Wartość izolacyjności akustycznej

Wartość izolacyjności akustycznej właściwej badanej przegrody obliczamy z równania, po podstawieniu do niego wartości wymienionych dwóch poziomów. Poziomy te powinny stanowić średnią wartość przeciętnego ciśnienia akustycznego, uzyskaną ^ pomiarów dokonanych w kilku punktach, zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie badanej przegrody (program uprawnienia budowlane na komputer).

W warunkach rzeczywistych drgania akustyczne powietrzne przenoszone są wewnątrz danego budynku nie tylko bezpośrednio, poprzez daną przegrodę, ale również przedostają się one do sąsiednich pomieszczeń na skutek drgań przegród przyległych (przenoszenie boczne) oraz przez nieszczelności drzwi, okien, kanałów wentylacyjnych itp. Z tych też względów w warunkach rzeczywistych pomiary izolacyjności wykonuje się w uproszczony sposób (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Schemat badanego pomieszczenia; w pomieszczeniu tym został umieszczony mikrofon M₂, którym jest rejestrowany poziom ciśnienia dźwięku L₂ w badanym pomieszczeniu. Źródło dźwięku w postaci głośnika oraz mikrofon, którym jest rejestrowany poziom ciśnienia dźwięku Li, są umieszczone na zewnątrz tego pomieszczenia. Wartość izolacyjności efektywnej badanego pomieszczenia obliczamy ze wzoru (1.46) po podstawieniu wartości wymienionych dwóch poziomów (uprawnienia budowlane).

Dla uzyskania średniej wartości pomiary poziomu ciśnienia akustycznego wewnątrz badanego pomieszczenia powinny być wykonane co najmniej w sześciu punktach tego pomieszczenia, natomiast pomiary czasu pogłosu, wykonywane w celu obliczenia chłonności akustycznej co najmniej w trzech punktach. Tak jak w przypadku poprzednim, sygnałem jest ton wibrujący lub szum z generatora akustycznego w pasmach V3-oktawowych. Na podstawie pomiarów określa się charakterystykę efektywnej izolacyjności akustycznej w funkcji częstotliwości (program egzamin ustny).

Stopień zdolności ochronnika słuchu

W warunkach rzeczywistych drgania akustyczne są przenoszone wewnątrz danego budynku nie tylko drogą powietrzną, lecz także w postaci drgań materiałowych. Drgania takie przenoszą się przeważnie w sposób specjalnie intensywny poprzez stropy. Stopień tłumienia takich drgań przez dany strop określa się przez pomiar poziomu uderzeniowego ciśnienia akustycznego pod tym stropem, a wykonuje się ten pomiar układem pomiarowym, z tą różnicą, że zamiast głośnika źródłem drgań jest znormalizowany stukacz wzorcowy. Stukacz taki, zaopatrzony w pięć młotków, ustawionych poziomo w jednym rzędzie w odległości 80 mm jeden od drugiego, umieszcza się na podłodze pomieszczenia znajdującego się bezpośrednio nad badanym pomieszczeniem (opinie o programie).

Stukacz powinien być tak skonstruowany, aby poszczególne młotki (o masie 500 g każdy) spadały swobodnie z wysokości 40 mm, kolejno, z częstotliwością 10 Hz. Poziom natężenia dźwięku Li w pomieszczeniu badanym odbiera mikrofon, a zapisuje pisak rejestrujący. Skutecznością akustyczną ochronników słuchu S nazywamy stopień zdolności ochronnika słuchu do zmniejszania poziomu ciśnienia akustycznego dźwięku o określonej częstotliwości przy błonie bębenkowej ucha (segregator aktów prawnych).

Skuteczność ta jest równa różnicy progu testowego i progu odniesienia. Skuteczność tę określa się przy zastosowaniu pomiarów audiometrycznych, które polegają na wyznaczaniu średniej różnicy, w decybelach, dwuusznych progów słyszalności słuchaczy w swobodnym polu akustycznym przy różnych częstotliwościach w przypadku uszu chronionych (próg testowy) i niechronionych (próg odniesienia) ochronnikami słuchu.

Dźwiękami testującymi powinny być tony o częstotliwościach: 63, 125, 250, 500, 1000, 2000, 4000 i 8000 Hz, przerywane 2 razy na sekundę przy zastosowaniu głębokości modulacji amplitudy wynoszącej co najmniej 6 dB (promocja 3 w 1). Ze względów technicznych dopuszcza się pominięcie częstotliwości 63 Hz. Pomiary takie wykonuje się w specjalnym pomieszczeniu pomiarowym, w którym podczas pomiarów poziom dźwięków zakłócających nie może przekraczać 30 dB(A).