Wkładki wypełniające

Do spoinowania należy przystąpić po uprzednim przygotowaniu podłoża i założeniu sznurów lub wkładek wypełniających, ewentualnie dystansujących (program uprawnienia budowlane na komputer).
Polkitem spoinuje się ręcznie. Po otwarciu beczki należy za pomocą noża i szpachli oddzielić porcje kitu i ręcznie formować go w wałki o średnicy nieco większej od szerokości szczeliny i za pomocą metalowej spoinówki wypełnić nim spoinę. Kit należy upychać bardzo starannie dociskając go do obrzeży spoiny. Nadmiar kitu ścina się szpachlą lub nożem umoczonym w wodzie. Powierzchnię kitu w spoinie należy wygładzić metalową spoinówką umoczoną w wodzie lub zwilżonym palcem.

Wypełnianie spoin polkolitem można wykonywać ręcznie lub za pomocą odpowiedniego aparatu pistoletu do spoinowania. Po otwarciu opakowania z powierzchni Olkitu należy usunąć powierzchniową błonkę.
Przy spoinowaniu ręcznym niewielką porcję kitu należy położyć na twardą podkładkę (np. na kawałek płyty pilśniowej lub na kielnię), z której bezpośrednio nakłada się kit w szczeliny za pomocą szpachli i spoinówki.
Aparatem należy się posługiwać zgodnie z instrukcją obsługi podaną przez producenta (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Należy jednak zwrócić uwagę, że każdy aparat tego typu posiada wymienne dysze ustniki, których wymiar należy dobrać odpowiednio do szerokości wypełnianej kitem szczeliny. Właściwe wypełnienie kitem spoiny uzyskuje się prowadząc końcówkę aparatu z taką prędkością, aby ilość wytłaczanego kitu prawidłowo układała się w spoinie. W pistolecie pneumatycznym ma na to również wpływ właściwa regulacja ciśnienia powietrza poruszającego tłok.
Nadmiar kitu (zarówno przy spoinowaniu ręcznym, jak i pistoletem) zbiera się szpachlą.

Następnie wygładza się powierzchnię kitu spoinówką umoczoną w wodzie lub zwilżonym palcem, dociskając go równocześnie do obrzeży spoin.
Dodatkowe dociśnięcie kitu do podłoża jest szczególnie ważne przy nakładaniu go za pomocą pistoletu (uprawnienia budowlane).

Powierzchniowe wykańczanie spoin uszczelnionych

Powierzchniowe wykańczanie spoin uszczelnionych Polkitem lub Olkitem należy wykonywać tylko w przypadku, gdy jest to przewidziane w dokumentacji technicznej (program egzamin ustny). Może ono polegać na pomalowaniu odpowiednimi farbami, pokryciu powłoką z tzw. tapety płynnej lub w przypadku złącz elementów betonowych na wypełnieniu górnej części spoiny warstwą odpowiedniej zaprawy cementowej. Polkit można malować i pokrywać tapetą płynną bezpośrednio po zakończeniu uszczelniania.

W przypadku Olkitu czynności te należy przeprowadzać po powstaniu błonki powierzchniowej, a więc nie wcześniej niż w trzy dni po zakończeniu uszczelnienia. Spoinowanie zaprawą cementową można wykonać bezpośrednio po uszczelnieniu, niezależnie od rodzaju użytego kitu (opinie o programie).
Zużycie kitów zależy przede wszystkim od wymiarów uszczelnianej spoiny. Zużycie należy obliczać przyjmując, że masa właściwa Polkitu i Olkitu wynosi ok. 1,7 g/cm3.
Straty powstające przy wykonywaniu robót zależą w dużym stopniu od rodzaju stosowanego sprzętu i opakowań oraz od rodzaju kitu i staranności wykonania. Przy Polkicie straty nie powinny przekraczać 5%, natomiast przy Olkicie mogą dochodzić do 15% (konieczność usuwania błony powierzchniowej).

Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy. Polkit i Olkit są zasadniczo materiałami nie trującymi i trudno palnymi. Przy ich stosowaniu należy przestrzegać ogólnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w budownictwie (segregator aktów prawnych).
Odbiór robót obejmuje odbiór jakościowy i ilościowy (obmiar). Należy przy tym sprawdzić zgodność wykonanych robót uszczelniających z dokumentacją.

Sprawdza się ponadto dokładność wypełnienia spoin kitem, przyleganie kitu do podłoża itp. Z odbioru robót należy sporządzić protokół podpisany przez przedstawicieli wykonawcy i inwestora (promocja 3 w 1).
Szczegóły dotyczące wykonywania spoinowania podane są w „Instrukcji stosowania kitów trwale plastycznych jednoskładnikowych o nazwie handlowej Olkit i Polkit, Wyd. MB i PMB - ITB, Warczawa 1970.