Uzbrojenie sieci

Uzbrojenie sieci składa się z licznych elementów, spośród których do głównych zaliczyć można:

• zasuwy służące do wyłączania poszczególnych odcinków sieci lub całej sieci,
• odpowietrzniki, osadniki, studzienki służące dla zabezpieczenia racjonalnego przebiegu wody w sieci,
• wodomierze służące do odmierzania zużywanej wody (program uprawnienia budowlane na komputer),
• hydranty służące do celów pożarowych, których miejsca zlokalizowania powinny być wyraźnie zaznaczone w terenie; średnica przewodu doprowadzającego do hydranta przeciwpożarowego nie może być mniejsza niż 2″.

Tymczasową sieć wodociągową wykonuje się zazwyczaj dla pokrycia wszystkich potrzeb budowy, tj. produkcyjnych, gospodarczych i przeciwpożarowych. Jednakże w przypadkach gdy wymagania w stosunku do wody dla celów produkcyjnych i bytowych są różne, może okazać się konieczne i opłacalne zaprojektowanie dwóch sieci, z których jedną, pokrywającą potrzeby produkcyjne i przeciwpożarowe, zaopatrywać się będzie z otwartego zbiornika wody (jeziora, rzeki), a drugą, pokrywającą potrzeby bytowe — ze zbiorników wgłębnych (studnie wiercone) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Źródłem zaopatrzenia budowy w wodę może być istniejący wodociąg, zbiorniki powierzchniowe (jeziora, rzeki), zazwyczaj zawierające wody zanieczyszczone, lecz miękkie lub zbiorniki podziemne (wody gruntowe, artezyjskie) mniej zanieczyszczone, lecz twarde.

Aby zapewnić zaopatrzenie w wodę należy: ustalić wydajność źródła, wahania poziomów wody w źródle oraz zbadać jakość wody (uprawnienia budowlane).

Jeżeli na budowie zachodzi potrzeba użycia wody ze zbiorników otwartych lub wgłębnych, należy ją poddać badaniom chemicznym, a często także bakteriologicznym.

Zaopatrzenie budowy w energię elektryczną powinno być dokonane na podstawie specjalnego projektu, który stanowi integralną część projektu organizacji i wykonania budowy. Projekt ten bywa zazwyczaj sporządzany jako wstępny lub techniczno-roboczy.

Instalacja elektryczna na placu budowy powinna być projektowana równocześnie ze sporządzaniem projektu organizacji i wykonania budowy (program egzamin ustny).

Energia elektryczna stosowana jest na budowach do napędu silników elektrycznych maszyn i urządzeń zainstalowanych na placu budowy, do oświetlania stanowisk roboczych podczas zmiany nocnej, do oświetlania zewnętrznego terenu budowy, do oświetlania budynków tymczasowych, do zasilania instalacji łączności oraz do różnych czynności technologicznych budowlanych, jak np. przyspieszania dojrzewania betonu, spawania konstrukcji stalowych itp.

Energia elektryczna

Energia elektryczna pokrywa w coraz szerszym zakresie potrzeby nowoczesnej budowy, tak iż procentowy udział kosztów tej energii sięga już 14-2% ogólnych kosztów budowy (opinie o programie).

Źródłem energii elektrycznej na budowie może być:

• sieć energetyczna niskiego napięcia zawieszona na podporach lub w postaci kabla, łącząca instalację odbiorczą za pomocą przyłącza powietrznego lub kablowego,
• sieć energetyczna wysokiego napięcia zawieszona na podporach bądź w postaci kabla, przy czym napięcie (6, 10 lub 20 kV) jest obniżone do niezbędnego niskiego napięcia (380/220 V lub 3×220 V) za pomocą transformatora,
• własne zespoły prądotwórcze (gdy oddalenie placu budowy od linii energetycznych czyni przyłączenie do nich nieekonomicznym)(opinie o programie).

Z punktu widzenia zapotrzebowania energii elektrycznej place budowy dzielą się na 5 kategorii.

Kategoria pierwsza - małe place budowy o mocy zainstalowanej do 25 kW (zasilanie niskim napięciem).

Kategoria druga - średnie place budowy o mocy zainstalowanej 25-r-lOO kW (zasilanie niskim napięciem).

Kategoria trzecia - place budowy o mocy zainstalowanej powyżej 100 kW (zasilanie niskim napięciem).

Kategoria czwarta - zasilanie własną stacją transformatorową, niezależnie od mocy zainstalowanej (promocja 3 w 1).

Kategoria piąta - wielkie place budowy zasilane więcej niż jedną stacją transformatorową. Wyjściowym zadaniem w projekcie instalacji i urządzeń na placu budowy jest obliczenie zapotrzebowania mocy. Moc zainstalowana na placu budowy stanowi sumę mocy znamionowych wszystkich zastosowanych odbiorników.