Wapno hydrauliczne

Przechowywanie. Wapno przechowuje się w suchych, zabezpieczonych od wilgoci pomieszczeniach lub po zarobieniu wodą dołuje się podobnie jak wapno gaszone. W czasie transportu wapno suchogaszone należy zabezpieczyć przed zawilgoceniem. Określenie. Wapno hydrauliczne jest produktem otrzymywanym przez wypalenie wapieni z dodatkiem materiałów mających właściwości wiązania w wodzie i na powietrzu (program uprawnienia budowlane na komputer). Wapno hydrauliczne ma postać szarego lub kremowobiałego proszku i jest pakowane w papierowe torby (po 50 kg). Właściwości. Zależnie od wytrzymałości na ściskanie wytwarza się dwa gatunki wapna hydraulicznego: I i II. Wapno hydrauliczne różni się od innych rodzajów wapna tym, że po początkowym okresie twardnienia na powietrzu może w dalszym ciągu twardnieć w wodzie i dopiero wtedy uzyskuje pełną wytrzymałość.

Zastosowanie. Wapno hydrauliczne stosuje się do wykonywania tych części budynku, które narażone są na działanie wilgoci i wody (np. fundamenty, ściany piwniczne). W budownictwie indywidualnym jest ono mało stosowane. Przechowywanie. Wapno hydrauliczne przechowuje się w pomieszczeniach krytych, chroniąc je przed zawilgoceniem i opadami atmosferycznymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Określenie. Gips budowlany jest materiałem wiążącym, który po zarobieniu wodą twardnieje na powietrzu wskutek zachodzących reakcji chemicznych. Gips otrzymuje się z kamienia gipsowego wypalonego w temperaturze 130-180°C. Ma postać proszku o barwie białej z dopuszczalnym odcieniem jasnoszarym lub jasnokremowym (uprawnienia budowlane).

Gips budowlany

Gips budowlany znany jest również pod nazwą gipsu budowlanego zwykłego, gipsu sztukatorskiego lub gipsu półwodnego. Właściwości. Najbardziej charakterystyczną cechą gipsu jest, że szybko chłonie wodę, szybko wiąże i twardnieje. W czasie wiązania gips wydziela ciepło i zwiększa objętość. Gęstość pozorna w stanie luźno nasypanym: 700-1100 kg/m³, a w stanie utrzęsionym: 1200-M450 kg/m³ (program egzamin ustny).

Szybkie twardnienie gipsu często utrudnia wykonywanie robót. W celu przedłużenia procesu wiązania dodaje się mleka wapiennego, kleju kostnego, substancji z sierści bydlęcej lub fabrycznie przygotowanych opóźniaczy. Dodanie opóźniaczy wpływa jednak na zmniejszenie wytrzymałości gipsu. Do istotnych wad tego spoiwa można zaliczyć znaczny spadek wytrzymałości w przypadku zawilgocenia. Z tego względu gips można stosować tylko w miejscach nie narażonych na działanie wilgoci. Gips można mieszać z wapnem, należy natomiast unikać mieszania z cementem, ponieważ może nastąpić pękanie produktów wykonanych z takiej mieszaniny. Wyroby stalowe nie powinny stykać się z gipsem, ponieważ następuje korozja i zniszczenie stali (opinie o programie).

Zastosowanie. Gipsu budowlanego używa się do robót tynkarskich wewnątrz pomieszczeń. Jest także najbardziej odpowiednim materiałem do wykonywania drobnych napraw tynków. Z gipsu produkuje się niektóre wyroby budowlane (np. suche tynki, płyty na ścianki działowe i in.). Z gipsu wykonuje się pustaki ścienne i stropowe, używane do budowy budynków jedno- lub dwukondygnacyjnych. Gipsu nie należy stosować do wykonywania elementów budowlanych narażonych na stałe zawilgocenie (np. cokołów, fundamentów) i w pomieszczeniach o dużym nawilgoceniu (np. w pralniach) (segregator aktów prawnych).

Przechowywanie i transport. Gips budowlany przechowuje się w pomieszczeniach krytych, suchych, starannie zabezpieczając go przed zawilgoceniem i zanieczyszczeniem. Okres przechowywania nie powinien przekraczać 6 miesięcy. Worki z gipsem układa się jeden na drugim, najwyżej jednak 8 szt. Pomiędzy stosami worków należy zostawić wolną przestrzeń. Gips budowlany pakowany jest w papierowe worki koloru piaskowego 4- lub 3-warstwowe. Masa (ciężar) worka 4-warstwowego z gipsem wynosi 50 kg (± 2 kg), a 3-warstwowego 40 kg (± 2 kg). W czasie transportu należy chronić worki przed zawilgoceniem i uszkodzeniem (promocja 3 w 1).