Warstewka tlenkowa

W przypadku gdy objętość utworzonego tlenku jest większa od objętości metalu, na powierzchni metalu może utworzyć się warstewka tlenkowa, chroniąca metal od dalszego utleniania. Koniecznym jednak warunkiem ochronnego działania tej warstewki jest, aby struktura jej była szczelna, nieprzenikliwa dla gazów i cieczy (program uprawnienia budowlane na komputer). Gdy warstewka tlenkowa jest porowata, nie może ona wówczas chronić metalu przed utlenianiem lub innym rodzajem korozji. W przypadku gdy tlen działa na żelazo lub stal w podwyższonej temperaturze, na powierzchni metalu może utworzyć się dość gruba warstwa tlenkowa pospolicie nazywana zgorzeliną.

W poszczególnych miejscach tej warstwy stosunek tlenu do żelaza jest różny. Najbliżej powierzchni metalu występuje tlenek żelaza (II) FeO najniższym stopniu utleniania, im dalej od powierzchni metalu, tym stopień utlenienia staje się większy, aż wreszcie w warstwie stykającej się z powietrzem występuje tlenek żelaza (III) Fe₂0₃ (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Tlenek FeO stosunkowo najmocniej przywiera do powierzchni metali ma najszczelniejszą strukturę. Tlenki znajdujące się dalej od powierzchni metalu mają strukturę porowatą i tworzą spękane warstwy blaszkowate. Im grubsze są te warstwy tlenkowe, tym luźniej są związane z powierzchnią metalu i nie stanowią przeszkody dla przenikania tlenu lub innej substancji agresywnej do powierzchni metalu. Luźno związana z metalem warstwa tlenkowa nie stanowi odpowiedniego podłoża do nanoszenia na nią pokryć ochronnych, gdyż może oddzielać się od powierzchni metalu razem z pokryciem (uprawnienia budowlane).

Stosunek pomiędzy objętością tlenku metalu a objętością metalu, z którego powstał tlenek.  Przyjmując dane liczbowe, przedstawcie na wykresach podobnych stosunek objętości tlenków aluminium, cynku, miedzi i żelaza do objętości tych metali, z których powstały wymienione tlenki (program egzamin ustny).

Związki te są trwale przy dalszym działaniu wilgotnego powietrza, zawierającego gazy spalinowe o nieznacznym stężeniu C0₂ i S0₂. W stosunku do tych czynników zachowują się one pasywnie. Ochronne warstewki powstające na metalach nie są jednakowo odporne na działanie wszystkich silniejszych substancji agresywnych. Również pod względem działania ochronnego różnią się one między sobą (opinie o programie).

Aluminium i cynk

Utrwalcie w pamięci następujące stwierdzenia:

• Wodorotlenek żelaza (III) nie stanowi warstewki ochronnej.
• Stalowe zbiorniki na wodę deszczową bardzo silnie rdzewieją od wewnątrz, natomiast wewnętrzne powierzchnie przewodów wodociągowych rdzewieją nieznacznie.
• Zasadowy węglan cynkowy jest mniej odporny na działanie kwaśnych substancji niż metawodorotlenek glinowy.
• Zasadowy węglan cynkowy i miedzi (II), jak również metawodorotlenek glinowy chronią metal przed działaniem powietrza i wody deszczowej, ale nie stanowią trwałej ochrony przed wodą morską i odkażaną przez chlorowanie wodą wodociągową (segregator aktów prawnych).

Jeśli macie trudności w zrozumieniu i przyswojeniu wymienionych wyżej pojęć technicznych, to odszukajcie je w rozdziale 4 w zestawieniu definicji pojęć technicznych i wzorów chemicznych i dokładnie je przestudiujcie. Korzystając z encyklopedii lub podręcznika chemii powinniście również poznać skład chemiczny wody morskiej, wody źródlanej i oczyszczonej wody wodociągowej.

Aluminium i cynk mają duże powinowactwa z tlenem, jednakże cieniutka warstewka powstająca na powierzchni metalu wskutek działania czynników atmosferycznych zabezpiecza metal przed dalszą korozją dzięki szczelności i odporności tej warstewki na działanie powietrza i wody. Również na miedzi, ołowiu, cynku, chromie i niklu tworzą się takie warstewki ochronne (promocja 3 w 1). Ochronne działanie warstewki może być zniweczone przez kwasy, chlor lub inne silnie działające substancje agresywne.