Węże gumowe

Wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, należy zamiast pracochłonnego montażu poszczególnych elementów urządzeń niezbędnych do tynkowania mechanicznego stosować przewoźne agregaty. Są one montowane na wspólnych podwoziach w postaci kompletu odpowiednich maszyn (program uprawnienia budowlane na komputer). Przewoźny agregat do tynkowania mniejszych obiektów typu ATL-151 (produkcji krajowej) składający się z mieszarki do zapraw o pojemności roboczej 80 I, sita wibracyjnego, zbiornika zaprawy, pompy do zapraw regulowanej wydajności 1,5 m³/godz oraz tablicy do sterowania i sygnalizacji między operatorem a tynkarzami.

Przewoźny agregat do tynkowania większych obiektów typu ATU-301 (produkcji krajowej), zainstalowany na przyczepie samochodowej, wyposażony w dwie pompy do zapraw o wydajności regulowanej od 1,5 do 3,0 m³/godz. Na uwagę zasługuje zestaw typu ZT-2 (produkcji krajowej) o znacznej wydajności 350 do 400 m² tynku na zmianę roboczą przy zespole 10-F14 robotników (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jako przewody tłoczne do zaprawy stosowane są najczęściej węże gumowe (0 25, 38, 51) i rury stalowe. Do wysokości 18-^20 m najlepiej w tym celu nadają się węże gumowe ze wzmacniającymi przekładkami, które znacznie łatwiej jest instalować na budowie niż rurociągi stalowe, a ponadto opory występujące przy przepływie zaprawy są w nich znacznie mniejsze niż w rurociągach stalowych o tej samej średnicy (uprawnienia budowlane).

Podstawowy zestaw węży gumowych, stosowany w krajowych agregatach do tynkowania, zalecany przez Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa, jest następujący: 25 m - 0 51 mm, 25 m- 0 38 mm, 10 m - 0 25 mm. Przy tej łącznej długości węży agregat krajowy (ZT-2) o wydajności regulowanej od 1,5 do 3,0 m³/godz pracuje do wysokości 5 kondygnacji mieszkalnych. W przypadku gdy budynek jest wyższy, można zainstalować na V kondygnacji drugą pompę połączoną z pompą agregatu w przyziemiu w tandem, przy czym wydajność obu pomp jak również długość węży dla każdej z nich musi być w przybliżeniu jednakowa (program egzamin ustny). Rurociągi stalowe stosowane głównie z Rosją bywają jednodniowe (jednogałęziowe) lub obwodowe (dwugałęziowe).

Zasobniki pompy

W rurociągu jednodniowym zaprawa przepływa stale w jednym kierunku od pompy lub przenośnika pneumatycznego do zasobników zaprawy lub bezpośrednio do narzutnic. W tym przypadku nie wykorzystana zaprawa nie wraca do zasobnika pompy. Na poszczególnych kondygnacjach dołącza się do rurociągu stalowego węże gumowe, z których napełniane są zasobniki z zaprawą, lub łączy się je bezpośrednio z narzutnicami i narzuca zaprawę na mur (opinie o programie).

Rurociąg montowany jest z prostych odcinków rur stalowych o średnicy 50 mm lub 62,5 mm oraz różnego rodzaju kształtek. Na każdej kondygnacji wbudowane są zawory trój drogowe, do których przyłącza się węże gumowe doprowadzające zaprawę do zasobników. Nie pobrana do zasobników ilość zaprawy wraca do zasobnika pompy na dole przez rurociąg przelotowy - powietrzny (segregator aktów prawnych). Do tłoczenia zaprawy przez rurociąg obwodowy stosuje się przeważnie pompy o większej wydajności (np. 34 6 m³/godz), natomiast do rozprowadzania zaprawy na poziomie poszczególnych kondygnacji lub do zasilania zespołów do tynkowania dobiera się pompy o wydajności 1,0-1,5 m³/godz. Przy stosowaniu układu obwodowego front robót tynkowych może być znacznie większy (do 100 on długości) w porównaniu z układem jednodniowym.

Przy stosowaniu węży gumowych należy unikać tzw. worków, czyli zwisania węży poniżej poziomu wylotu zaprawy z pompy, co nieuchronnie powoduje powstawanie korków (z piasku) w przewodzie (promocja 3 w 1). Przy przetłaczaniu zapraw przewodami gumowymi lub stalowymi unika się znacznej części czynności przeładunkowych, które występują przy innych sposobach transportu pionowego i pionowo-poziomego, a jednocześnie wydatnie zmniejszają się straty transportowanego materiału wywołane przeładunkami. Jednakże ten sposób transportu wymaga sumiennego przestrzegania właściwych warunków sposobu przygotowania zaprawy oraz wymagań technicznych przetłaczania; w przeciwnym przypadku transport ten może nie dać spodziewanych wyników zarówno pod względem technicznym jak i ekonomicznym.