Utrzymanie ciągłości robót

W latach 1960 i 1961 PBT wykonywały przeciętnie około 60% robót w miastach powiatowych i 40° o na terenie wsi i osiedli. Wynika to z dążenia do bardziej skoncentrowanego budownictwa o większych kubaturach, które umożliwiają wykonanie zaplanowanych wskaźników ekonomicznych, lepsze możliwości uzyskania kadry technicznej i niezbędnych fachowców oraz utrzymanie ciągłości robót na dużych budowach miejskich, szczególnie w okresie zimowym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wynika z tego, że nastąpił dalszy spadek udziału PBT w budownictwie wiejskim w stosunku do 1959 r., przy czym według posiadanych informacji stan ten w zasadzie utrzymał się w 1962 r. Wysiłki Ministerstwa Budownictwa i PMB zmierzają do zmiany tej sytuacji. Dla przedsiębiorstw FBT dominującym inwestorem obok Ministerstw Oświaty i Zdrowia powinno być Ministerstwo Rolnictwa ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb kółek rolniczych i spółdzielni produkcyjnych oraz CRS “Samopomoc Chłopska” (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Na terenie kraju działa 215 przedsiębiorstw budownictwa terenowego, z tego 185 przedsiębiorstw budowlano-montażowych, w tym 11 instalacyjnych i 30 usługowych, w tym 14 baz sprzętowo-remontowych i 16 przedsiębiorstw produkcji pomocniczej. Wielkość przerobu wynosi w poszczególnych przedsiębiorstwach od 8.5 do Oi min zł, przy czym średni przerób w 1961 r. wyniósł około 26 min zł (uprawnienia budowlane).

Ministerstwo Budownictwa i PMB zakłada, że nastąpi zmiana udziału poszczególnych inwestorów w zadaniach, a mianowicie że w 1965 r. udział robót Ministerstwa Rolnictwa wzrośnie do 16%, CRS do 5% i Ministerstwa Zdrowia do 6%, przy ogólnym założeniu, że 40% zadań PBT będzie wykonywanych na terenie miast, a 60″ o na terenie wsi (obecnie sytuacja jest odwrotna) (program egzamin ustny).

Zwiększenie mocy przerobowej

Przewiduje się ponadto, że w stosunku do 1960 r. nastąpi wzrost wydajności pracy w PBT w granicach 30″ o przy wzrośnie zatrudnienia o 3,3° o i obniżce kosztów produkcji o ok. 7%. W zakresie budownictwa wiejskiego należy wyodrębnić drugą grupę wykonawstwa, tj. pion przedsiębiorstw budowlano-montażowych Ministerstwa Rolnictwa (opinie o programie).

Obok Zjednoczenia Elektryfikacji Rolnictwa, któremu w województwach podlegają przedsiębiorstwa elektryfikacji rolnictwa, przedsiębiorstwa wodno-melioracyjne oraz grupy przedsiębiorstw hydrogeologicznych rolnictwa (budowa studni i wodociągów na wsi jest czwarta specjalistyczna grupa przedsiębiorstw pod nazwą: zakłady budowlano-remontowe i zakłady instalacyjno-montażowe PGR, podległych - poprzez WZ PGR - wojewódzkim radom narodowym. a nadzorowanych przez Ministerstwo Rolnictwa.

Przedsiębiorstwa te powstały na bazie organizacji systemu gospodarczego, który rozwinął się masowo w państwowych gospodarstwach rolnych w latach 1950-58, kiedy to z jednej strony znacznie wzrastały nakłady na roboty budowlano-montażowe, a z drugiej strony przedsiębiorstwa przemysłu terenowego ograniczały swoje zainteresowania do budownictwa w miastach, unikając dosyć słabego inwestora, jakim były np. PGR (segregator aktów prawnych).

Po reorganizacji w 1938 r. obecnie prowadzi działalność 210 zakładów budowlano-remontowych na terenie całej Polski, z wyjątkiem województwa krakowskiego, warszawskiego i katowickiego. Ponadto prowadzi działalność 16 zakładów instalacyjno-montażowych. Przy zakładach budowlano-remontowych (ZBR) i zakładach instalacyjno-montażowych (ZIM) działa 17 baz prefabrykacji elementów żelbetowych, pracujących na rzecz produkcji podstawowej ZBR. Produkcja globalna w 1965 r. przekroczy 3 mld zł, przy czym przez doinwestowanie przedsiębiorstw jest możliwe dalsze zwiększenie mocy przerobowej.

Ponieważ łączna moc produkcyjna PBT i ZBR nie pokrywa zapotrzebowania inwestorów państwowych i społecznych budujących na wsi oraz biorąc pod uwagę korzyści wynikające z posiadania własnych grup budowlanych, inne resorty prowadzące budownictwo wiejskie posiadają bądź obecnie organizują własną sieć jednostek wykonawstwa, najczęściej w systemie gospodarczym (promocja 3 w 1).