Wartościowanie technologiczności rozwiązań

W procesach przygotowania i realizacji budynków z prefabrykowanych elementów betonowych i żelbetowych można wyodrębnić kilka faz, co wynika ze struktury i konstrukcji budowli oraz warunków produkcyjnych i organizacyjnych jednostek zaplecza produkcyjnego i wykonawstwa budowlanego. Podziału kryteriów cząstkowych na główne grupy dokonuje się w nawiązaniu do tych faz procesów roboczych z uwzględnieniem zbioru elementów dla określonego systemu i zestawów prefabrykatów niezbędnych do realizacji zespołu budynków (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stosunkowo mała rozpiętość skali ocen (1-4°) w niektórych przypadkach wywołuje potrzebę wprowadzenia dodatkowo współczynników korygujących. Przyjęta skala ocen może być w przyszłości rozszerzona na przykład na dziesięciostopniową w nawiązaniu do skali stosowanej w ocenie jakości wyrobów przemysłowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zbiór rozpatrywanych w tym podrozdziale kryteriów służy do oceny poprawności rozwiązań projektowych elementów prefabrykowanych z punktu widzenia technologiczności ich produkcji. Wartościowanie technologiczności rozwiązań rozpatruje się w aspekcie:

1. prawidłowości formowania (i operacji towarzyszących) maksymalnie eliminującej uszkodzenia elementów,
2. prostoty obsługi przy składaniu i rozbieraniu urządzeń formujących zmniejszającej pracochłonność i powiększającej trwałość urządzeń,
3. możliwości racjonalnego konstruowania sprzętu formującego w sensie modularyzacji wymiarowej, uniwersalności, zmienności typów i położenia elementów formujących oraz ciężaru form jako odpowiednika kapitałochłonności,
4. uproszczeń i ograniczeń zakresu robót zbrojarskich,
5. obojętności cech kształtowo-wymiarowych elementów na metodę formowania,
6. podatności na maksymalną mechanizację procesów roboczych,
7. przystosowania do dużej powtarzalności operacji roboczych,
8. przystosowania do wysokiego poziomu jakości wyrobów (uprawnienia budowlane).

Szeroki asortyment elementów

Przyjęte wartościowanie i ocena odnoszą się głównie do:

• zbiorów elementów.
• elementów wytwarzanych metodą odlewania, przy czym podstawowym tworzywem jest beton kruszywowy zbrojony lub niezbrojony, jakościowo jednorodny bądź zróżnicowany w warstwach z możliwością stosowania wkładów izolacyjnych,
• stosowanych obecnie metod organizacyjno-technologicznych produkcji określonych grup prefabrykatów.

Założono generalnie, że elementy mogą być produkowane na liniach poziomych metodą potokową, w pionowych formach bateryjnych oraz w różnych typach form specjalizowanych. W przypadku linii oraz form bateryjnych programy produkcyjne urządzeń bywają bogate i obejmują szeroki asortyment elementów geometrycznie podobnych, zaś w przypadku form specjalizowanych asortyment elementów ogranicza się zwykle co najwyżej do kilku niewiele różniących się odmian prefabrykatów tej samej grupy (program egzamin ustny).

W przyjętej metodzie wartościowania technologiczności w dużej mierze uwzględniono również tendencje rozwojowe produkcji:

1. preferowanie rozwiązań zunifikowanych z jednoczesnym uporządkowaniem przedmiotu produkcji w zakresie cech kształtowo-wymiarowych wyrobów opartym na ujednoliconych zasadach integracyjnych,
2. tworzenie wytwórni specjalizowanych stałych, w których linie potokowe lub potokowo-stacjonarne będą stanowiły podstawową jednostkę organizacyjną procesu produkcyjnego (przykładem wytwórni specjalizowanych będą wytwórnie „cegły żerańskiej" po ich modernizacji) (opinie o programie),
3. modernizację wytwórni stałych o bogatym asortymencie produkowanych elementów i wydajnościach 6000 i 12 000 izb/rok opartą na liniach potokowych i potokowo-stacjonarnych,
4. rozwój linii potokowych poziomego formowania przy istnieniu linii potokowych formowania pionowego (bateria o ruchu ciągłym) (segregator aktów prawnych),
5. modernizację wytwórni stałych małych mocy (3000 izb/rok), działających w ośrodkach odległych od dużych aglomeracji miejskich, produkujących szeroki asortyment wyrobów zintegrowanych,
6. tworzenie wytwórni kooperujących z wytwórniami specjalizowanymi dużych mocy, prowadzących produkcję metodą potokową i stacjonarną (promocja 3 w 1).