Warstwy betonu

W takich przypadkach betonowanie prowadzi się jednocześnie, uzyskując monolityczne zespolenie dwóch odmiennych strukturalnie warstw betonu. Większa trudność zachodzi przy monolitycznym łączeniu zaprawy z betonem (program uprawnienia budowlane na komputer). Poziome warstwy zaprawy zespalają się dobrze ze świeżym podkładem betonowym tworząc trwałą i szczelną nawierzchnię. Ściany natomiast można wyprawiać dopiero po stwardnieniu betonu i zdjęciu deskowania, dlatego więc połączenie obu warstw jest mniej trwałe. Ażeby uzyskać dobrą przyczepność zapraw wodoszczelnych do betonów, należy zaprawy układać na powierzchnie dobrze oczyszczone i nawilżone. W miarę możności należy stosować cement bez- skurczowy i odpowiednio dobrać skład mieszanki betonowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ze względu na to, że zaprawa miejscami pęka, tynk wodoszczelny powinien składać się z kilku warstw zaprawy, z których każdą narzuca się po stwardnieniu warstwy poprzedniej. W ten sposób uzyskuje się w każdej warstwie mijankowy układ rys w stosunku do warstw pozostałych i unika spękań przelotowych.
W ten sposób uzyskuje się w zasadzie wystarczającą przyczepność zapraw do podkładu przy niewielkim ciśnieniu wody. Należy przy tym brać pod uwagę, czy ze względu na kierunek parcia wody warstwa zaprawy jest dociskana czy odrywana od podkładu (uprawnienia budowlane). Najczęściej warstwy uszczelniające pracują na oderwanie i z tego powodu są one skuteczne jedynie przy niewielkim naporze wody.
Wyprawy z szybkosprawnych cementów o składzie 1 :2 - 1 :3, w warstwach po 1-1,25 cm, układa się z przerwami dwudniowymi.

Przy stosowaniu cementów portlandzkich przerwy powinny być dłuższe. Powierzchnię ostatniej warstwy zaciera się cementem przy użyciu stalowych pacek. Ażeby uniknąć pęknięć skurczowych lub wywołanych odkształceniami konstrukcji, warstwę wyprawy zbroi się siatką z prętów o grubości 6 mm (program egzamin ustny). Odległość między prętami wynosi 10-12 cm.
Warstwowe uszczelnienie uzyskuje się przez stosowanie różnego rodzaju domieszek uszczelniających i specjalnych cementów.
Osobne zagadnienie przedstawia uszczelnienie konstrukcji betonowych w trakcie ich wykonania i w okresie eksploatacji.

Unoszenie cząstek cementu

Do takich przypadków uszczelnienia warstwowego należy zaliczyć: łączenie betonów, zatapianie betonów, betonowanie dna studni lub wanny, układanie warstw betonu przy ścianach przesączających wodę i mocowanie metalowych prętów i śrub w warstwie betonu (opinie o programie).
Przy łączeniu betonów wodoszczelnych bardzo ważną rolę spełniają szwy powstałe w wyniku dobetonowania nowych partii betonu do starych. W celu uzyskania dobrego połączenia należy łączone powierzchnie oczyścić z mleka cementowego i luźno związanego kruszywa, a w przypadku zbyt gładkiej powierzchni skuć beton ręcznie do 3 cm grubości, oczyścić silnym strumieniem powietrza, a następnie dokładnie spłukać wodą.
Na przeschniętą częściowo powierzchnię nakłada się warstwy o grubości do 2 cm zaprawy cementowej o składzie: 1 : 1.

Bardzo dobre wyniki daje wykonanie warstwy zaprawy torkretownicą (segregator aktów prawnych).
Po wykonaniu wyżej podanych czynności można układać dalsze partie betonu, uzyskując szczelne i trwałe połączenie. Jakkolwiek przy bardzo starannej robocie można osiągnąć pełną szczelność szwów, to jednak w miarę możności należy unikać dobetonowania przez wykonanie przerw w miejscach zaprojektowanych szczelin dylatacyjnych.
Obecnie stosuje się igelitowe wkładki dylatacyjne w miejscach połączeń dwóch partii betonu, jeżeli spodziewamy się tutaj powstania rysy lub szczeliny.

Zatapianie betonów. Układanie warstw betonowych w warunkach występowania parcia wód gruntowych bywa znacznie utrudnione. W takich przypadkach wodę należy odprowadzić stosując stałe lub okresowe drenowanie. Jeżeli odprowadzenie wody powoduje unoszenie cząstek cementu z dolnych warstw betonu, należy ułożony beton zatopić do stałego poziomu wód gruntowych. Dzięki temu powstaje przeciwparcie wody i warstwa wodoszczelnego betonu może stwardnieć nie ulegając zniszczeniu (promocja 3 w 1).