Wejścia do wnętrza

W konstrukcjach pneumatycznych odmiany I (o nadciśnieniu we wnętrzu użytkowym) stan naprężenia powłoki utrzymuje się pod niewielkim nadciśnieniem o wartości 2-1-8 • 10~³ at n. Nadciśnienie to jest wytwarzane i utrzymywane za pomocą sprężarek lub wentylatorów, które mogą pracować z przerwami, lecz nie dłuższymi, niż wynika to z warunku zachowania w przybliżeniu stałego nadciśnienia (program uprawnienia budowlane na komputer). Wejścia do wnętrza powinny być zabezpieczone przed stratami ciśnienia; rozwiązuje się je więc na ogół przez zastosowanie śluz lub kurtyn powietrznych. Wewnętrzne nadciśnienie sumujące się ze ssaniem wiatru wywołuje odrywanie konstrukcji od posadowienia, wobec czego konstrukcja powinna być należycie zakotwiona i w razie potrzeby obciążona dodatkowo balastem.

Konstrukcje odmiany II stosuje się w przypadku, gdy dolna część obudowy wymaga wykonania z materiałów trwałych lub w przypadku, gdy utrzymanie dostatecznego nadciśnienia pod powłoką jest niemożliwe lub szczególnie utrudnione. Nadciśnienie wewnętrzne jest większe niż w konstrukcjach odmiany I, wynosi bowiem od 0,01 do 1 at n (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Konstrukcje pneumatyczne odmiany III spełniają w zasadzie wymaganie dotyczące również odmiany II, tj. zachowania we wnętrzu budowli ciśnienia atmosferycznego oraz umożliwiają wyeliminowanie podpór konwencjonalnych. W niektórych przypadkach może okazać się celowe wytworzenie niewielkiego nadciśnienia we wnętrzu, zwiększającego nośność elementów nośnych wypełnionych sprężonym powietrzem (uprawnienia budowlane). Nadciśnienie w elementach nośnych wynosi 0,2-ż-2 at n, jest więc w przypadkach granicznych wyższe niż w konstrukcjach odmiany II.

Materiały przeznaczone na powłoki powinny mieć następujące właściwości:

• dostateczną wytrzymałość przy możliwie niewielkiej wydłużalności,
• nieprzepuszczalność powietrza i wody,
• odpowiednią trwałość (możliwe powolne starzenie się),
• dostateczną odporność na działanie wysokich i niskich temperatur,
• odporność na działanie czynników mechanicznych (uderzenia, zarysowania itp.),
• odporność na działanie biologiczne,
• odporność na działanie agresywnych związków chemicznych atmosfery oraz wnętrz użytkowych (program egzamin ustny).

Złącza tkanin

Złącza tkanin lub folii uzyskuje się przez spawanie, szycie lub klejenie (opinie o programie). Obliczenie statyczne konstrukcji pneumatycznej ma na celu:

1. ustalenie minimalnego nadciśnienia utrzymującego kształt powłoki, na którą działają maksymalne obciążenia zewnętrzne (warunek stateczności),
2. obliczenie maksymalnych naprężeń występujących w powłoce,
3. obliczenie sił przekazywanych na fundament konstrukcji pneumatycznej.

W obliczeniach uwzględnia się teorię błon z pominięciem momentów zginających. Przy ustalaniu obciążeń zewnętrznych można pominąć jedno- czesność występowania obciążenia śniegiem i wiatrem. Przy rozpatrywaniu powłok kulistych przyjmuje się układ biegunowy; w powłoce występują siły równoleżnikowe n siły południkowe oraz siły statyczne (segregator aktów prawnych).

W powłokach walcowych kołowych działają siły podłużne: w kierunku tworzącej siły obwodowe oraz siły styczne. Przy obliczaniu minimalnego nadciśnienia oraz sił rozciągających w powłoce walcowej zakończonej z obu stron ćwiartkami kuli, rozpatruje się powłokę walcową oraz uwzględnia się warunek równowagi sił w linii styku obu części powłoki - walcowej i kulistej.

W Rosji buduje się magazyny zbożowe o średnicy 22 m, przy czym powłoka jest ukształtowana wg linii koszowej. W skali doświadczalnej wykonano pneumatyczny magazyn zbożowy o wymiarach: szerokość (rozpiętość) 24 m, długość 57 m, wysokość 7 m. Część środkowa ma kształt walcowy, części skrajne - kształt kulisty (promocja 3 w 1). Powłokę wykonano z jednowarstwowej tkaniny kapronowej z warstwą zewnętrzną z kauczuku butylowego. W omawianym magazynie składuje się 1800 ton zboża, przy czym stanowi on prototyp magazynów o pojemności do 4000 ton zboża.