Użycie prądu stałego

Przy użyciu prądu stałego o stałym natężeniu zużywana przez beton energia elektryczna zależy od oporu elektrycznego, wzrastającego wraz z twardnieniem betonu i wzrostem jego wytrzymałości. Dlatego dla utrzymania założonej temperatury konieczne jest zwiększanie napięcia prądu w czasie obróbki termicznej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Elektronagrzew zaczyna się zwykle pod napięciem 50 do 60 V, po czym podnosi się je stopniowo do 110 lub do 120 V.
Prąd doprowadza się do betonu z rozdzielacza za pomocą nałożonych na powierzchnię betonu elektrod lub prętów zbrojenia betonu.

względu na to, że przy elektronagrzewie kierunek przebiegu ciepła (ciepło rozchodzi się od środka na zewnątrz) jest przeciwny niż w metodzie naparzania, konieczne jest znacznie powolniejsze podnoszenie temperatury i utrzymywanie nagrzewu w niższej temperaturze niż ma to miejsce w metodzie naparzania. Dlatego też czas obróbki termicznej w elektronagrzewie jest dłuższy niż przy naparzaniu i trwa zwykle 20 do 24 godzin (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Po przeprowadzeniu elektronagrzewu osiąga się wytrzymałość betonu Rw 0,70 R28.
Dodatek chlorku wapniowego pozwala na znaczne skrócenie cyklu nagrzewania. Przy dodatku np. l°/o CaCl2 cykl nagrzewania może być skrócony 1,5- do 2-krotnie. Przy stosowaniu chlorku wapniowego odstępy elektrod mogą być zwiększone dwukrotnie.
W czasie obróbki betonu zaleca się zabezpieczenie elementów przed nadmiernymi stratami wody zarobowej przez nakrywanie ich płytami izolacyjnymi, płótnem żaglowym lub błoną z tworzyw sztucznych.

Napięcie przy zmianie oporu w czasie nagrzewania można regulować przez zmianę odstępu elektrod lub zmianę powierzchni elektrod bądź też przez zmianę oporu jednostkowego betonu (np. przez dodanie CaCl2) (uprawnienia budowlane).

Zużycie energii elektrycznej

Zużycie energii elektrycznej w elektronagrzewie zależy od wielu czynników i w praktyce wynosi średnio 120 do 140 kWh na m3 betonu Obróbka termiczna betonu promieniami podczerwony- m i. Obróbka termiczna betonu przy zastosowaniu promieni podczerwonych ma zastosowanie w produkcji prefabrykatów w wielu nowoczesnych metodach produkcyjnych. Metoda ta stosowana jest również do obróbki termicznej betonu na budowie (program egzamin ustny). Długość podczerwonych promieni, niewidocznych dla oka, mieści się w granicach od 0,76 do 500 mikronów i zależna jest od temperatury źródła promieni. Do nagrzewania betonu nadają się promienie o długości od 0,76 do 6 mikronów, które są wytwarzane przy nagrzaniu źródła promieni w granicach 300 do 2400 °C.

Najważniejszą zaletą tej metody jest bezpośrednie przenoszenie ciepła z źródła promieni na beton, dzięki czemu uzyskujemy wielokrotnie silniejszy strumień ciepła niż przy przenoszeniu ciepła przez parę, ogrzane powietrza itp. Następną zaletą jest możliwość nagrzewania elementów betonowych *.a£ w hali jak i na wolnym powietrzu, bez konieczności budowy specjalnych komór obróbki cieplnej (opinie o programie).

Najczęściej jako źródło promieniowania stosowane są lampy promieni podczerwonych, tzw. promienniki, produkowane w różnych typach w zależność: od potrzebnej intensywności promieniowania.
W ZSRR wytwarzane są lampy promieni podczerwonych 500 W o napięcia 220 V. Żarówka tej lampy, wypełniona azotem i argonem, wyposażona jer: w wolframową spiralę o temperaturze żarzenia 2200 °C.
Nagrzewanie betonu skierowanym nań strumieniem promieni podczerwonych powinno być tak przeprowadzane, aby temperatura nagrzewania betonu wynosiła nie mniej niż 70 i nie więcej niż 90 °C. Przy nagrzewaniu betonu w temperaturze 80 °C przez około 6 godzin uzyskuje się wymaganą wytrzymałość transportową betonu Rw 0,75. Ujemną cechą obróbki betonu w promieniach podczerwonych jest utrata części wody zarobowej przez jej wyparowywanie w czasie procesu nagrzewania.

Przy nieodpowiednim nagrzewaniu utrata wody może wynieść - jak wykazały badania - do 40°/o wody zarobowej (segregator aktów prawnych).

Dlatego też dla zmniejszenia ilości wody wyparowywanej powinny być zachowane w procesie nagrzewania następujące warunki:
1) elementy betonowe należy nagrzewać po upływie 1 do 4 godzin od chwil: ich uformowania,
2) powierzchnie betonu, na które skierowywane są promienie podczerwone, muszą być przykryte szczelnie błoną z tworzywa sztucznego,
3) przy nagrzewaniu elementów drążonych od wewnątrz przez umieszczone tam grzejniki, należy zabezpieczyć otwarte powierzchnie zewnętrzne elementów przez ich okrycie płótnem żaglowym, błoną z tworzywa sztucznego itp..
4) przy nagrzewaniu elementów na otwartej przestrzeni należy nagrzewanie przeprowadzać możliwie w zamkniętej czasowo przestrzeni (promocja 3 w 1). Zużycie energii elektrycznej przy nagrzewaniu promieniami podczerwonymi drążonych płyt stropowych w stosie i przy umieszczeniu grzejników w kanałach tych elementów wynosi 50 do 55 kWh/m3, natomiast zużycie energii elektrycznej przy obróbce termicznej dużych prefabrykatów na otwartej przestrzeni przy niskich temperaturach dochodzi do 200 kWh/m3.