Wielkość bazy

Charakter zależności pomiędzy rejestrowanym natężeniem promieniowania i ciężarem objętościowym betonu w sposób istotny zależy od odległości źródła od liczników oraz od energii źródła.

Zależności wskazań miernika natężenia promieniowania rozproszonego od ciężaru objętościowego dla źródeł Ra228 i Co60 przy bazach pomiarowych 100 i 200 mm. Im wyższa jest energia emitowanego promieniowania oraz im mniejsza jest baza pomiarowa, tym przy większej wartości ciężaru objętościowego występuje ekstremum krzywej zależności I = f(y). Wielkość bazy dla danej energii źródła ustala się w zależności od mierzonego ciężaru objętościowego (program uprawnienia budowlane na komputer).
Rozróżnia się w związku z tym dwa typy mierników:
1) mierniki z dużą bazą pomiarową (250-400 mm), wykorzystującej część krzywej zależności I i y leżącą na prawo od maximum,
2) mierniki z małą bazą pomiarową (20-100 mm), wykorzystujące lewą część krzywej zależności pomiędzy I i y.

Przykładowymi przyrządami są mierniki typu IMCO (od nazwy „izotopowy miernik ciężaru objętościowego”) opracowane w Instytucie Techniki Budowlanej.
Metoda strat dielektrycznych polega na tym, że w zmiennym polu elektrycznym część energii elektrycznej przechodzi w ciepło. Całkowita strata energii w dielektryku składa się ze strat na przewodnictwo i ze strat uwarunkowanych składową aktywną prądu przesunięcia, tzw. strat dipolowych. Zawilgocenie materiału powoduje zwiększenie strat dipolowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Składowa aktywna prądu przesunięcia oraz wielkość strat mogą więc charakteryzować zawartość wody w materiale. Przy stałej wilgotności straty dipolowe rosną ze wzrostem częstości pola elektrycznego. Wielkość strat osiąga maksimum przy częstości większej lub równej 10® Hz. Beton jest w mniejszym lub większym stopniu przewodnikiem, a więc prąd przewodnictwa jest znacznie większy od prądu przesunięcia i przy praktycznie stosowanych częstościach (50 Hz) opisana metoda daje wyniki nie różniące się od metody przewodnictwa (uprawnienia budowlane).
Metoda pojemnościowa wykorzystuje fakt, że stała dielektryczna materiału jest funkcją jego wilgotności.

Stała dielektryczna betonu suchego

Stała dielektryczna betonu suchego jest na ogół mała (2-10) w porównaniu ze stałą dielektryczną wody (wynoszącą 81). A więc nawet przy niedużej zmianie zawilgocenia betonu jego stała dielektryczna e zmienia się w znacznym stopniu (program egzamin ustny). Przy stosowaniu jako czujnika pomiarowego kondensatora płaskiego, wypełnionego badanym materiałem, zmiana stałej e wyrazi się zmianą pojemności kondensatora.
Należy pamiętać, że własności dielektryczne zależą, wprawdzie w mniejszym stopniu niż od wilgotności, również od struktury, składu chemicznego, temperatury i innych czynników. Zatem określanie krzywych skalowania dla danego betonu jest nieuniknione (opinie o programie).

W celu zmniejszenia wpływu różnych ubocznych czynników na wyniki pomiarów, należałoby stosować możliwie jak największą częstość generatora. Z drugiej strony częstość ta jest ograniczona tym, że wilgotny materiał wnosi duże straty do obwodu drgającego generatora. Zbudowanie generatora o odpowiednio wysokiej częstości, z elementem obwodu o wysokiej i zmieniającej się stratności (a więc o niskiej dobroci Q), jest dość skomplikowane. Dlatego też stosuje się częstości, dla których straty są minimalne. Dla wody, przy temperaturze 25°C, minimalne straty występują przy częstościach 2 • 107-H7 • 107 Hz (segregator aktów prawnych).

Stąd ten właśnie zakres uznano za optymalny dla aparatury pomiarowej. Zależności zmiany częstości generatora od wilgotności (w objętości 1 cm3) dla różnych betonów. W celu uniezależnienia się od wpływu temperatury, zbudowano układ pomiarowy składający się z zewnętrznego generatora (30 MHz) połączonego z sondą, na którą nasadza się różnego typu kondensatory-czujniki (promocja 3 w 1). Wyniki pomiarów sondą powierzchniową.

Doświadczenia w zakresie badania wilgotności betonu metodą stałej dielektrycznej są stosunkowo nieliczne i nie pozwalają jeszcze na definitywne określenie stopnia przydatności metody dla celów praktyki.