Wielkość sprężania

Inny sposób polega na układaniu kabli ukośnie do osi w dwóch kierunkach do siebie prostopadłych lub tworzących między sobą i osią nawierzchni kąt ostry. Zakotwienie w powyższym przypadku może znajdować się w ścianach bocznych płyty lub w specjalnych pasach bocznych, wykonanych przed zabetonowaniem głównej płyty (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wielkość sprężania w kierunku podłużnym i poprzecznym otrzymujemy rozkładając siły naciągu kabli na składowe równoległe i prostopadłe do osi nawierzchni.

Układ ten daje korzyści w postaci równoczesnego poprzecznego sprężania, które w przypadku przyjęcia prostego kąta skrzyżowania jest równo podłużnemu. Ze względów wykonawczych układ ten daje możność sprężania od strony bocznych ścian płyty. Niewątpliwie ujemną stroną tego sposobu sprężania jest znacznie większa ilość punktów sprężania oraz większe zużycie stali (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeszcze inny sposób to umieszczenie kabli wzdłuż obwodu płyty, a zakotwienia i naciągu w środku płyty tworzące pętle w obydwu końcach płyty.
Kable sprężające beton składają się zazwyczaj z wiązki drutów o średnicy 5 i 7 mm ułożonych wzdłuż „duszy”, którą jest sprężyna spiralna wykonana z cienkiego (o średnicy poniżej 0,5 mm) drutu o skoku około 3 cm. Ta wiązka drutów (kabel) jest w pewnych odstępach przewiązana drutem, co zapewnia przyleganie drutów do spirali (uprawnienia budowlane).

Jeden ze sposobów zabezpieczania kabla od powiązania go przed naciągnięciem ze świeżym betonem polega na ułożeniu w miejscach kabli węża gumowego napełnionego powietrzem pod ciśnieniem. Po stwardnieniu betonu z węża wypuszcza się powietrze, co ułatwia wyjęcie go z otworu, w który z kolei wprowadza się kabel. Ten sposób zapewnia najlepsze związanie zastrzyku zaprawy cementowej z betonem. Urządzenie kotwiące kabel i przekazujące bezpośredni nacisk kabla na czoło płyty betonowej składa się z bloku kotwiącego i stożka klinującego. Blok kotwiący robi się zazwyczaj jako prefabrykat z betonu zbrojonego, a także ze stali lub żeliwa. W środku bloku znajduje się otwór kształtu stożkowego do umieszczenia w nim stożka klinującego i drutów kabla. W środku stożka znajduje się otwór umożliwiający po sprężeniu doprowadzenie zaprawy cementowej pod ciśnieniem dla ochrony drutów przed szkodliwym działaniem wilgoci (program egzamin ustny).

Sprężanie podłużne

Na pobocznicy stożka znajdują się rowki dla ułatwienia rozmieszczenia drutów kabla. Naciągu drutów kabli dokonuje się za pomocą pras o podwójnym działaniu. Porządek czynności przy sprężaniu betonu monolitycznego kablami jest następujący:
- przygotowanie kabli, otulenie ich pokrowcem,
- ułożenie kabli i zakotwienie ich prowizorycznie w ustawionych odpowiednio blokach kotwiących za pomocą stożków klinujących lub klinów drewnianych,
Sprężanie podłużne bez użycia stali (opinie o programie).

Sprężanie za pomocą kabli i strun wymaga użycia dużej ilości wysokowartościowej stali. Ilość zużycia stali można znacznie zmniejszyć przez zastosowanie sprężania prasami płyt opartych o stałe opory, tzw. przyczółki. Zużycie stali wysokiej jakości ograniczy się w tym przypadku tylko do odcinków nawierzchni na pochyleniach i w lukach, na których to odcinkach tego rodzaju sprężanie nie może mieć zastosowania, oraz do siatki zbrojeniowej do uzbrojenia przyczółków (segregator aktów prawnych).
Elementami w konstrukcji nawierzchni betonowej sprężanej bez użycia stali są:
a) przyczółki,
b) urządzenia do sprężania.

Opór przeciwko przesuwaniu się płyty naciskanej prasami sprężającymi stanowią tzw. przyczółki. Schematyczny przekrój przyczółka wraz z kierunkami sił działających. W płycie naciskanej z dwóch końców (z jednego prasami, z drugiego wskutek reakcji przyczółka występuje naprężenie (promocja 3 w 1).

Nacisk płyty na przyczółek jest równoważony masą przyczółka, gruntu i nawierzchni na nim leżących oraz reakcją gruntu znajdującego się pod pochyłą ścianą przyczółka.