Wartości chłonności akustycznej

Orientacyjne średnie jednostkowe wartości chłonności akustycznej wynoszą np.: dla człowieka a ^ 0,45, dla stołu drewnianego a 0,25, dla krzesła drewnianego twardego a ^ 0,025, dla krzesła miękkiego a ^0,12, dla obrabiarki do metalu (automat) a 0,06. Wg D. Augustyńskiej zależność między obniżeniem poziomu natężenia dźwięku AL_w przed i po wytłumieniu sufitu (linie kreskowe) oraz sufitu i ścian (linie ciągłe) materiałem dźwiękochłonnym o współczynniku a = 0,5-M a objętością V pomieszczenia biurowego; przyjęto, że pomieszczenie to jest kwadratowe, jego wysokość wynosi h = 4 m, sufit i ściany są tynkowane, a podłoga z parkietu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla pomieszczeń tego rodzaju o powierzchni podłogi większej od ok. 100 m* bardziej ekonomiczne jest wytłumienie tylko sufitu, ponieważ przy całkowitym wytłumieniu, a więc przy stosunkowo dużym nakładzie kosztów, uzyskane zmniejszenie poziomu natężenia dźwięku jest stosunkowo niewielkie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wg tej samej autorki zależność między obniżeniem poziomu natężenia dźwięku AL_w przed i po wytłumieniu sufitu (linie kreskowe) oraz sufitu i ścian (linie ciągłe) materiałem dźwiękochłonnym o współczynniku a = 0,5-M a objętością pomieszczenia produkcyjnego; przyjęto, że wymiary tego pomieszczenia zwiększają się nie zmieniając między sobą w stosunku 2:3:5, a ściany, sufit i podłoga są betonowe (uprawnienia budowlane).

Jak widać z porównania obu rysunków, efekt wytłumienia zależy od chłonności akustycznej pomieszczenia przed wytłumieniem. Im intensywniej odbijają dźwięk ściany pomieszczenia, tym zastosowanie materiałów i ustrojów dźwiękochłonnych przynosi lepsze rezultaty. Dlatego przy zastosowaniu takiej samej liczby środków wytłumiających hałas uzyskuje się w pomieszczeniach produkcyjnych lepsze rezultaty. Ogólnie można więc stwierdzić, że istotne obniżenie poziomu dźwięku (hałasu) uzyskuje się w tych pomieszczeniach, w których pierwotna chłonność akustyczna jest niewielka (a więc pole akustyczne jest zbliżone do pola doskonale rozproszonego), a średni współczynnik pochłaniania aj_r < 0,05-0,1 (program egzamin ustny).

Natężenia dźwięku

Nie jest celowe, w związku z tym, wytłumianie pomieszczeń nawet stosunkowo małych, ale w których ma przebywać większa liczba osób. Dla pomieszczenia o polu podłogi S = = 121 m² obniżenie poziomu natężenia dźwięku związane z obecnością wewnątrz tego pomieszczenia np. 60 osób wynosi 3 dB, podczas gdy wytłumienie sufitu takiego pomieszczenia pustego materiałem dźwiękochłonnym o współczynniku a = 0,5 spowoduje zmniejszenie tego poziomu o niecałe 6 dB (opinie o programie). Z podobnych względów nie zawsze celowe jest wytłumianie materiałami i ustrojami dźwiękochłonnymi pomieszczeń tkalni, przędzalni itp., ponieważ w pomieszczeniach tych, mimo że ich ściany mogą intensywnie odbijać fale dźwiękowe, znajduje się znaczna ilość materiału dźwiękochłonnego w postaci przerabianej przędzy czy tkanych materiałów tekstylnych.

W pomieszczeniach, w których chłonność akustyczna jest stosunkowo niewielka, stosowanie materiałów dźwiękochłonnych jest wtedy celowe, kiedy stanowiska robocze, na których znajdują się ludzie narażeni na hałas, są oddalone od źródła tego hałasu o odległość r > r_g (segregator aktów prawnych). W pomieszczeniach, w których znajduje się większa liczba źródeł hałasu, należy również uwzględniać wzajemne rozmieszczenie tych źródeł i stanowisk roboczych między sobą.

Omawiane wyżej wykresy wskazywały na to, że w pewnych okolicznościach ekonomiczniejsze jest wytłumianie materiałem dźwiękochłonnym tylko sufitu. Dzieje się tak dlatego, że zwłaszcza w stosunkowo dużych, a niskich halach sufit stanowi największą powierzchnię odbijającą fale dźwiękowe. Wyniki badań świadczą o tym, że w miarę zmniejszania się wysokości pomieszczenia efekty uzyskane w wyniku wytłumienia sufitu zwiększają się tym intensywniej, im większa jest powierzchnia podłogi danego pomieszczenia (promocja 3 w 1).