Cechy charakterystyczne asfaltów

Wymienione cechy charakterystyczne asfaltów są wspólne również i dla paków pochodzenia węglowego, z torfu itp. Podanie zatem ścisłej definicji asfaltów i określenie różnic, które zachodzą między nimi a pakami, jedynie w oparciu o cechy fizyczne, nie jest możliwe (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obecnie głównym źródłem asfaltu jest ropa naftowa.

Asfalty otrzymywane z ropy naftowej górują nad asfaltami naturalnymi nie tylko ilością, lecz również różnorodnością swych właściwości, liczbą gatunków oraz znacznie mniejszą zawartością popiołu.
Wszystkie asfalty, które stosuje się dziś w przemyśle izolacyjnym i drogowym, są czystymi asfaltami ponaftowymi lub mieszaninami asfaltów ponaftowych z asfaltami naturalnymi.
Zasadniczymi cechami asfaltów, którym zawdzięczają one swe zastosowanie do ochrony budowli przed wodą i wilgocią, są:
- hydrofobowość. Asfalt jest całkowicie nierozpuszczalny w wodzie i nie ulega zwilżaniu przez wodę (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Woda spływa z powierzchni asfaltu jak z dobrze natłuszczonego papieru;
- nieprzesiąkliwość dla powietrza i pary wodnej. Współczynnik dyfuzji pary wodnej wynosi dla asfaltu (analogiczny współczynnik dla polistyrenu wynosi 2,7-r-3,9* 10-8).

Jak z tego zestawienia wynika, dmuchanie i utlenianie asfaltu zwiększają nieznacznie jego przepuszczalność dla pary wodnej i dobrą przyczepność do materiałów budowlanych. Powłoka asfaltowa nałożona we właściwy sposób na powierzchnię betonu lub muru przylega do niej dobrze i stanowi szczelną przeponę nie dającą się oderwać i nie przepuszczającą wilgoci;
- zdolności wiążące.

Ziarna kruszywa otoczone asfaltem, przy odpowiedniej grubości otoczki, przy zagęszczaniu wiążą się ze sobą. Właściwość ta wykorzystywana jest przy robotach z asfaltu lanego i przyklejaniu papy (uprawnienia budowlane).
Występujące w przyrodzie asfalty są blisko spokrewnione z ropą naftową. Wskazuje na to fakt, że miejsca, gdzie występuje asfalt naturalny, leżą zawsze w pobliżu źródeł ropy naftowej, oraz chemiczne pokrewieństwo istniejące między ropą naftową a asfaltami naturalnymi. Również i asfalty otrzymywane z rop naftowych wykazują duże podobieństwo, tak fizyczne, jak i chemiczne, do asfaltów naturalnych (program egzamin ustny).

Asfalty naturalne

Przemiany, jakim musi ulec ropa naftowa, aby przejść w asfalt, polegają na utracie części lżejszych i lotnych oraz na procesach kondensacji, polimeryzacji i utleniania. Procesy te są przypuszczalnie ułatwiane względnie przyśpieszane przez obecność gliny koloidalnej, piasku i wody, z którymi ropa naftowa tworzy emulsje łatwo ulegające dalszym przemianom.
W asfaltach naturalnych stwierdzono ponadto obecność wanadu, co przy znanych własnościach katalitycznych tego pierwiastka potwierdza hipotezę, że asfalty naturalne pochodzą z ropy, której składniki uległy katalitycznej polimeryzacji i oksydacji (opinie o programie).

Asfalty naturalne występują w złożach o różnej zawartości czystego asfaltu, tj. składników rozpuszczalnych w dwusiarczku węgla. Złoża najbogatsze w czyste asfalty znajdują się w Selenizzy (Albania) (81,6% asfaltu rozpuszczalnego w CS2), w Zakaukaziu (Rosji), gdzie spotyka się złoża asfaltu naturalnego zawartości do 96% składników rozpuszczalnych, w Syrii, gdzie znane są złoża o zawartości do 99% asfaltu i wiele innych (segregator aktów prawnych).
W Ameryce Północnej występują w wielu stanach złoża asfaltów naturalnych o zawartości 60^-80% rozpuszczalnego bitumu (Kentucky, Kalifornia, Oregon). W Ameryce Środkowej znane są złoża meksykańskie, a w Wenezueli jezioro asfaltowe Bermudez oraz szereg innych.

Spośród wielkiej ilości znalezisk asfaltów naturalnych najbardziej znany jest asfalt naturalny trynidadzki, występujący w słynnym jeziorze asfaltowym na wyspie Trynidad. Asfalt ten powstał przypuszczalnie przez zmieszanie się asfaltu pierwotnego z mułem z wulkanu błotnego przy współdziałaniu wody gazu ziemnego o wysokim ciśnieniu, co spowodowało wysokie rozdrobnienie składników mineralnych zawartych w asfalcie (promocja 3 w 1)..