Uziarnienie kruszywa

Projekt mieszanki do transportu pompowego powinien uwzględnić typ pompy i średnicę przewodu potrzebne przy doborze uziarnienia kruszywa. Maksymalną wielkość ziaren w zależności od średnicy wewnętrznej. Ostatnio przyjmuje się wymiar największych ziarn kruszywa równy 1/3 średnicy przewodu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy doborze kruszywa zaleca się stosować żwir zamiast kruszywa łamanego, gdyż mieszanka betonu ze żwirem jest bardziej ciekła i ruchliwa. Zastosowanie kruszywa łamanego o znacznej wodożądności powoduje obniżenie ciekłości, co z kolei utrudnia tłoczenie mieszanki. Z tych względów do mieszanki nie należy stosować kruszywa pumeksowego, tłucznia ceglanego i niektórych gatunków żużla (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Najlepsze wyniki uzyskuje się przy zawartości kruszywa drobnego 35-45% i grubego 55-65%.
Skład masy betonowej przeznaczonej do transportu pompowego dobiera się w identyczny sposób, jak w przypadku betonów zwykłych, biorąc za podstawę optymalny stosunek piasku do żwiru przy danej konsystencji i najmniejszym stosunku W/C (uprawnienia budowlane).

W szczególności stosuje się cementy o normalnym lub nieco opóźnionym początku wiązania. Należy pamiętać, że stosowanie cementu o wysokiej aktywności może spowodować zmniejszenie ciekłości masy betonowej. Cementy o dużej mialkości ułatwiają przemieszczanie się mieszanki betonowej z uwagi na zmniejszenie się wydzielania wody w trakcie pompowania.
Niezbędnym dodatkiem do masy betonowej jest środek uplastyczniający, który podnosi urabialność masy, zmniejszając równocześnie możliwość jej rozwarstwienia. Zaletą plastyfikatorów jest również obniżenie ilości cementu 8-10% przy zachowaniu tej samej ciekłości masy betonowej (program egzamin ustny). Dostępne plastyfikatory do Plastibet P lub lug posulfitowy.

Plastibet P dodaje się do mieszanki w ilości 0,3% ciężaru cementu. Przy stosowaniu ługów posulfitowych dodaje się je w ilości 0,10-0,25 ciężaru cementu w przeliczeniu na suchą masę. Ługi posulfitowe wpływają również na podniesienie właściwości technicznych betonu, takich jak wodoszczelność i mrozoodporność oraz opóźniają wiązanie cementu. Ługi mogą być wprowadzane do betonu dwoma sposobami.

Charakterystyka pomp

Pierwszy sposób polega na wprowadzeniu rozcieńczonego plastyfikatora do zbiornika z wodą, a następnie kolejno do zasilacza wodnego, dozownika wagowego wody do betoniarki. Sposób drugi polega na wprowadzeniu plastyfikatora do betoniarki za pośrednictwem specjalnego dozownika wagowego.
Komplet urządzeń do transportu masy betonowej składa się z pompy i przewodów (rurociągów) (opinie o programie).

W kraju stosowane są pompy tłokowe o napędzie mechanicznym produkcji radzieckiej i niemieckiej. Warunkiem sprawnej pracy pomp jest ciągłe podawanie masy betonowej. Ze względu na to, że pompy tłokowe o napędzie mechanicznym mają wiele wad (znaczny ciężar, duże zapotrzebowanie mocy, szybkie zużycie części roboczych oraz pulsacja pompy i przewodów) zastępuje się je ostatnio pompami o napędzie hydraulicznym (segregator aktów prawnych).
Przewody do betonu. Rurociągi do transportu masy betonowej składają się z poszczególnych ogniw łączonych za pomocą złączy typu dźwigniowego ze ściągiem i wzmacnianych klinami. Liczba ogniw stanowiących komplet przewodu (rurociągu) jest różna dla różnych typów pomp do betonu.

Do kompletu wyposażenia pompy należy:
- wkładka klinowa z zaworem wodnym, stosowana przy przemywaniu rurociągu,
- wąż gumowy z umocowanymi na końcach króćcami, służący do przemywania przewodu,
- króciec z zaworem wtyczkowym, przeciwdziałający wstecznemu ruchowi masy betonowej do pompy w przypadku jej zatrzymania.

Niektóre części pomp do betonu (np. kołnierze gumowe tłoka, uszczelniające pierścienie gumowe zaworów itp.) zużywają się i wymagają całkowitej wymiany już po przepompowaniu 300-1000 m3 masy betonowej. Koszulki i tuleje zaworów zużywają się po przepompowaniu 2000-7000 ms mieszanki (promocja 3 w 1).