Usztywnienie w kierunku poprzecznym

Okręgowej Dyrekcji Robót Publicznych we Lwowie (proj. Inż. Frey). W przekroju poprzecznym widoczne są dwa tuki 2,20 m szerokie, złączone płytą pomostową, skonstruowaną jako belka (płyta) wolnopodparta w pobliżu klucza, a jako belka trójprzęsłowa ciągła z obustronnymi wspornikami (na chodniki) w częściach skrajnych łuku. Płyta pomostowa spoczywa na belkach podłużnych, opartych w połowie swej długości na słupach (program uprawnienia budowlane na komputer). Usztywnienie w kierunku poprzecznym mostu stanowi sześć poprzecznie: trzy po każdej stronie klucza w odstępach 3,55 m. Łuki, skonstruowane jako bezprzegubowe, wzmocnione są w skrajnych czwartych częściach rozpiętości 36-ma wkładkami 24 mm, w części środkowej 15-ma wkładkami <f> 24 mm u góry i u dołu.

Most na Białej w Grybowie wykonany pod kierunkiem Inż. Fr. Milana według planów, opracowanych w biurze drogowem Okręgowej Dyrekcji Robót Publicznych w Krakowie (proj. Inż. Prokesz), przedstawia typ jednoprzęsłowego mostu łukowego o średniej rozpiętości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Płyta pomostowa, o grubości 20 i 22 cm, przedłużona w obustronne wsporniki na chodniki, spoczywa na belkach podłużnych ciągłych, biegnących w odstępach 1,50 m, opartych na słupach. Stężenie pomostu i słupów u góry stanowią niskie poprzecznice; skrajne słupy stężone są także belkami w połowie wysokości słupów. Ustrój słupów wykazuje połączenie wkładek podłużnych z łukiem przy pomocy wkładek dodatkowych, o długości około 1,00 m. Łuk utwierdzony, o szerokości 6,50 m, a grubości: w kluczu 0,55 m, w wezgłowiu 1,05 m, wzmocniony jest prętami 0 20 mm (uprawnienia budowlane).

Całość konstrukcji

Przykładem stosunkowo lekkiego ustroju łukowego jest most na Idrji pod St. Lucia. Całość konstrukcji składa się z łuku bez- przegubowego, o rozpiętości 55 m w świetle i obustronnych skrajnych przęseł belkowych po 12,5 m światła. Grubość łuku w kluczu wynosi 55 cm, w wezgłowiu 95 cm (program egzamin ustny). Szerokość łuku jest zmienna: w kluczu 6 m, w wezgłowiu 7 m. Łuk, wzmocniony obustronnie wkładkami <J> 14 mm co 10 cm, zabetonowano w ciągu jednego dnia (od godziny 5-tej rano do 10-tej wieczór) przy zastosowaniu czterech betoniarek (po dwie na jednym brzegu rzeki) i trzynastu partyj robotników do mieszania ręcznego.

Odmiennie od poprzednich skonstruowany jest most (opinie o programie). Zasadniczym ustrojem dźwigającym są dwie belki łukowe dwuprzegubowe o przekroju prostokątnym, połączone w stosownych odstępach belkami poprzecznymi. Belki łukowe, o rozpiętości 71 m w świetle, wzmocniono, według projektu Empergera, uzwojonymi wkładkami z żelaza lanego. Mimo zastosowania przegubów wezgłowiowych zewnętrzny kontur łuku nie posiada zwykłego w takich przypadkach kształtu sierpowatego, lecz, aby osiągnąć złudzenie łuku utwierdzonego, wysokość przekrojów zwiększającą się od klucza (UO m) ku wezgłowiom (1,50 m)_; wkładki dostosowane są jednak do obliczenia statycznego z uwzględnieniem przegubów. Wkładki z żelaza lanego, usztywnione opaskami kutymi, rozmieszczone są w przekrojach symetrycznie, a przekroje ich zmieniają siej od 30 cm² do 70 cm² u góry i u dołu przekrojów łuku (segregator aktów prawnych). Wzmocnienie z żelaza lanego zetknięte jest tępo do ustalenia części składowych wystarczają jedynie prymitywne kliny. Ponieważ silne wkładki z żelaza lanego w kilka godzin po wybetonowaniu są już w stanie unieść ciężar łuku, to rusztowanie może być słabsze. W tym przypadku trzy wieże drewniane, oparte na prowizorycznych filarach betonowych, podtrzymywały dźwigające górną część rusztowania i deskowanie kratownice Howe’a, spoczywające na cylindrach z piaskiem (promocja 3 w 1).