Warstwy papy

Najczęściej stosowaną tu osłoną jest powłoka w postaci 2 warstw papy, warstwy bitumu łub asfaltu ochroniona jeszcze przed uszkodzeniem mechanicznym warstwą betonu lub murkiem z dobrze wypalonej cegły, a nawet z klinkieru na zaprawie kwasoodpornej. Należy pamiętać, że izolacja powinna zawsze znajdować się pod odpowiednim ciśnieniem cieczy oraz że tylko izolacja starannie wykonana spełni swoje zadanie. Przy większym ciśnieniu wody gruntowej należy stosować izolację typu cięższego. Jako warstwę izolującą stosuje się wówczas specjalne folie metalowe obłożone papą lub folią z plastyków (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ważnym czynnikiem zmniejszającym proces korozji jest szczelny i wytrzymały beton, najlepiej hutniczy lub glinowy. Zbiorniki zawierające chemicznie agresywne oraz bardziej cenne ciecze powinny mieć wokół siebie specjalną wannę, do której w razie awarii spłynie zawartość zbiornika. Wanny te stale są narażone na obecność drobnych ilości przeciekającej agresywnej cieczy i muszą być odpowiednio zabezpieczone. Przykłady stosowanych w przemyśle chemicznym zabepieczeń (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli chodzi o ochronę od strony wewnętrznej, to przede wszystkim należy dostosować odpowiednio materiał zbiornika do jego zawartości, ewentualnie zastosować odpowiednią osłonę. Należy tu zwrócić uwagę na to, że odporność poszczególnych materiałów w dużym stopniu zależy od stężenia cieczy. I tak np. stal dobrze znosi stężony kwas, a koroduje przy niskoprocentowym kwasie (uprawnienia budowlane). Dla kwasu azotowego najlepsze są zbiorniki z czystego aluminium. Bardzo odpornymi materiałami są np. ołów, miedź, drewno, szkło, kamionka i inne, z tym, ze w każdym przypadku należy starannie dobrać materiał do zawartości. Beton należy raczej do maleriałów mało odpornych na działanie różnego rodzaju związków chemicznych i jest rzadko stosowany, gdyż musi być bardzo starannie osłonięty (program egzamin ustny).

Zbiorniki stalowe

Dużą liczbę zbiorników buduje się dla magazynowania produktów- naftowych. Powszechnie stosowane stalowe zbiorniki nie zawsze dobrze pracują. Zbiorniki te są narażone z zewnątrz i wewnątrz na korozję. Ponieważ ścianki stalowe są cienkie, uszkodzenia spowodowane przez korozję (często niewidoczne) łatwo mogą być przyczyną niespodziewanej awarii. Najbardziej atakują stal węglowodory oraz kwaśne ropy zawierające siarkę. Np. w Teksasie (USA) zbiorniki na ropę po roku uległy zniszczeniu (opinie o programie).

Zbiorniki betonowe przy niektórych produktach naftowych odpowiadają swojemu przeznaczeniu, jeżeli tylko zapewnimy szczelność betonu. Natomiast produkty zawierające siarkę niszczą beton bardzo szybko. Podobnie oleje roślinne zawierające kwasy tłuszczowe w krótkim czasie rozkładają beton. Niezłe wyniki uzyskano przez stosowanie szkła wodnego i fluatów. Doświadczenia włoskie wykazały, że najlepiej zachowują się cementy z małą ilością wapna. Dobrą izolację stanowią blachy metalowe: stalowe galwanizowane, ze stopu miedzi i aluminium, cynkowe i inne. Stosuje się cienkie folie lub blachy grube, które służą równocześnie jako deskowanie. Folie przykleja się specjalnymi klejami na zakładkę (segregator aktów prawnych).

Zbiorniki stalowe oraz niekiedy i inne (np. żelbetowe) chroni się przed agresją wykładzinami i powłokami ochronnymi jak:

1. metaliczne - cynk, kadm, aluminium, ołów, cyna, miedź, nikiel, chrom, metale szlachetne,
2. organiczne - powłoki malarskie, powłoki lakiernicze, wykładziny z tworzyw sztucznych,
3. nieorganiczne - cementowe, ceramiczne, z lanego bazaltu, emaliowane, chemiczne powłoki niemetaliczne, np. oksydowanie żelaza, aluminium magnezu, fosforowanie żelaza, fosforowanie i chromowanie cynku.

Przy pokrywaniu metali innym metalem należy zwrócić uwagę na stosunek ich potencjałów normalnych, od których zależy kierunek przepływu prądu w ogniwie i występowanie korozji metalu. Sprawa ochrony tworzyw została szczegółowo omówiona przez K. Polakowa i W. Plaskurę (promocja 3 w 1). Należy zwrócić uwagę, aby pokrycie szczelnie przylegało do materiału ściany, tzn. aby nie tworzyły się pęcherze.