Warunki klimatu gorącego

Warunki klimatu gorącego (betonowanie przy wysokiej temperaturze otoczenia). Wprawdzie Polska leży w klimacie umiarkowanym, jednak w miesiącach letnich są takie okresy, które pod względem warunków dojrzewania betonu spełniają kryteria klimatu gorącego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Warunki klimatu suchego charakteryzują się temperaturą powietrza + 35°C i wyższą, małą wilgotnością powietrza ^ 40% i intensywnym promieniowaniem słonecznym.
Dojrzewanie betonu w warunkach naturalnych.
Metody pielęgnacji w warunkach naturalnych powinny zapewniać niskie tempo odparowania wody z powierzchni betonu lub utrzymywać powierzchnię cały czas w stanie wilgotnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wyróżniamy dwie podstawowe metody pielęgnacji betonu:
• metoda oparta na doprowadzeniu wody - metoda mokra,
• metoda polegająca na zapobieganiu ubytkowi wody z powierzchni betonu bez wprowadzenia „wody zewnętrznej” - metoda zachowania wilgoci własnej.
W każdej z tych metod wyróżnia się kilka sposobów praktycznych pielęgnacji w zależności od doraźnych potrzeb i technicznych możliwości.
Metoda mokra realizowana jest na budowie przez:
a) nawilżanie przez ciągłe zraszanie, spryskiwanie lub polewanie wodą,
b) nawilżanie przez utrzymanie pod stałą warstwą wody,
c) nawilżanie przez przykrycie mokrą tkaniną jutową, konopną itp.

Wysoce wskazane jest, aby woda użyta do pielęgnacji była taką samą wodą, jak ta, której użyto do wody zarobowej (uprawnienia budowlane). Do pielęgnacji betonu powinna być stosowana woda spełniająca warunki określone w normie PN-EN 1008:2004 „Woda zarobowa do betonu”. Temperatura wody stosowanej podczas pielęgnacji betonu nie powinna być dużo niższa niż temperatura betonu w celu uniknięcia szoku termicznego lub wysokich gradientów temperatury. Norma ACI 308-92 zaleca, aby maksymalna różnica temperatury wody i betonu nie była większa niż 11°C.

Nawilżanie powierzchni betonu przez ciągłe zraszanie jest w praktyce trudne. Zabieg ten wymaga stałej 24-godzinnej kontroli procesu, poza tym jest kosztowny (program egzamin ustny).

Nawilżanie betonu

Nawilżanie betonu przez użycie mokrej tkaniny jutowej, konopnej, bawełnianej, mat słomianych, mokrego piasku, trocin lub innych absorpcyjnych materiałów jest metodą skuteczną i często stosowaną na budowach. Utrzymanie wymienionych materiałów w stanie wilgotnym nie jest w praktyce kłopotliwe ani kosztowne. Użycie trocin oraz mat słomianych może spowodować powstanie plam na powierzchni betonu, co w niektórych okolicznościach może być zjawiskiem niepożądanym (opinie o programie).

Nawilżanie betonu przez utrzymanie pod stałą warstwą wody wymaga wykonania na elemencie poddanym pielęgnacji obrzeży z iłu lub w postaci obmurowania. Jest to kłopotliwy sposób pielęgnacji młodego betonu, ale bardzo skuteczny. Stosowany jest przy realizacji płyt dennych zbiorników, bloków fundamentowych. Metoda ta była użyta między innymi do pielęgnacji fundamentu płytowego wieży Bazyliki Licheńskiej. Powierzchnie boczne fundamentu były chronione przed wyschnięciem deskowaniami. Powierzchnię górną płyty po 24-godzinnym okresie twardnienia betonu zalano 30 cm warstwą wody. Beton pielęgnowano w ten sposób przez 7 dni (segregator aktów prawnych).

W tym przypadku woda, oprócz zahamowania procesu naturalnego wysychania betonu, w następstwie dyfuzji wilgoci dodatkowo odprowadzała ciepło powstałe wewnątrz fundamentu w wyniku hydratacji cementu, poza tym powodowała wyrównanie temperatury na powierzchni elementu oraz niwelowała skutki oddziaływania „skoków” temperatury otoczenia (pomiędzy dniem i nocą).
Druga metoda pielęgnacji betonu polega na zapobieganiu ubytkowi wody z powierzchni betonu bez wprowadzenia „wody zewnętrznej”.

Metoda ta realizowana jest na budowie następująco:
- przez pokrycie powierzchni betonu folią polietylenową lub wzmocnionym papierem,
- przez nałożenie, za pomocą natrysku, na powierzchnię betonu warstwy paroszczelnej ze specjalnych preparatów (promocja 3 w 1).