Wiązanie polskie

Wiązanie polskie ma bardziej ożywiony rysunek powierzchni licowej niż wiązanie pospolite lub krzyżykowe. Ujemną cechą jest trudniejsza robota murarska, ponieważ układanie w warstwie wozówek, następnie za nimi główek, potem znów wozówek itd. jest kłopotliwe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wynalezienie wiązania polskiego przypisuje się tej okoliczności, że w grubych murach wielu średniowiecznych budowli stosowano cegłę tylko do oblicówki obu stron ściany, zapełniając wnętrze murem z kamienia łamanego lub polnego: oblicówki ceglane wykonywano wtedy w postaci zewnętrznych rzędów wiązania polskiego, przy czym główki cegieł jako ..sięgacze" dobrze wiązały oblicówkę z kamiennym wnętrzem muru. Tak dobrego przewiązania nie można było uzyskać przy innych układach cegieł (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Skoro ‘używano wiązanie polskie do tego rodzaju grubych murów, to w celu ujednostajnienia stosowano go również i do ścian cieńszych, wykonanych całkowicie z cegły.
Wiązanie polskie często spotyka się w budowlach kościelnych średniowiecznych, np. w katedrze w Pelplinie z XIV w., w kościele NMP w Gdańsku z XIV-XV wieku, w kościele Św. Wojciecha we Wrocławiu z XV w., w części gotyckiej kościoła Św. Anny w Warszawie z XV wieku itd.

Również i nowożytne kościoły z nietynkowaną elewacją wykonuje się często w wiązaniu polskim, np. kościół Sw. Jakuba na pl. Narutowicza w Warszawie (uprawnienia budowlane).
W niektórych budowlach dawniejszych lice muru upiększano, wytwarzając różne desenie przez zastosowanie cegieł różnobarwnych.

Nazwa „wiązanie polskie" jest stosowana i stawiana na pierwszym miejscu przed „gotyckim" nawet przez podręczniki niemieckie (program egzamin ustny). Dowodzi to, że nasza sztuka budowania promieniowała w wiekach średnich poza granicami kraju.

Wiązanie wendyjskie. Podobnie jak w wiązaniu polskim istnieją tutaj dwie kolejno przeplatające się warstwy, które są tak samo zbudowane, lecz każda z nich jest przesunięta wzdłuż muru w stosunku do poprzedniej o PA cegły, przy czym różnice istnieją w zakończeniach. W każdej warstwie widoczne są w licu kolejno dwie wozówki i jedna główka. W zakończeniach jedna warstwa ma główki, druga dziewiątki ułożone wozówkowo.

Mury o innych grubościach układane są na podstawie wyżej wymienionej zasady analogicznie do murów w wiązaniu polskim (opinie o programie).

Mur w wiązaniu

Jak łatwo dojrzeć  spoiny podłużne są tylko na U swej długości przykryte pełnymi powierzchniami cegieł następnej warstwy. Wpływa to niekorzystnie na wytrzymałość muru, zwłaszcza przy użyciu ‘słabej zaprawy.
Mur w tym wiązaniu, podobnie jak w polskim, wymaga większej pracy murarza niż mur w wiązaniu pospolitym lub krzyżykowym.
Dodatnią cechą wiązania wendyjskiego jest bardziej ożywiony rysunek niż przy wyżej wymienionych dwóch wiązaniach.

Wiązanie to jest dawnego pochodzenia. Spotyka się je w starych kościołach, np. w kościele pocysterskim w Kołbaczu z XIII wieku, w kościele Sw. Jakuba w Sandomierzu z XIII wieku itp. ). W niektórych budowlach wiązanie wendyjskie jest pomieszane z polskim. Obecnie wiązanie to nie jest stosowane (segregator aktów prawnych).
Wiązanie wielo rzędowe. Mur w wiązaniu wielorzędowym utworzony jest z powtarzających się pasów sześciowarstwowych. Pas składa się z pionowych równoległych rzędów wozówkowych o grubości po pół cegły i wysokości 4-P5 warstw oraz z dwóch warstw z główkami, które stanowią przewiązanie rzędów wozówkowych.

Przy tym wiązaniu spoiny podłużne, rozmieszczone co pół cegły w kierunku grubości muru, nie są przykrywane na wysokości pięciu warstw cegieł ułożonych wozówkowo. Dopiero każda szósta warstwa przykrywa główkami spoinę. Natomiast spoiny poprzeczne są przykrywane przez cegły każdej następnej warstwy.

Narożniki prostokątne murów o grubości IV2 i 2 cegły wraz z węgarkami przy ościeżach okiennych przedstawiamy (promocja 3 w 1). Jak można wywnioskować z tych rysunków, w każdym z powtarzających się w kierunku wysokości pasów sześciowarstwowych są 4 wyodrębniające się rodzaje warstw: warstwy 1 i 2 z główkami oraz warstwy 3 i 4 wyłącznie z wozówkami.

W warstwie 1 z główkami zwróconymi na zewnątrz - w narożach układane są 2 dziewiątki w celu umożliwienia przykrycia spoin poprzecznych. Kolejność warstw jest następująca: 1, 2, 3, 4, 3, 4; warstwy 3 i 4 powtarzają się dwukrotnie.