Wczepy skośne

We wczepach widać, iż ich rozmieszczenie nie różni się istotnie od zwykłych wczepów „jaskółkowych". Należy jednak zwrócić uwagę, że oś symetrii „jaskółek" musi być zgodna z kierunkiem układu włókien. W przeciwnym wypadku dojdzie do jednostronnego przegięcia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Dno musi usztywniać szufladę!
Dlatego też musi ono zalegać od przodu we wpuście na całej jego długości a od tyłu przykręcone być pod część tylną.
Szuflady z wpustem półkrytym.

Aby połączenie „jaskółkowe" nie było widoczne od przodu, stosuje się wczepianie półkryte. Nie uwzględnia się przy tym, w trakcie rozmieszczania wczepów, ukrycia wielkości do 1/3 grubości drewna na stronie przedniej. Oprócz tego wypust na dno szuflady jest zawsze przykryty przez element złącza w kształcie,, ogona jaskółki".
Etap 1: Trasowanie i wykonanie wczepu
Długość „jaskółki" trasuje się na płaszczyźnie głównej przedniego elementu („linia ukrycia") i następnie ten sam wymiar przenosi się na „jaskółkę".
Ponieważ nie można piłować przez ukrycie, piła przykładana jest od krawędzi wewnętrznej ukośnie (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Cięcie przebiega na połowę linii w części „jaskólkowej". Cięcie skośne może zostać wykonane do linii starą gładzicą.

Regał z tworzywa drzewnego
Mały regał stojący na książki. Korpus tworzą przebiegające do podłogi policzki, jak również dno górne i dolne, luźne i stałe dno środkowe oraz listwy przypodłogowe. Regal nie ma ściany tylnej, dlatego należy go wzmocnić w inny sposób.
Które z połączeń zapewniają wytrzymałe, trwałe kształty połączeń płyt?
Właściwe zaplanowanie tępych - stykowych spoin klejonych.

Planowanie konstrukcji w tworzywach drzewnych różni się bardzo od tego w drewnie litym (uprawnienia budowlane).
Tworzywa drzewne lepiej zachowują wymiary!

Tępe spoiny klejowe

Tępe spoiny klejowe z różnych rodzajów płyt z tworzyw drzewnych. Wszystkie1 krawędzie i płaszczyzny klejone są do siebie prostopadle i dokładnie dopasowane.
Sklejka deszczułkowa i listewkowa. Drewno czołowe w części środkowej daje słabą powierzchnię klejoną. Sklejka pracuje jednak mniej od drewna litego. Pożądane są takie konstrukcje łączeniowe jak wkładki, kołki o odpowiedniej formie ilości i wielkości (program egzamin ustny). W przypadku odpowiedniej warstwy środkowej stosuje się także połączenia na pióro i wpust.
Płyty wiórowe. Dzięki swojej warstwowej budowie posiadają one wiele cech np. ze względu na swoją wytrzymałość na rozciąganie. Przy obciążeniach konstrukcje utrzymuje przeważnie sama spoina klejowa. Jednak w części środkowej zniszczone mogą zostać cienko- i grubowłókniste warstwy.

Płyty pilśniowe. W meblarstwie i wykończeniu wnętrz stosuje się coraz częściej półtwarde płyty pilśniowe (płyty MDF) (opinie o programie).
Płyty MDF nadają się szczególnie do wszelkiego rodzaju połączeń stałych i rozłącznych wykonywanych za pomocą łączników i elementów mocujących wszelkiego rodzaju
Tępe połączenia narożne skrzyń z płyty wiórkowej ,ub pilśniowej wykazują przy próbach wytrzymałościowych, nawet bez łączników, dobre rezultaty. Jednak łączniki to nie tylko pomoc montażowa. Poprawiają one również wytrzymałość pobliżu spoiny klejonej.

Fachowo wklejone, właściwie zwymiarowane kołki drewniane działają np. w płycie wiórowej podobnie jak stal zbrojeniowa w betonie.
Kołkowe połączenia narożne skrzyń
Przy budowie korpusów bardzo rozpowszechnione są połączenia kołkowe (segregator aktów prawnych).
Wymiar kołka ustala się według grubości tworzywa (ok. 2/5 do 3/5 d). Otwory kołkowe nieprzelotowe („otwory osadowe") wierci się trochę głębiej, aby uzyskać przestrzeń na klej przy składaniu konstrukcji.

Przy półtwardych płytach pilśniowych (MDF) otwór kołkowy wierci się o 0,1-0,2 mm większy od wymiaru nominalnego kołka (np. 8 + 0,2 + 0,1), ponieważ po osadzeniu pod wpływem kleju kołek napęcznieje.
Rozłączne narożniki korpusu z płyty pilśniowej MDF z łącznikami jednoczęściowymi (promocja 3 w 1). Samonacinający się gwint jest wcześniej nawiercany (z lewej) lub bezpośrednio wkręcany. Kolki są pomocne przy montażu