Wiązanie proste - sposoby wiązania prętów, zbrojeń, drutów

Wielkość średnicy drutu wiązałkowego dobiera się odpowiednio do grubości prętów zbrojenia. Cienkie pręty wiąże się drutem 0,1 mm, grube – drutem 2,5 mm, a średnie drutem o pośrednich średnicach.

Istnieją cztery sposoby wiązania prętów (program uprawnienia budowlane na komputer). Wiązania prostego używa się przy montażu lekkiego zbrojenia, np. płyt dachowych, nadproży itp. Jest to wiązanie słabe i nie może być stosowane do zbrojeń złożonych i ciężkich. Nieco mocniejszym wiązaniem jest wiązanie dwurzędowe. Najmocniejszymi wiązaniami są wiązanie krzyżowe i martwe. Nadają się do wiązania ciężkich zbrojeń i szkieletów prefabrykatów. Wykonuje się je następująco: zbrojarz ucina kawałek drutu, składa we dwoje w pętlę i zakłada na łączone pręty. Następnie wtyka między pętle i koniec drutu hak i obracając nim, zaciska wiązanie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do wiązania służą zwykle cążki lub haki. Drut wiązałkowy nawija się w motki (aby się nie poplątał) za pomocą przyrządów ręcznych lub mechanicznych. Przy masowej produkcji są też stosowane specjalne kołowrotki z drutem wiązałkowym, na które można nawinąć ok. 3 kg drutu, co wystarcza na wykonanie 480 wiązań.

Wiązanie drutem jest wypierane przez zgrzewanie i spawanie, jako mniej pracochłonne i dające sztywne węzły, dzięki czemu szkielet nie odkształca się (uprawnienia budowlane).

Przy zgrzewaniu oporowym miejscem, w którym szczególnie silnie wydziela się ciepło pod wpływem przepływającego prądu elektrycznego, jest styk dwóch dociskanych do siebie elementów metalowych. Dzięki temu w miejscu tym następuje gwałtowne nagrzewanie obydwu elementów aż do temperatury, w której stal osiąga stan plastyczny (1000–1500°C). W robotach zbrojarskich stosuje się zgrzewanie punktowe, gdy zgrzewane pręty krzyżują się oraz zgrzewanie doczołowe dwóch prętów w kierunku podłużnym. Wartość oporu R, na przykład w przypadku punktowego zgrzewania prętów zbrojeniowych, stanowi sumę oporów prętów i styków między prętami i elektrodami (program egzamin ustny).

Uzwojenie pierwotne

W najczęściej spotykanych maszynach do zgrzewania natężenie prądu waha się w granicach od kilkuset do kilku tysięcy amperów, przy jednoczesnym napięciu od 1 do 12 V. Tak wysokie natężenie przy niskim napięciu wymaga specjalnych transformatorów, odmiennej budowy od zwykłych modeli, przeznaczonych dla siły i światła. Zgrzewanie punktowe rozpowszechniło się szczególnie przy produkcji różnego rodzaju siatek zbrojeniowych w zakładach prefabrykacji elementów żelbetowych.

Siatki stwarzają dla zgrzewania bardzo korzystne warunki. Złożone na krzyż dwa pręty okrągłe dotykają się w jednym punkcie, dzięki czemu powierzchnia zgrzewania jest najmniejsza, a co za tym idzie – straty ciepła przy zgrzewaniu i zużycie energii elektrycznej są najmniejsze (opinie o programie). Zgrzewanie punktowe można również stosować do prętów ulepszanych przez obróbkę na zimno. Warunkiem otrzymania dobrego połączenia prętów jest stosowanie bardzo krótkiego czasu zgrzewania, który dla prętów o średnicy 4-P5 mm wynosi ok. 0,1 sek. przy dość dużym nacisku elektrod 120–40 kG. Stosowanie dłuższego czasu zgrzewania powoduje wzrost temperatury metalu aż do temperatury rekrystalizacji stali, obejmującej cały przekrój.

Powoduje to w przypadku stali ulepszonej utratę podwyższonej granicy plastyczności, spowodowanej obróbką na zimno. Maszyny do punktowego zgrzewania dzielą się na jednopunktowe i wielopunktowe (segregator aktów prawnych). Zgrzewarka składa się z transformatora, którego uzwojenie pierwotne włączone jest do sieci zasilającej.

Uzwojenie pierwotne składa się z kilku sekcji włączonych za pomocą przełącznika 2, co pozwala zmieniać natężenie prądu w zależności od przekroju zgrzewanych prętów. Uzwojenie wtórne ma końce doprowadzone do górnego ruchomego ramienia urządzenia dociskowego z elektrodą 3 i do dolnego, nieruchomego ramienia 4 (promocja 3 w 1).

Druty zbrojeniowe – co warto wiedzieć na ich temat? 

Zbrojenia w formie drutu wykorzystuje się w celu poprawy parametrów betonu. Jest on materiałem twardym i solidnym, ale jednocześnie ma tendencję do pękania i kruszenia. Właśnie z tego powodu konieczne jest zastosowanie odpowiednich drutów. Pręty zbrojeniowe układa się w różnych płaszczyznach i łączy ze sobą. Niezbędne jest do tego zastosowanie drutu wiązałkowego. Musi być nie tylko trwały i odporny na uszkodzenia, lecz także podatny na zginanie. Jest to bardzo ważne, aby można było nim tworzyć stabilne połączenia. Na rynku jest dostępny szeroki wybór drutów wiązałkowych, jednak najpopularniejsze są te o średnicy 1,4 mm oraz 1,2 mm. Pierwsze z nich charakteryzują się wysoką trwałością i odpornością. Te o mniejszej średnicy są jednak polecane do elementów konstrukcyjnych, w których przypadku znaczenie ma lekki naciąg.

Pozostałe metody wiązania zbrojeń drutem

Warto się przyjrzeć również pozostałym metodom, które można zastosować w celu wiązania zbrojeń. Na przykład wiązanie podwójne to zaawansowana technika, która pozwala stworzyć bardzo trwałe i wytrzymałe połączenie. Drut musi zostać dwa razy owinięty wokół punktu krzyżowania się prętów. Dzięki temu są one ze sobą skutecznie połączone.

Węzeł krzyżowy tworzy połączenie składające się z drutów poprowadzonych prostopadle względem siebie. Podobnie jak martwe węzły mogą być wykorzystywane podczas wykonywania ciężkich zbrojeń.

Wiązanie drutu zbrojeniowego

Istnieje kilka metod wiązania drutu zbrojeniowego, które pozwalają stworzyć konstrukcje wzmacniające elementy wykonane z betonu. Znajdują zastosowanie w różnych obiektach budowlanych. Wiedza techniczna związana z tworzeniem trwałych zbrojeń jest niezbędna, aby pełnić samodzielne funkcje budowlane. Do przygotowania się do egzaminu na uprawnienia budowlane aplikacja opracowana przez naszych specjalistów może być niezwykle pomocna. Jest intuicyjna oraz przejrzysta, a przede wszystkim zawiera aktualne informacje.