Wielkość dziennego frontu robót

Wiadomo, że przy każdym rodzaju robót istnieją fronty robót niezbędne dla poszczególnego robotnika (zespołu roboczego) lub maszyny, o takiej wielkości, by robotnik (zespół roboczy) lub maszyna mogli swą dzienną pracę wykonać całkowicie i bez przeszkadzania sobie (program uprawnienia budowlane na komputer). Na przykład dla murarza indywidualnego takim koniecznym dziennym frontem robót będzie odcinek muru grubości 0,51 m, o długości np. 3,5 m i wysokości 1,0 m; dla kopacza takim właściwym frontem robót przy wykonywaniu rowów fundamentowych o szerokości 1,2 m będzie np. odcinek o długości 3,0-3,5 m itd.

W ten sposób można obliczyć długość względnie wielkość dziennego frontu robót dla poszczególnych robotników, zespołów roboczych lub maszyn, wychodząc z założenia dziennych norm wydajności.
Dzieląc długość ogólnego frontu robót na działce przez długość frontu niezbędnego dla każdego robotnika (zespołu roboczego) lub maszyny, łatwo określić liczbę robotników (zespołów roboczych) lub maszyn, które mogą być postawione jednocześnie na działce dla wykonania danej roboty. Liczba robotników lub maszyn mniejsza od obliczonej w powyższy sposób spowoduje zbędne przedłużenie czasu trwania robót, a przez to ich podrożenie (powiększenie kosztów ogólnych budowy) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Większa liczba robotników lub maszyn spowoduje niewykonanie norm wydajności zarówno przez robotników jak i maszyny, a przez to wywoła podrożenie robót.
Jako przykład określania liczby robotników na przyjętym froncie robót podaje się obliczenie liczby murarzy przy budowie obiektu o konstrukcji murowej.
Długość dziennego frontu robót wynosi 225 : 3 = 75 m (uprawnienia budowlane).
Norma czasu murarza na wymurowanie 1 m3 ściany z cegły na zaprawie wapiennej przy grubości wynoszącej 2 cegły wynosi 2,67 godz.

Skala czasu

Długość / dziennego frontu robót murarza, przy grubości murów w dwie cegły g na zaprawie wapiennej, przy wysokości pasa muru h wykonywanego z jednego poziomu rusztowania (program egzamin ustny). Znając ogólną liczbę robotnikodniówek lub maszynodniówek niezbędną do wykonania poszczególnych rodzajów robót oraz liczbę robotników lub maszyn, które powinny być postawione na znajdującym się do dyspozjcji dziennym froncie robót, łatwo można obliczyć czas wykonania poszczególnych rodzajów robót. Obliczenia dokonamy mianowicie przez podzielenie liczby robotnikodniówek lub maszynodniówek przez obliczoną w punkcie e. liczbę robotników lub maszyn (opinie o programie).

Po obliczeniu czasu trwania poszczególnych rodzajów robót możemy poprzez właściwe powiązanie tych robót w czasie określić ogólny czas trwania całości budowy.
Jasność i przejrzystość graficznego przedstawiania przebiegu robót ma duże znaczenie w ogólnym procesie planowania budowy. Wykres powinien być tak zaprojektowany, aby nie tylko jasno przedstawiał wyniki zestawienia analitycznego, lecz aby sam przez się działał organizująco na myśl projektanta harmonogramu i to nie tylko przy opracowywaniu projektu harmonogramu, lecz także w czasie wkreślania rzeczywistego przebiegu robót oraz po całkowitym ich zakończeniu tj. wtedy, gdy ilość kresek przebiegu robót będzie podwójna (segregator aktów prawnych).

W ogólnych harmonogramach budowy graficznie oznacza się: skalę czasu, projektowany przebieg robót i rzeczywisty przebieg robót.
Skala czasu, jaką zamierza się zastosować do ogólnego harmonogramu budowy, zależy od stopnia szczegółowości tego harmonogramu i wyraża się skalą dzienną, tygodniową, miesięczną, a nawet kwartalną.

Skala czasu może obejmować na harmonogramie równocześnie skalę kolejnych dni roboczych oraz skalę kalendarzowych dni roboczych (promocja 3 w 1).
Skala kolejnych dni roboczych, przewidująca kolejne dni robocze licząc od początku budowy, stosowana jest w przypadku, gdy termin rozpoczęcia robót nie jest ustalony.