawą cementową lub asfaltową pastą emulsyjną (opinie o programie).

Powłoki asfaltokauczukowe mogą być nakładane na wilgotne podłoże, niedopuszczalne natomiast jest nanoszenie emulsji asfaltowych na powierzchnie pokryte warstwą wody. Szczególnie groźne są miejsca zabrudzone smarami, olejami, ropą itp., gdyż miejsca te, ze względu na hydrofobowy charakter tych materiałów, nie są zwilżane emulsją. W tym przypadku niezbędne jest odtłuszczenie i spłukanie tych substancji silnym strumieniem wody.

Zawartość beczek z emulsją i lateksem należy przed użyciem starannie wymieszać. Otwarcie nagrzanych beczek wymaga ostrożności, gdyż parowanie wody z emulsji lub lateksów może wywołać w zamkniętych beczkach nieznaczne nadciśnienie, co przy raptownym otwarciu beczek może spowodować wyrzucenie pewnej części materiałów na zewnątrz i ochlapanie obsługi (segregator aktów prawnych).

Emulsje asfaltowe powinny stanowić jednorodną, brunatną ciecz, przypominającą wyglądem i konsystencją lakier olejny; lateks powinien mieć podobny wygląd, konsystencję oleju silnikowego, kolor mlecznobiały. Emulsje asfaltowe zbyt gęste (ponad 10°E) można przed użyciem rozcieńczyć dodatkiem 3-6% wody. Obecność grudek, klusek itp. zanieczyszczeń jest w emulsjach asfaltowych i lateksie niedopuszczalna. Emulsje asfaltowe, jak i lateks powinny być przed użyciem przelane przez sito o oczkach 4-8 mm w celu oddzielenia zanieczyszczeń (kożuchy, zanieczyszczenia z beczek itp.) (promocja 3 w 1).