Wiercenie

Przy palach wykonywanych za pomocą sprężonego powietrza ciśnienie powietrza samo wypiera rurę podnosząc ją, tak że konieczne jest zwykle jej kotwienie i hamowanie, aby ruch rury nie był zbyt gwałtowny (program uprawnienia budowlane na komputer).
Beton można ubijać albo ubijakiem (np. pale Straussa), albo przez wibrowanie.

Przy palach pneumatycznych, zdaniem niektórych inżynierów, rolę ubijaka odgrywają nagłe zmiany ciśnienia powietrza od małych do dużych. Należy przestrzec przed zbyt dużym ciśnieniem (najwyżej do 10 at n), gdyż w takim wypadku woda płynąca przez beton może wypłukać cement.
Pale omawianego typu można wykonywać również jako ukośne z pochyleniem do 55° (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W porównaniu z palami z rurą wbijaną pale omówionego typu mają następujące zalety:
Wiercenie w przeciwieństwie do wbijania rury nie wywołuje żadnych wstrząsów. Wstrząsy wywoływane ubijaniem betonu są tak nieznaczne, że praktycznie również nie wchodzą w rachubę. Omawiane pale mogą być wykonywane w bezpośrednim sąsiedztwie, a nawet wewnątrz istniejących budynków bez niebezpieczeństwa powstawania rys i osiadania ścian. W dodatku pale te można wykonywać w dowolnie małych odległościach od siebie, nawet w styk, bez obawy zniszczenia pali sąsiednich.

a) Przez wiercenie otworu uzyskuje się dobrą znajomość gruntu (uprawnienia budowlane). Można przy tym pobierać próbki o nienaruszonej strukturze, które następnie bada się w laboratorium w celu uzyskania danych potrzebnych do określenia nośności gruntu.
b) Struktura gruntu w otoczeniu pali pozostaje nienaruszona (jeżeli w przypadku gruntów sypkich zachowa się ostrożność przy wydobywaniu, stosując sposoby podane niżej).
c) Długość pali jest praktycznie nieograniczona, gdyż wiercenia można prowadzić na dowolną głębokość. Długość ta może być dostosowana do układu gruntu przy każdym palu.
d) Wykonanie zbrojenia o dowolnym układzie nie natrafia na żadne trudności; zbrojenie nie ulega odkształceniom.
e) Za pomocą zastrzyków można uzyskać zwiększenie nośności pala (program egzamin ustny).
f) Sprzęt wiertniczy jest łatwy do przewożenia, pozwala na szybki postęp robót, nie wymaga drogich urządzeń do wykonania małej liczby pali. Roboty można prowadzić nawet w przypadku bardzo ograniczonej przestrzeni.

Rodzaje pali wierconych

Bardzo ważną rzeczą jest zapobieżenie rozluźnieniu gruntu w czasie wiercenia otworu. Rozluźnienie to powstaje najczęściej w luźnych nawodnionych gruntach sypkich (ziarnistych), szczególnie zaś w piaskach pylastych i w pyłach piaszczystych.

Przyczyny rozluźnienia gruntu mogą być następujące:
1) Niezachowywanie w gruntach sypkich podczas wiercenia w rurze korka gruntowego wystarczającej grubości lub nawet wyprzedzanie rury obsadowej przez świder.
2) Utrzymywanie zwierciadła wody w rurze poniżej zwierciadła wody w otaczającym rurę gruncie (opinie o programie).
3) Wiercenie otworu w sąsiedztwie pala równocześnie betonowanego pneumatycznie (w odległości mniejszej niż 10 m).
4) Usuwanie w czasie wiercenia kamieni lub innych przeszkód.

W opisanych wypadkach następuje napływanie do rury z zewnątrz wody i gruntu, co prowadzi w konsekwencji do rozluźnienia gruntu w otoczeniu otworu.
Aby zachować w rurze korek odpowiedniej grubości, należy na linie, na której zawieszony jest świder, zaznaczyć wyraźnie położenie świdra odpowiadające jednakowemu poziomowi dolnej krawędzi świdra i rury obsadowej. W czasie wiercenia świder należy opuszczać tylko tak głęboko, aby znak na linie zawsze znajdował się ponad górną krawędzią rury na odległości odpowiadającej niezbędnej wysokości korka (segregator aktów prawnych).

Obniżenie się zwierciadła wody w rurze w stosunku do zwierciadła wody poza rurą następuje wówczas, gdy w czasie wydobywania łyżką gruntu z rury wyczerpuje się jednocześnie z niej wodę. W takich wypadkach należy wodę w rurze systematycznie uzupełniać, tak aby poziomy jej w rurze i na zewnątrz były stale jednakowe.

W przeciwnym razie może nastąpić przebicie, upłynnienie się korka w rurze i dopływ nowych mas gruntu z zewnątrz (promocja 3 w 1). Różnica poziomów wody nie powinna nigdy stać się większa od wysokości korka.