Wady dostrzeżone

Przed ostatecznym utwierdzeniem płytek należy je rozłożyć na całej długości pasa lub jego części. Następnie posadzkarz przyciska z boku rząd płytek łatą długości 1,5 -H 1,75 m i przytrzymując ją lewą ręką osadza płytki za pomocą częstych uderzeń packą trzymaną w prawej ręce. W pierwszym rzędzie osadza się płytki w wyższych miejscach posadzki (zaprawa, przy osadzaniu, wyciskana jest spod płytek w miejsca niżej położone), a następnie na pozostałej powierzchni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Co pewien czas, po osadzeniu płytek na szerokości 2 H- 3 pasów (około 1,5 m), powierzchnię należy sprawdzić łatą.
Może się zdarzyć, że zaczynając od fryzu układanie posadzki z płytek różnych kolorów, które tworzą geometryczny rysunek, otrzymamy przy drugim fryzie rysunek niepełny. Stanowi to oczywiście niedopuszczalną wadę wykonania.
Aby otrzymać rysunek zakończony, lepiej jest zaczynać układanie od środka pomieszczenia (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wówczas można układanie regulować szerokością fryzu, do którego mogą być użyte połówki i kawałki płytek.

Wady dostrzeżone w trakcie układania płytek należy natychmiast usuwać. A więc w miejscach wklęsłych trzeba wyjąć płytki, dodać zaprawy, którą wciska się kielnią albo trzonkiem młotka pod sąsiednie płytki; wyjęte płytki układa się ponownie i osadza packą.
W miejscach wypukłych (garbach) należy usunąć 1 lub 2 płytki, pozostałe zaś źle ułożone płytki osadzić packą wyciśniętej zaprawy usuwa się kielnią, a wyjęte płytki układa się ponownie na swoim miejscu i przyklepuje (uprawnienia budowlane).

Pod koniec dnia roboczego (w dzień upalny lub przy układaniu w pobliżu pieców - przed przerwą obiadową) należy wypełnić spoiny między płytkami rzadkim zaczynem cementowym, który się wylewa na powierzchnię i rozprowadza miotłą aż do zapełnienia wszystkich spoin. Nadmiar zaprawy należy usunąć, a powierzchnię przetrzeć wiórkami.

Kotew widełkowa

Przy układaniu podłogi ze spadkami, płytki kierunkowe należy osadzić na projektowanym poziomie oznaczonym na ścianach. Według tych płytek, wzdłuż poziomych krawędzi ograniczających powierzchnie pochyłe, układa się pasy kierunkowe (program egzamin ustny). Przez środek kratki (w poprzek powierzchni pochyłych) naciąga się sznur między płytkami kierunkowymi. Od naciągniętego sznura w dół odmierzą się odcinek określający projektowany spadek podłogi. Na otrzymanym w ten sposób poziomie układa się na zaprawie płytkę kierunkową. Następnie opuszcza się sznur na tę płytkę i przyciska się go ciężarem. Według tego sznura układa się pochyłe pasy kierunkowe.

Używana do wyrobów kotew stal ma średnicę 8 - 12 mm zależnie od wielkości płyt (opinie o programie).
Kotew widełkowa zastępuje jednocześnie klamrę hak zazębiony; przymocowuje kamień do ściany i zarazem łączy kamienie między sobą. Kotew widełkowa wyrabiana jest ze stali okrągłej o średnicy 10 - 16 mm. Sworzeń zaopatrzony w za zębienia na długości 12 cm osadzany jest w ścianie na głębokość 25 cm. Głębokość odgięcia widełka w kamieniu wynosi 5 cm.

Kotwienie czołowe na wprost spoiny, podobnie do kotwy widełkowej, zastępuje klamrę i hak z zazębieniem. W odróżnieniu od klamry kotwienie takie jest pozbawione sztywności jednolitej konstrukcji i wskutek tego zdolne jest do przejmowania różnych przesunięć związanych z osiadaniem ściany i okładziny (segregator aktów prawnych).
Kotew czołowa składa się z pionowego drążka oporowego średnicy 16 mm i długości 20 - 30 cm zamurowanego w ścianie i połączonego ze sworzniem za pomocą wiązadła ze stali okrągłej.

Wiązadło to o średnicy 12 mm zamurowane jest w ścianie ma głębokość 16-20 cm; sworzeń o długości 16 cm średnicy 1216 mm umocowany jest w płycie na 1/3 wysokości od góry ,i wiąże ich powierzchnie stykowe (promocja 3 w 1). Obraz konstrukcji tego połączenia i położenia kotwy względem ściany i czoła kamienia. okładziny. Na łacie zawiesza się sznur z pionem sięgającym ziemi.